Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε;

"Μερικές φορές η γραφή γίνεται καθρέφτης· άλλες, απλώς φως που πέφτει αλλού και μας δείχνει κάτι διαφορετικό."   Κι αν δεν είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε, τότε ίσως γράφουμε για να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Η ταύτιση συγγραφέα και χαρακτήρων Ένα από τα πιο συχνά και πιο έντονα debates ανάμεσα σε βιβλιόφιλους, αναγνώστες και συγγραφείς είναι αυτό που αφορά τη θεματολογία και κυρίως τους χαρακτήρες που γράφονται σε ένα βιβλίο. Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε; Υπάρχει μια εσφαλμένη, αλλά διαδεδομένη τάση να ταυτίζεται ο συγγραφέας με τους χαρακτήρες του. Είτε αυτό γίνεται για καλό, είτε για κακό. Στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα, τα αίματα ανάβουν γρηγορότερα και οι συζητήσεις παίρνουν συχνά φωτιά, με τους συνομιλητές να υιοθετούν ακραίες θέσεις. Όταν η ιστορία καθορίζει τη συμπεριφορά Αν, για παράδειγμα, κάποιος συγγραφέας έχει γράψει άντρες χαρακτήρες που λειτουργούν με ένα mindset πιο αυταρχικό, με αρχηγικές τάσεις ή με μισογυνιστική συμπεριφορά, αυτόματα θεωρείτ...

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ "Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ"

 (από τη Βούλα Γκεμίση)


Παρουσίαση Παραμυθιού της Κατερίνας Χριστοδούλου στη Θεσσαλονίκη:

 Μια Γιορτή για τη Μοναδικότητα και την Αυτοαποδοχή

 

Την Κυριακή 15 Ιουνίου 2025, ανήμερα της Γιορτής του Πατέρα, η Θεσσαλονίκη «ντύθηκε» στα παραμυθένια για να υποδεχτεί την επίσημη παρουσίαση του νέου παραμυθιού της συγγραφέως Κατερίνας Χριστοδούλου. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε μέσα σε μία μαγική και ζεστή ατμόσφαιρα, γεμάτη χρώματα, χαμόγελα και… νεραιδόσκονη, που μοιράστηκε απλόχερα σε μικρούς και μεγάλους επισκέπτες.


Με εκλεκτούς καλεσμένους και τη συγκινητική παρουσία παιδιών και οικογενειών, η συγγραφέας παρουσίασε το νέο της βιβλίο, το οποίο πραγματεύεται με τρυφερότητα και φαντασία την αξία της μοναδικότητας και της αυτοαποδοχής. Ένα παραμύθι που δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες που αναζητούν το θάρρος να αγαπήσουν αυτό που πραγματικά είναι.

 


Η αφήγηση της Κατερίνας Χριστοδούλου ταξίδεψε το κοινό σε κόσμους γεμάτους φως, αποδοχή και φαντασία, μεταφέροντας το διαχρονικό μήνυμα πως η διαφορετικότητα δεν είναι κάτι που πρέπει να κρύβουμε αλλά να γιορτάζουμε.



 

Το παραμύθι έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από δημιουργίες της συγγραφέως, η οποία με συνέπεια και ευαισθησία συνεχίζει να χαρίζει ιστορίες με νόημα και καρδιά.

Ευχόμαστε από καρδιάς καλή επιτυχία στο νέο αυτό όμορφο συγγραφικό ταξίδι της Κατερίνας Χριστοδούλου και ανυπομονούμε για τις επόμενες εμπνεύσεις της!

 


Σχόλια

  1. Έχοντας διαβάσει το παραμύθι της Κατερίνας, ομολογώ ότι έχω νιώσει το χάδι του στα απλά και σύνθετα κομμάτια της συνείδησής μας. Η ομορφιά βρίσκεται και κατοικεί και στο απλό και μέσα στις εικόνες και στην αφήγηση του παραμυθιού κάποιος νιώθει αυτή τη μαγεία.
    Κατερίνα μας, καλή επιτυχία, κορίτσι μου και στο επόμενο άνοιγμα των φτερών σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε;

"Μερικές φορές η γραφή γίνεται καθρέφτης· άλλες, απλώς φως που πέφτει αλλού και μας δείχνει κάτι διαφορετικό."   Κι αν δεν είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε, τότε ίσως γράφουμε για να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Η ταύτιση συγγραφέα και χαρακτήρων Ένα από τα πιο συχνά και πιο έντονα debates ανάμεσα σε βιβλιόφιλους, αναγνώστες και συγγραφείς είναι αυτό που αφορά τη θεματολογία και κυρίως τους χαρακτήρες που γράφονται σε ένα βιβλίο. Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε; Υπάρχει μια εσφαλμένη, αλλά διαδεδομένη τάση να ταυτίζεται ο συγγραφέας με τους χαρακτήρες του. Είτε αυτό γίνεται για καλό, είτε για κακό. Στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα, τα αίματα ανάβουν γρηγορότερα και οι συζητήσεις παίρνουν συχνά φωτιά, με τους συνομιλητές να υιοθετούν ακραίες θέσεις. Όταν η ιστορία καθορίζει τη συμπεριφορά Αν, για παράδειγμα, κάποιος συγγραφέας έχει γράψει άντρες χαρακτήρες που λειτουργούν με ένα mindset πιο αυταρχικό, με αρχηγικές τάσεις ή με μισογυνιστική συμπεριφορά, αυτόματα θεωρείτ...

"Το αρχοντικό της σιωπής" του Γιάννη Πιταροκοίλη (Review)

  Το αρχοντικό της σιωπής (Μυθιστόρημα) Σε ένα νησί πνιγμένο στα μυστικά, ένας φόνος ξεσκεπάζει δεκαετίες σιωπής, κληρονομιών και ψεύδους. Το παλιό πλούσιο αρχοντικό του Στέφανου Καψή και της συγύζου του, Βαλεντίνης Καψή. Ένα αρχοντικό γεμάτο μνήμες, παρακαταθήκες αλλά και πολλά μυστικά. Και οι δύο τους είναι πια μνήμες για τα παιδιά τους, την Ελένη και τον Ανδρέα Καψή. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δύο εντελώς αντίθετες προσωπικότητες. Εκείνη, σύζυγος και μητέρα της Βαλεντίνης, γυναίκα χαμηλών τόνων, δοτική και ανθρώπινη. Ο αδελφός της, Ανδρέας, το εντελώς αντίθετο. Άνθρωπος των επιχειρήσεων, του σκληρού real estate. Με μεθόδους πολλές φορές αμφιλεγόμενες, με σχέδια και επιδιώξεις με σημαία το σκληρό κέρδος. Η Βαλεντίνη Βαρθαλίτη, στα 36 της χρόνια, η λατρεμένη εγγονή της γιαγιάς, φέρει το όνομά της αλλά και την αύρα της αγάπης της και της επιρροής της από τα παιδικά της χρόνια. Εντελώς προσδόκητα θα βρεθεί στη σκιά του παλιού αρχοντικού αλλά και στο επίκεντρο μιας σκοτεινής...