"Μερικές φορές η γραφή γίνεται καθρέφτης· άλλες, απλώς φως που πέφτει αλλού και μας δείχνει κάτι διαφορετικό." Κι αν δεν είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε, τότε ίσως γράφουμε για να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Η ταύτιση συγγραφέα και χαρακτήρων Ένα από τα πιο συχνά και πιο έντονα debates ανάμεσα σε βιβλιόφιλους, αναγνώστες και συγγραφείς είναι αυτό που αφορά τη θεματολογία και κυρίως τους χαρακτήρες που γράφονται σε ένα βιβλίο. Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε; Υπάρχει μια εσφαλμένη, αλλά διαδεδομένη τάση να ταυτίζεται ο συγγραφέας με τους χαρακτήρες του. Είτε αυτό γίνεται για καλό, είτε για κακό. Στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα, τα αίματα ανάβουν γρηγορότερα και οι συζητήσεις παίρνουν συχνά φωτιά, με τους συνομιλητές να υιοθετούν ακραίες θέσεις. Όταν η ιστορία καθορίζει τη συμπεριφορά Αν, για παράδειγμα, κάποιος συγγραφέας έχει γράψει άντρες χαρακτήρες που λειτουργούν με ένα mindset πιο αυταρχικό, με αρχηγικές τάσεις ή με μισογυνιστική συμπεριφορά, αυτόματα θεωρείτ...
{Photo credits: Ανθή Καλογνωμά} Την είδε για πρώτη φορά όταν κατέβηκε στην παραλία για μπάνιο απόγευμα. Συνήθως πήγαινε τα πρωινά με την παρέα του όσες μέρες βρισκόταν στο νησί, μια εβδομάδα ήδη περίπου. Εκείνη τη μέρα όμως δεν είχε διάθεση, για την ακρίβεια η ψυχολογία του βρισκόταν λίγο πιο κάτω από τα τάρταρα. Μία ημέρα πριν αναχωρήσουν για το νησί, μετά από έναν δύσκολο χειμώνα με ατελείωτες ώρες δουλειάς, είχε συναντηθεί με την αγαπημένη του, που υποτίθεται θα πήγαινε μαζί του διακοπές και την είχε ακούσει να του ανακοινώνει πως ήθελε να χωρίσουν. Δεν ήταν απλά κεραυνός εν αιθρία, ήταν όλες οι βαρυχειμωνιές του κόσμου μαζεμένες σε ένα ζεστό, καλοκαιρινό απόγευμα. Λίγη σημασία είχαν οι λόγοι που του παρουσίασε, ίσως να μην τους άκουσε καν αφού το μόνο που θυμόταν μία εβδομάδα αργότερα, ήταν το απαθές, σχεδόν ψυχρ...