Το ποίημα της Δευτέρας

Γράφει ο Χάρης Κωφιάδης

Δεν είναι Δευτέρα

Είναι άλλη μια Δευτέρα που ο κόσμος τρέχει μανιωδώς να προλάβει,

Τη δουλειά, τις υποχρεώσεις, τη ζωή...

Τους βλέπεις.

Είναι άλλη μια Δευτέρα, φορτωμένη με αράβικο χαρμάνι σε χάρτινα κύπελα, 

Κανα-δυο τσιγάρα και τη βαριά αίσθηση πως κάτι ξεκινά που εσύ δεν θέλησες.

Βλέμματα χαμηλωμένα σε πόδια που βιάζονται. 

Και καρδιές που βουλιάζουν...

Τις ακούς.

Είναι άλλη μια Δευτέρα που θα 'θελες να 'τανε Παρασκευή, 

Ή έστω Πέμπτη

Και αναμονή!

Πολλή αναμονή για το τίποτα εκείνο που δεν ξέρεις και δεν ξέρω.

Το νιώθεις;

Είναι άλλη μια Δευτέρα πάνω σε μύριες άλλες,

Κι όμως, δεν θα 'λεγα πως με γνωρίζω καλύτερα απ' όσες πέρασαν.

Μα κάτι έχει αλλάξει.

Στη μακριά λίστα των όσων προσμένω, δεν είσαι...

Και κάπως αυτή η Δευτέρα μοιάζει διαφορετική και αλλιώτικη.

Είναι όμως άλλη μια Δευτέρα που θα φύγει.

Ίσως την επόμενη σε περιμένω ξανά.

Ίσως και όχι...

Συνέντευξη με την Αθηνά Μαλαπάνη!

Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο blog μας την συγγραφέα Αθηνά Μαλαπάνη.

1.     Αν σου έλεγαν να μας περιγράψεις τον εαυτό σου με τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας σου, ποια θα ήταν αυτά;

            Θα έλεγα σίγουρα ότι είμαι αγχώδης και μάλιστα, κάποιες φορές σε μεγάλο βαθμό, αλλά πλέον έχω μάθει να διαχειρίζομαι το άγχος μου ώστε να μην με καταβάλει. Επιπλέον, είμαι σκληρή και αυστηρή σε πολλές περιπτώσεις, τόσο με τον εαυτό μου όσο και με άλλους ανθρώπους, όπως φίλους, συντρόφους, τους γονείς μου, την αδερφή μου, τους μαθητές μου, τους συνεργάτες μου. Μου έχουν πει όμως, ότι είμαι και φροντιστική και άτομο που του αρέσει να βοηθάει όπου και όποτε υπάρχει ανάγκη. Μάλιστα, το ότι έχω κάποιες κοινωνικές ευιασθησίες με έχει οδηγήσει κατά διαστήματα στο να κάνω εθελοντισμό, όπως το 2017 που έκανα εθελοντικά μαθήματα στο Ψυχιατρικό τμήμα του Σωφρονιστικού καταστήματος Κορυδαλλού. Τέλος, θα έλεγα ότι είμαι εργατική και επιμελής -ήδη από την παιδική μου ηλικία-, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις γίνομαι εργασιομανής και τελειομανής με την εργασία μου και σε ο,τιδήποτε την αφορά.

2.     Παρουσίασε μας τη βιβλιογραφία σου, αλλά και τη θεματολογία αυτών.

            Γενικά, είμαι νέα και πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας. Έχω γράψει μια συλλογή διηγημάτων, τις Ψυχικές αυτοχειρίες, από τις εκδόσεις Άρωμα το 2019. Παρουσιάζει 15 διηγήματα, 15 ιστορίες των οποίων οι ήρωες και οι ηρωίδες αυτοκτονούν είτε κυριολεκτικά (σωματικά) είτε μεταφορικά (ψυχικά). Στόχος εκείνου του βιβλίου ήταν να θίξει διάφορα κοινωνικά προβλήματα και φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, όπως η μοναξιά, η απομόνωση, η αποξένωση, η ερωτική απογοήτευση, η προβληματική κοινωνικοποίηση, οι διατροφικές διαταραχές κ.ά. πολλά.

            Την επόμενη χρονιά (2020), κυκλοφόρησε σε αυτοέκδοση ο οδηγός υγείας, ομορφιάς και ευεξίας με τίτλο, Αλόη, Γανόδερμα, Κίσθος, Πρόπολη: Πολύτιμα μυστικά ομορφιάς, κάτι διαφορετικό και εναλλακτικό από εμένα, καθώς απεχθάνομαι τη μανιέρα συγγραφικά, αλλά και γενικότερα στη ζωή μου.

            Τρίτο βιβλίο μου που κυκλοφορεί από τον Ιούνιο του 2021 από τις εκδόσεις Οσελότος είναι η συλλογή μικροδιηγημάτων, Σπάσε την πατριαρχία. Σε αυτό το βιβλίο προβάλλω στερεότυπα που αφορούν και στα δύο φύλα και καταπιέζουν άντρες και γυναίκες περιορίζοντας ή ακόμα και εξαφανίζοντας την προσωπική τους ελευθερία και το δικαίωμά τους στην ιδιωτικότητα.

Δείτε περισσότερα για το νέο μου βιβλίο στο ακόλουθο βίντεο στο προσωπικό μου κανάλι στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=NZbaK7HY02I

            Πρέπει να σημειωθεί ότι έγραφα ήδη από το 2015 και πολλά διηγήματά μου έχουν εκδοθεί σε συλλογικούς τόμους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι συλλογικοί τόμοι της λογοτεχνικής συντροφιάς του δήμου Βύρωνα όπου περιλαμβάνονται και δικά μου κείμενα και μπορείτε να τα βρείτε ελεύθερα, ψηφιοποιημένα στην ιστοσελίδα του δήμου Βύρωνα. Περισσότερα για εμένα και το έργο μου μπορείτε να βρείτε τόσο στην προσωπική μου ιστοσελίδα, http://www.acwa.info και https://biblionet.gr/.

3.     Τι σε οδήγησε στην τέχνη της συγγραφής;

            Η συγγραφή είναι για εμένα άσκηση πνεύματος και ψυχής, μια άσκηση αναπνοής. Γράφω για να ψυχαναλύομαι και ίσως και να ψυχοθεραπεύομαι και φυσικά, για να κατανοήσω όλα όσα μου έχουν συμβεί και όλα όσα μου συμβαίνουν και φυσικά, για να εκτονώσω πολλά άσχημα κομμάτια μέσα μου και να ανακαλύψω άλλα, ομορφότερα και καλύτερα. Η συγγραφή με βοηθά να σκέφτομαι, να αισθάνομαι, να είμαι ελεύθερη και δημιουργική.

4.     Ποιες πιστεύεις ότι είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι συγγραφείς σήμερα;

            Δυσκολίες διαφήμισης και προώθησης του βιβλίου, γιατί οι εκδοτικοί οίκοι δεν μπορούν να διαθέσουν μεγάλους οικονομικούς πόρους για να κάνουν συνεχή διαφήμιση και προώθηση. Οπότε, οφείλει ο νέος συγγραφέας -αν φυσικά μπορεί και το επιθυμεί- να ασχοληθεί με το βιβλίο του και να βρει οικονομικούς και ευέλικτους τρόπους προώθησης του έργου του. Το διαδίκτυο μάς δίνει πολλά τέτοια χρήσιμα εργαλεία. Προσωπικά, έχω κάνει ένα podcast όπου έχω προβάλει κάποιες τέτοιους τρόπους προώθησης που απέκτησα με την προσωπική μου εμπειρία και τα δικά μου λάθη.

Μπορείτε να ακούσετε τους τρόπους προώθησης του βιβλίου σας είτε είστε είτε φιλοδοξείτε να γίνετε συγγραφείς εδώ: https://soundcloud.com/athina-malapani/aac-6?ref=clipboard&p=a&c=1&utm_campaign=social_sharing&utm_medium=text&utm_source=clipboard

5.     Θα θέλαμε να μας αποκαλύψεις τα πιο δυνατά σημεία του τελευταίου σου βιβλίου «Σπάσε την πατριαρχία».

Θεωρώ ότι το πιο δυνατό χαρακτηριστικό είναι ότι οι ήρωες και οι ηρωίδες αυτού του βιβλίου δεν φοβούνται να απογυμνωθούν και να μην εξωραΐσουν την κατάσταση, δηλαδή τα έμφυλα στερεότυπα που βίωσαν και τους οδήγησαν στην έμφυλη βία κάθε μορφής, σωματική, σεξουαλική, λεκτική, ψυχολογική/συναισθηματική. Η ειλικρίνεια και η παρουσίαση της αλήθειας με ρεαλισμό είναι το πιο δυνατό στοιχείο του κειμένου μου.

6.     Ποια είναι τα συγγραφικά μελλοντικά σχέδια της Αθηνάς Μαλαπάνη;

            Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο, η αλήθεια είναι... Θα ήθελα -και το εύχομαι ολόψυχα- να είμαι καλά και να μπορώ να γράφω, να μην αποβάλω ποτέ τη συγγραφή ως μια δημιουργική και όμορφη δραστηριότητα στην καθημερινότητά μου. Θα ήθελα να γράψω μια ερωτική νουβέλα -την έχω ξεκινήσει-, και μια συλλογή διηγημάτων με αποκλειστικό θέμα τη γυναικεία κακοποίηση. Επίσης, τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να μου γεννιέται η ιδέα, αλλά και η επιθυμία να γράψω ένα βιβλίο με θέμα τις διατροφικές διαταραχές, προσεγγίζοντας φυσικά λογοτεχνικά το θέμα και όχι επιστημονικά, καθώς δεν είμαι επαγγελματίας υγείας και δεν μπορώ να το κάνω. Σημασία έχει όμως να συνεχίσω να γράφω και να αγαπώ τη συγγραφή, αλλά και την ανάγνωση λογοτεχνίας! 

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΑΤΑ ΕΔΩ!

Δες την σύντομη βιβλιοπαρουσίαση στο YouTube ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ!

Διάβασε τις Βιβλιοπροτάσεις της Αθηνά Μαλαπάνη ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ!

Διάβασε την άποψη μου για το βιβλίο ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ!

'Ερμαιο των παθών

 

Γράφει η Χριστοδούλου Αικατερίνη

Η καταιγίδα δεν έλεγε να σωπάσει. Βαριές σταγόνες έφερνε και μαζί με αυτές σκότος και πλάνη. Ο ουρανός ορθωνόταν σαν μαύρο πανί κυματίζοντας ανεξέλεγκτο στου ανέμου τα καμώματα. Έρμαιο σταλμένο από το φτερωτό θεό, ο οποίος καθήμενος στον χρυσοστόλιστο θρόνο του, ατένιζε και άκουγε αισθητά την ηχώ του. Με ένα ελαφρύ μειδίαμα στα χείλη, ικανοποιημένος από το δημιούργημα του, ηδονίζονταν από τη θνητή ύπαρξη που σαν ακυβέρνητο πλοιάριο παρασυρόταν στα βαθιά κύματα. Σαν έρμαιο.. έρμαιο των παθών. 

Πάθη, ένστικτα, ακόμη και οι ορμές, είναι ικανά να λειτουργήσουν ως κατευθυντήριος μοχλίσκος εκκίνησης, για μια ολόκληρη ζωή ; Κι αν ναι, ποιο το τίμημα ; Ποιο τίμημα πληρώνει η κάθε ανθρώπινη υπόσταση ; «Όλα όσα κάνει ή ο, τι δεν κάνει κάποιος, οφείλονται στις συνέπειες των πράξεων του», είχες κάποτε πει. Πόση δόση αλήθειας να έκρυβαν τα λόγια σου τότε και με πόση δύναμη ψυχής στόλισες μια απλή τέτοια φράση.. Πολλές φορές αναρωτιέμαι, είναι όντως το πλήρωμα του χρόνου ή το θεϊκό ετούτο «ξέπλυμα» που θέλησε να απεκδυθεί την πραγματικότητα. Ο καθαρμός, εξαγνισμός ή όπως αλλιώς θέλησαν να το ονομάζουν. 

Αναλωνόμαστε στην επιλογή πρόσκαιρων λύσεων, όπως εκείνη της επιλογής «ομπρέλας» για κάλυψη. Που με ένα φύσημα στροβιλίζεται, καταπατείται και χάνεται. «Καταστράφηκε..» σου λένε «Πρέπει να πάρεις καινούργια, πιο γερή στην αντοχή..» Τρέχεις στα καταστήματα, στα μαγαζιά και ανάμεσα σε τόσες και τόσες σε μυριάδες, δεν ξέρεις ποια να επιλέξεις. Τόσο ξεχωριστές, φανταχτερές σε δεκάδες σχήματα και χρώματα, μα συνάμα τόσο ίδιες… 

Και επιλέγεις για μια ακόμη φορά την εύκολη λύση.. να διαλέξεις την καινούργια «ομπρέλα» από ένα πραγματικό «καταφύγιο». Δε σου έφτασαν οι δυσκολίες, τα λασπωμένα νερά και ο χρόνος να σε εμπαίζει στη δική του διάθεση και θέληση. Όχι, δεν ήταν ικανός να λοξοδρομήσει την πορεία σου. Αντί να ψάχνεις για το καταφύγιο, σταθμό στη διαδρομή σου.. επέλεξες να είσαι.. έρμαιο, έρμαιο των παθών..

Για να διαβάσεις την ποιητική της συλλογή "Zωή και Ποίηση".