Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Χάρης Κωφιάδης

Χάρης Κωφιάδης

Γεννήθηκα στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης το 1990, κι από τότε προσπαθώ να καταλάβω τον κόσμο - πρώτα με μαθηματικά και φυσικές επιστήμες, μετά με τέχνη, και τελικά με λέξεις.

Σπούδασα Φυσική στα Γιάννενα, δούλεψα σε καφέ, τηλεφωνικά κέντρα και παιδικά πάρτι ντυμένος ό,τι πιο παράξενο μπορείτε να φανταστείτε και μετέπειτα ως καθηγητής. Πάντοτε όμως επέστρεφα κάπου: στο χαρτί, στο σχέδιο, στη γραφή. Σήμερα εργάζομαι ως γραφίστας και σχεδιαστής ιστοσελίδων, είμαι σύζυγος και πατέρας. Πολλές οι ιδιότητες ανά τα χρόνια μα μία μένει πάντα απαράλλαχτη... Συγγραφικά νιώθω πάντα μαθητευόμενος και αυτό, όσο περίεργο και αν ακούγεται, είναι κάτι που δεν θέλω να χάσω ποτέ.

Γράφω για να βγάλω από μέσα μου ό,τι δεν χωράει αλλού. Μια εικόνα, μια λέξη, ένα βλέμμα - αυτά είναι αρκετά για να ξεκινήσει μια ιστορία, ένα ταξίδι που πρωτίστως θα κάνω μόνος. 

«Δεν γράφω για να πω τι νιώθω. Γράφω για να το καταλάβω.»

Μπορεί να με πετύχετε να σκιαγραφώ χαρακτήρες με μολύβι ή να χορεύω μαζί τους με λέξεις. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το πρώτο μου βιβλίο, Το Όνομά μου είναι Σάντρα, από τις εκδόσεις Carmela's Books και εύχομαι αυτή να είναι μόνο η αρχή μιας πορείας που θα συνεχίσει να συνδέει τον ψηφιακό με τον έντυπο κόσμο της λογοτεχνίας, τον συγγραφέα με τον αναγνώστη, εμένα με εσάς.

Εξώφυλλο-Banner για το e-book "Το Όνομά μου είναι Σάντρα" του Χάρη Κωφιάδη
Εδώ μπορείς να διαβάσεις δωρεάν το 1ο κεφάλαιο πριν αποφασίσεις αν θέλεις να κάνουμε αυτό το ταξίδι μαζί

📍Μέλος της συγγραφικής παρέας "Ονείρων Πένες" για την οποία δεν θα μπορούσα να είμαι πιο υπερήφανος

📚 Διηγήματά μου έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό Fractalart.gr

📱 Παρών στα social και πάντα ανοιχτός σε μια ωραία κουβέντα για βιβλία, μουσική ή οτιδήποτε ανθρώπινο

📩 Επικοινωνία

Σχόλια

Most Popular

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

  (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

"Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...