Το αρχοντικό της σιωπής (Μυθιστόρημα) Σε ένα νησί πνιγμένο στα μυστικά, ένας φόνος ξεσκεπάζει δεκαετίες σιωπής, κληρονομιών και ψεύδους. Το παλιό πλούσιο αρχοντικό του Στέφανου Καψή και της συγύζου του, Βαλεντίνης Καψή. Ένα αρχοντικό γεμάτο μνήμες, παρακαταθήκες αλλά και πολλά μυστικά. Και οι δύο τους είναι πια μνήμες για τα παιδιά τους, την Ελένη και τον Ανδρέα Καψή. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δύο εντελώς αντίθετες προσωπικότητες. Εκείνη, σύζυγος και μητέρα της Βαλεντίνης, γυναίκα χαμηλών τόνων, δοτική και ανθρώπινη. Ο αδελφός της, Ανδρέας, το εντελώς αντίθετο. Άνθρωπος των επιχειρήσεων, του σκληρού real estate. Με μεθόδους πολλές φορές αμφιλεγόμενες, με σχέδια και επιδιώξεις με σημαία το σκληρό κέρδος. Η Βαλεντίνη Βαρθαλίτη, στα 36 της χρόνια, η λατρεμένη εγγονή της γιαγιάς, φέρει το όνομά της αλλά και την αύρα της αγάπης της και της επιρροής της από τα παιδικά της χρόνια. Εντελώς προσδόκητα θα βρεθεί στη σκιά του παλιού αρχοντικού αλλά και στο επίκεντρο μιας σκοτεινής...
Πώς αλλάζει ο άνθρωπος με την πάροδο των χρόνων έτσι βρε παιδιά; Για κάποιον άγνωστο λόγο, οι μνήμες μου από τα παιδικά μου χρόνια είναι λίγες. Ακόμα και από το σχολείο. Αν ρωτήσω κάποιον ψυχολόγο για αυτό, φαντάζομαι πως θα μου πει πως εχω κάποιο παιδικό τραύμα που μπλοκάρει τις αναμνήσεις μου. Ίσως! Πού να θυμάμαι τώρα; Έχουν περάσει και τόσα χρόνια… Σςςς! Είναι πολλά… Θυμάμαι όμως κάποια αποσπάσματα που με συγκινούν και άλλα που με κάνουν να νοιώθω τύψεις για την στάση μου απέναντι σε ανθρώπους που αδίκησα. Τα δεύτερα είναι τα πιο δύσκολα διαχειρίσιμα γιατί πλέον αυτοί δεν είναι εν ζωή και αυτό το «αν είχα κάνει κάτι διαφορετικά», μοιάζει με αγκάθι που έχει μπει πολύ βαθιά και έχει γίνει πια ένα με το δέρμα μου. Όμως είναι και αυτοί οι άνθρωποι που τους θυμάμαι. Τους αγκάλιασα με αγάπη και με αγκάλιασαν και αυτοί. Έγιναν φίλοι, οικογένεια… Και κάπου στην πορεία κάτι έγινε. Όχι, δεν τσακώθηκα μαζί τους. Όμως είδα πράγματα που δεν μου άρεσαν στην συμπεριφορά τους κα...