Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

Συνέντευξη με την Άννα Σπανογιώργου

 

Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο blog μας την Άννα Σπανογιώργου, συγγραφέα της τριλογίας Αέναη Μάχη





Αρχικά θα θέλαμε να μας συστηθείς για να σε γνωρίσει λίγο καλύτερα το κοινό. Περίγραψε τον εαυτό σου σε τέσσερις προτάσεις.

Για έναν άνθρωπο που έχει περιγράψει χαρακτήρες που δεν υπήρξαν παρά μόνο στη φαντασία του, πόσο εύκολο είναι να περιγράψει τον εαυτό του; Για έμενα, όχι και πολύ. Αν είναι κάποιος να ξέρει κάτι για έμενα, αυτό είναι ότι αγαπάω το διάβασμα, τη μουσική και προσπαθώ να παρατηρώ γύρω μου λεπτομέρειες, απ’ αυτές που κάνουν τη ζωή πιο όμορφη! Ζω στον Σόχο, ένα πανέμορφο χωριό, που αγαπώ πολύ, με την οικογένειά μου και μου αρέσει να φτιάχνω ιστορίες.



Η Αέναη Μάχη θυμίζει αρκετά παραμύθι. Ήταν αυτός ο αρχικός σκοπός σου; Τι σου έδωσε το έναυσμα για αυτή την τριλογία;

Η Αέναη Μάχη είναι παραμύθι. Μου αρέσει πολύ το παραμυθένιο στοιχείο στις ιστορίες. Όταν μου επιτρέπεται, το χρησιμοποιώ πάντα. Άλλωστε, σε ποιον δεν αρέσουν τα παραμύθια ή δεν του άρεσαν όταν ήταν παιδί; Αυτό το παιδί εξακολουθεί να ζει μέσα μας, όσο χρονών και αν είμαστε, και να αποζήτα το ονειρικό στοιχείο.

Ο αρχικός μου σκοπός δεν ήταν αυτός (το να γράψω ένα παραμύθι), αλλά ήταν μια φυσική εξέλιξη. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα πριν ξεκινήσω την ιστορία ήταν τι θα γινόταν αν αυτό που πιστεύουμε ως καλό τελικά δεν είναι; Τι θα συμβεί, αν αυτό που έχουμε μάθει να ακολουθούμε ως ενάρετο έχει χάσει τον προσανατολισμό του; Τότε εμείς ποιον δρόμο θα πρέπει να διαλέξουμε; Και τελικά, το κακό είναι πάντα κακό ή υπηρετεί και αυτό έναν σκοπό; Ήθελα να προβληματίσω τον αναγνώστη, να τον κλονίσω λίγο, να τον βάλω να σκεφτεί.



Η Κάτια φαίνεται μια αρκετά γλυκιά και αθώα κοπέλα. Αυτό αλλάζει στη συνέχεια; Έχετε κοινά χαρακτηριστικά;

Η Κάτια κρύβει μέσα της μια απίστευτη δύναμη. Και όπως βλέπουμε στην άνοδο, η δύναμη αυτή δεν έχει σχέση ούτε με τα βιβλία, ούτε με την καταγωγή της. Έχει δύναμη ψυχής. Αναγκάζεται να μαζέψει τα κομμάτια της και να βαδίσει μπροστά και αυτό το κάνει με πλήρη συνείδηση. Ναι, βλέπω κάποια πράγματα από εμένα στην Κάτια, αλλά δεν θεωρώ ότι εγώ στη θέση της θα ήμουν τόσο μαχητική.






Ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σου σχέδια;

Το τρίτο μέρος της Αέναης Μάχης «Σημείο Μηδέν» κυκλοφορεί πλέον από τις Εκδόσεις Πηγή. Είναι το τελευταίο μέρος της σειράς και ελπίζω να ανταποκριθεί επάξια στις προσδοκίες των αναγνωστών.

Έχω ήδη ξεκινήσει το επόμενο έργο. Είναι πολύ νωρίς να μιλήσω για αυτό. Και πάλι θα κινείται στον χώρο του φανταστικού. Θα είναι, όμως, πολύ διαφορετικό από την Αέναη Μάχη.


Πόσο δύσκολο είναι να γράφεις φαντασία στην Ελλάδα;

Ας μην γελιόμαστε, γενικά η συγγραφή είναι μια επίπονη διαδικασία, ανεξάρτητα από το είδος στο οποίο κινείσαι. Όμως, όταν το κάνεις με αγάπη και μεράκι, πιστεύω πως σε ανταμείβει η δημιουργία.

Γενικά, βέβαια, η φαντασία στην Ελλάδα δεν είναι δημοφιλές λογοτεχνικό είδος. Όμως, βλέπω τα τελευταία χρόνια μια αξιόλογη προσπάθεια από Έλληνες λογοτέχνες. Πιστεύω πως και το κοινό αρχίζει και δίνει ευκαιρίες σε νέα είδη και σε νέους δημιουργούς.



Ποια ήταν η αγαπημένη σου στιγμή στη συγγραφική σου πορεία;

Αν και με έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα οι στιγμές που έγραψα τη λέξη «τέλος» και στα τρία βιβλία, δεν μπορώ να αμφισβητήσω πως οι πιο όμορφες και αγαπημένες μου στιγμές ήταν στις παρουσιάσεις ή ακόμη και όταν κάποιος με συναντά ή μου στέλνει ένα μήνυμα για να μοιραστεί μαζί μου τις σκέψεις του για τα βιβλία. Κάθε μια από αυτές τις στιγμές είναι μοναδικές, αγαπημένες και είναι αυτές που μου δίνουν δύναμη για να συνεχίσω να γράφω. Και θα εκμεταλλευτώ λίγο την ερώτηση, για να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που με στήριξαν, με στηρίζουν και είναι διπλά μου, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Είστε ανεκτίμητοι!



Εκτός από συγγραφέας, είσαι και συντονίστρια της ομάδας Βιβλία Φαντασίας. Τι έχεις να μας πεις για όσα βλέπεις εκεί μέσα; Αγαπά ο κόσμος τη φαντασία;

Την ομάδα αυτή την είχα φτιάξει γιατί δεν υπήρχε κάποια παρόμοια, που να συγκεντρώνει ανθρώπους που διαβάζουν βιβλία φαντασίας. Σήμερα απαριθμεί πάνω από 3000 μέλη. Αυτό το θεωρώ εξαιρετικό. Χαίρομαι πάρα πολύ για κάθε νέο μέλος που έρχεται στην ομάδα. Ο κόσμος αγαπά την φαντασία, αλλά δυστυχώς, υπάρχει αρκετός κόσμος που δεν την έχει γνωρίσει ακόμη. Στην Ελλάδα είναι ένα ανερχόμενο είδος, που αισιοδοξώ ότι θα κερδίσει περισσότερους αναγνώστες.


Τέλος, θα θέλαμε να κλείσεις με μια συμβουλή προς τους επερχόμενους συγγραφείς.

Η παροχή συμβουλής προϋποθέτει εμπειρία. Η εμπειρία μου δεν είναι πολύ μεγάλη, συνεπώς δεν μπορώ να πω σπουδαία λόγια. Θα πω μόνο κάτι, το οποίο το κουβαλώ σαν φυλαχτό μέσα μου, από τα λυκειακά μου χρόνια. Δεν είναι καν δικό μου, το είχα δει σε μια έντυπη διαφήμιση, αλλά με σημάδεψε. Οπότε σας το χαρίζω:

«Πριν γίνεις ζωγράφος, πρέπει να μελετήσεις την τεχνική. Να μάθεις τα χρώματα. Να δεις πως το έκαναν οι μεγάλοι δάσκαλοι. Να το δεις από διάφορες οπτικές γωνίες. Όταν, όμως, γίνεις ζωγράφος το μυστικό είναι ένα: Ξέχασε τα όλα και απλά ζωγράφισε».


Σας ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη συνέντευξη!



Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσουμε την Άννα και να της ευχηθούμε ό,τι καλύτερο στη συγγραφική της πορεία. Μπορείτε να τη βρείτε επίσης στο Instagram

Σχόλια

  1. Ευχαριστούμε την Άννα για την εξαίρετη συνέντευξή της και την παρουσίαση που έκανες Δανάη μου. Γνωρίσαμε μια ακόμα συγγραφέα και δημιουργό στο δύσκολο χώρο της φαντασίας.
    Της εύχομαι καλή επιτυχία σε κάθε της προσδοκία.
    Ευχαριστούμε Δανάη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

"Το αρχοντικό της σιωπής" του Γιάννη Πιταροκοίλη (Review)

  Το αρχοντικό της σιωπής (Μυθιστόρημα) Σε ένα νησί πνιγμένο στα μυστικά, ένας φόνος ξεσκεπάζει δεκαετίες σιωπής, κληρονομιών και ψεύδους. Το παλιό πλούσιο αρχοντικό του Στέφανου Καψή και της συγύζου του, Βαλεντίνης Καψή. Ένα αρχοντικό γεμάτο μνήμες, παρακαταθήκες αλλά και πολλά μυστικά. Και οι δύο τους είναι πια μνήμες για τα παιδιά τους, την Ελένη και τον Ανδρέα Καψή. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δύο εντελώς αντίθετες προσωπικότητες. Εκείνη, σύζυγος και μητέρα της Βαλεντίνης, γυναίκα χαμηλών τόνων, δοτική και ανθρώπινη. Ο αδελφός της, Ανδρέας, το εντελώς αντίθετο. Άνθρωπος των επιχειρήσεων, του σκληρού real estate. Με μεθόδους πολλές φορές αμφιλεγόμενες, με σχέδια και επιδιώξεις με σημαία το σκληρό κέρδος. Η Βαλεντίνη Βαρθαλίτη, στα 36 της χρόνια, η λατρεμένη εγγονή της γιαγιάς, φέρει το όνομά της αλλά και την αύρα της αγάπης της και της επιρροής της από τα παιδικά της χρόνια. Εντελώς προσδόκητα θα βρεθεί στη σκιά του παλιού αρχοντικού αλλά και στο επίκεντρο μιας σκοτεινής...

Συγγραφή μέσω ΑΙ: Απειλή ή εργαλείο για τους συγγραφείς;

"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;"   Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...