"Δεν γράφεται ο συγγραφέας με καλούπια... Πίσω από την ιδιότητα κρύβεται ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, με τη δική του προσωπικότητα και φωνή" Είναι και συγγραφέας... Συχνά ακούω φράσεις του τύπου: «Είναι και συγγραφέας…», οι οποίες μάλιστα συνοδεύονται από υποτιμητικές ή ειρωνικές ματιές και εκφράσεις και λέγονται για να επικρίνουν μια συμπεριφορά του ατόμου η οποία, κατά τη γνώμη του εκφέροντα την άποψη, δεν συνάδει με τη συγγραφική ιδιότητα. Το κατακριτέο στοιχείο ενίοτε σχετίζεται με την εμφάνιση του εκάστοτε προσώπου και άλλοτε με τη συμπεριφορά του ή τη γενική εικόνα που επιλέγει να παρουσιάσει προς τα έξω. Αυτό συμβαίνει τόσο εκ του σύνεγγυς - έχει συμβεί πολλάκις και σε άτομα μέσα από τη δική μας ομάδα - αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τα social media. Κάποιες φορές μάλιστα, πίσω από ανώνυμα προφίλ, με μοναδικό σκοπό αυτά τα άτομα να εμπλέκονται συνεχώς σε μια μάχη διαμέσου του πληκτρολογίου όχι υπέρ κάποιου σκοπού, αλλά κατά πάντων. Τι οφείλει (και τι όχι) ένας συγγραφέ...
Γράφει η Δανάη Ιμπραχήμ Γιατί είμαι αθεράπευτα ερωτευμένος μαζί σου και η μεθυσμένη μου αλήθεια είναι πως ήξερα πως εμείς οι δυο δεν ήμασταν μόνο μια εβδομάδα σε ένα πλοίο. Να σας πω μια μεθυσμένη αλήθεια; Λατρεύω τα βιβλία της Τατιάνας Τζινιώλη. Ω μα τι λέω! Δε χρειάζομαι αλκοόλ για να παραδεχτώ την αδυναμία μου στη συγγραφέα, όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και στη δουλειά της. Το ερωτικό μυθιστόρημα, γνωστό και ως contemporary romance, είναι από τα αγαπημένα μου είδη, καθώς σαν νέο και ερωτευμένο κοράσιο απολαμβάνω τις ιστορίες αγάπης, που όμως ξεφεύγουν από το υπερβολικά αγνό τύπο του παραδοσιακού ρομαντικού είδους. Έχουν πιο σύγχρονη χροιά και είναι πιο ρεαλιστικά. Και είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια εγχώρια πένα που θα αποδώσει τους αγώνες και τα σαράντα κύματα μιας σχέσης νέων ανθρώπων, μέχρι αυτοί να ανοίξουν τα μάτια τους και να καταλάβουν ότι είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. (Με ακούς Χέιζελ;) Το νέο βιβλίο της Τατιάνας, λοιπόν, μας ταξιδε...