1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό;
Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξελίσσεται μαζί με τις ανησυχίες και τη φαντασία μου· μια γραφή που διαφοροποιείται, και είμαι στα αλήθεια περήφανος για αυτό. Η σκοτεινή λογοτεχνία και φαντασία επηρεάζει συνειδητά ή ασυνείδητα το ύφος μου, ακόμα και σε ένα βαθιά κοινωνικό βιβλίο -βλέπουμε στο "Ξεχωριστό παιδί" πως κυριαρχεί η μορφή του Σκοτεινό, στην συμφωνία με τον πρωταγωνιστή για να βοηθήσει το παιδί του, πως ολόκληρο το βιβλίο -ένας αγώνας με το ρολόι- βασίζεται στο φανταστικό στοιχείο της "Συμφωνίας με τον Διάβολο".
2. Αν μπορούσες να γράψεις ένα βιβλίο χωρίς κανέναν περιορισμό ούτε θεματικό, ούτε εμπορικό τι μορφή θα είχε και ποιο θα ήταν το κεντρικό του θέμα;
Μα το έγραψα ήδη! "Το ξεχωριστό παιδί" είναι ένα βιβλίο που άφησα ελεύθερο τον εαυτό μου να διηγηθεί μια ιστορία, που καίγονταν τα μέσα μου να διηγηθώ -και η ιστορία αυτή δεν υπόκειται σε περιορισμούς, είναι κοινωνική, είναι αυτοβιογραφική, είναι φανταστική, είναι λογοτεχνία τρόμου και λογοτεχνία κοινωνικού περιεχομένου, είναι ερωτική, είναι φιλοσοφία, αγωνία, περιπέτεια, μάχη με το χρόνο, είναι ανόθευτη αγάπη γονιού για το παιδί του, και σε κάθε σελίδα έχουμε κοινωνικές αναφορές, προβληματισμούς, συναντάμε μουσικές αναφορές όπως και κλείσιμο του ματιού σε γνωστές σειρές, ταινίες, καλλιτέχνες. "Το ξεχωριστό παιδί" είναι ένα όνειρο που προσπάθησα να βάλω σε λέξεις. Χωρίς περιορισμούς. Το ότι ένα σπουδαίος εκδοτικός, όπως οι εκδόσεις Bell, ανέλαβαν να το εκδώσουν, με γεμίζει χαρά. Το ότι οι αναγνώστες το αγκάλιασαν και ακολούθησαν και σπουδαίες διακρίσεις (Public book awards: Top-10 καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα) και βραβεία ("Το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς", Athens Voice) με κάνει να συνειδητοποιώ, πως ένα βιβλίο γεμάτο ειλικρίνεια ως προς τις προθέσεις του, είναι το καλύτερο που μπορεί να δώσει ένας συγγραφέας στους αναγνώστες -και στον εαυτό του. Αρκεί να το κάνει σωστά. Το συγκεκριμένο βιβλίο το δούλεψα τρία χρόνια για να γίνει σωστά.
3. Πώς επιλέγεις το επόμενο θέμα ή είδος με το οποίο θα καταπιαστείς; Είναι θέμα έμπνευσης, συγκυρίας ή προσωπικής ανάγκης;
Δεν επιλέγω, αλλά κυνηγάω το μοναδικό, το ξεχωριστό, την ιδέα που περνάει σαν κομήτης στον ουρανό της σκέψης μου. Υπάρχει ένα ερέθισμα, μια αίσθηση, μια ανάγκη για μοίρασμα, και εγώ προσπαθώ να δώσω τις σωστές λέξεις σε αυτό τον ανεμοστρόβιλο. Δε συμβαίνει συχνά, αλλά όταν συμβαίνει... Είναι φανταστικό! Δε γράφω κατά παραγγελία, δε γράφω το "ένα βιβλίο το χρόνο" παρότι θα μπορούσα να το κάνω, για να έχω μια "σταθερή παρουσία" με ένα "safe" βιβλιαράκι. Προσωπικά, επιλέγω να γράψω όταν έχω να μοιραστώ πραγματικά κάτι -και όταν το κάνω, αφιερώνω από τη ζωή μου για αυτό.
4. Έχεις αναφέρει παλαιότερα ότι σου αρέσει να ερευνάς σε βάθος πριν γράψεις. Ποια ήταν η πιο ανατρεπτική πληροφορία που ανακάλυψες και σε έκανε να αλλάξεις προσέγγιση για ένα έργο;
Δεν έχει τύχει να πέσω πάνω σε κάποια τέτοια "ανατρεπτική πληροφορία" ως τώρα, που να με κάνει να αλλάξω προσέγγιση σε ένα έργο. Υπάρχουν βιβλία όπως "Το κουτί" όπου πρέπει να ερευνήσεις για να μπορέσεις να αποδώσεις ρεαλιστικά μια κατάσταση και υπάρχουν βιβλία όπως "Το ξεχωριστό παιδί" όπου αφήνεις να σε οδηγήσει η ειλικρίνεια και η ψυχή σου. Και τα δύο βιβλία έχουν μεγάλη καρδιά και σπουδαία κοινωνικά μηνύματα, αλλά είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους.
5. Αν έπρεπε να συνοψίσεις την εξελικτική σου πορεία ως συγγραφέας σε τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν και γιατί;
Ενθουσιασμός -γιατί έτσι ξεκίνησα στο χώρο της συγγραφής. Πάθος -γιατί αυτό με κράτησε στα δύσκολα. Ωρίμανση -γιατί τα τελευταία τρία βιβλία μου ("Το κουτί", "Το μακρύ σοκάκι", "Το ξεχωριστό παιδί") είναι ενδεικτικά των αλλαγών στη γραφή μου.
6. Πώς βλέπεις τη θέση της ελληνικής λογοτεχνίας τρόμου και φαντασίας στο παγκόσμιο σκηνικό σήμερα; Σε ποιο σημείο υστερεί η Ελληνική πραγματικότητα πάνω στο συγκεκριμένο είδος;
Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι συγγραφείς στην ελληνική λογοτεχνία τρόμου και φαντασίας, αλλά στη χώρα μας δεν το βλέπουμε σοβαρά δυστυχώς. Δεν έχουμε κάποια σοβαρή προσπάθεια να υποστηρίξει αυτού του είδους την λογοτεχνία, παρά ομάδες φίλων που θα στηρίξουν το βιβλίο "του φίλου" αντί για μια συμπαγή ελληνική κοινότητα που ο ένας θα χαίρεται με τη γραφή και την επιτυχία του άλλου, ακόμα και ας μην είναι "στον κύκλο του". Επίσης πολλοί εκδοτικοί, λειτουργούν με την λογική του "σούπερ μάρκετ", εκδίδοντας οτιδήποτε πέσει στα χέρια τους και πληρωθεί, με αποτέλεσμα καλά έργα να μην επιλέγονται από αναγνώστες και να μην παίρνουν την αξία που τους αναλογεί, μέσα σε μια πληθώρα μέτριων ή κακών έργων. Ελπίζω κάποια στιγμή η ανάγκη για την ανάδειξη της καλής λογοτεχνίας τρόμου και φαντασίας που πιστεύω πως έχουμε -αυτής που θα μας δώσει μια θέση στο παγκόσμιο σκηνικό- να υπερισχύσει στα κακώς κείμενα του χώρου μας.
7. Τι ρόλο παίζει η αλληλεπίδραση με τους αναγνώστες στη συγγραφή σου; Έχει υπάρξει στιγμή που ένα σχόλιο αναγνώστη άλλαξε κάτι ουσιαστικό στη συγγραφική σου σκέψη;
Δε θέλω να έχω ψευδαισθήσεις μεγαλείου, επιθυμώ να υπηρετώ σωστά τη γραφή και τα βιβλία, να ανταποδίδω την εμπιστοσύνη των αναγνωστών. Σέβομαι τη δημιουργική διαδικασία, δεν είμαι προπετής. Σε αυτά τα πλαίσια, η αλληλεπίδραση με τους αναγνώστες είναι ουσιώδης ως προς τη ζεστασιά ή την ειλικρινής κριτική που γίνεται όταν διαβάζει ένας άνθρωπος το βιβλίο. Δεν θυμάμαι κάποιο σχόλιο να έχει αλλάξει τη συγγραφική μου σκέψη, θυμάμαι μόνο μια μητέρα με το παιδί της σε μια παρουσίαση για "Το ξεχωριστό παιδί" στο Πεδίον του Άρεως, όπου το παιδί, στο φάσμα του αυτισμού, λεκτικό, μου είπε: "Κύριε Γιώργο, πιστεύετε τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, μπορούν να κάνουν όνειρα;.." "Ναι!" απάντησα με ενθουσιασμό και συγκίνηση και ήταν αυτό το σχόλιο που με έκανε να σκεφτώ πως αξίζουν τον κόπο οι ατελείωτες ώρες συγγραφής, πως πρέπει να είμαστε πιστοί στο όραμα μας.
8. Αν σου δινόταν η ευκαιρία να δεις την επίδραση ενός βιβλίου σου στο μέλλον, ποιο θα διάλεγες και τι θα ήθελες να έχουν αποκομίσει οι αναγνώστες του;
Θα διάλεγα "Το ξεχωριστό παιδί" και θα ήθελα οι αναγνώστες να αποκτήσουν μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, για να έχουμε μια καλύτερη κοινωνία για εμάς και τα παιδιά μας.
9. Έχει υπάρξει κάποια ιστορία που δίστασες να γράψεις επειδή ένιωσες πως ήταν "πολύ προσωπική" ή "πολύ σκοτεινή";
Σίγουρα "Το κουτί" (εκδ. Bell, 2020) ήταν το πιο δύσκολο βιβλίο να γράψω, λόγω των θεμάτων που θίγει η ιστορία της Ζένιας, ενώ "Το ξεχωριστό παιδί" (εκδ. Bell, 2024) ήταν επίσης πολύ δύσκολο να γράψω, λόγω του ότι βούτηξα σε μια πολύ προσωπική θάλασσα για να βγω με την ιστορία του "Ξεχωριστού παιδιού", του Νικόλα. Παρόλα αυτά, στάθηκα με ειλικρινείς προθέσεις και γενναιότητα απέναντι στις δύο ιστορίες, και τα αποτελέσματα δικαίωσαν την ειλικρίνεια και τη γενναιότητα αυτή. Μαζί με "Το μακρύ σοκάκι" (εκδ. Λυκόφως, 2021), αυτά είναι τα τρία βιβλία που θεωρώ με καθορίζουν ως συγγραφέα ανάμεσα σε μια βιβλιογραφία 15 χρόνων, πέραν της πληθώρας βραβείων και διακρίσεων που δέχθηκαν.
10. Ποιο θεωρείς πως είναι το μεγαλύτερο ρίσκο που έχεις πάρει ως συγγραφέας μέχρι σήμερα θεματικά, υφολογικά ή και απέναντι στο κοινό σου;
Αναμφίβολα η αλλαγή λογοτεχνικής πλεύσης το 2020 με το μυθιστόρημα "Το κουτί" (εκδ. Bell): Έχουμε μια πολύ επιτυχημένη δεκαετία στον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού, με βραβεία, διακρίσεις και ένα πιστό αναγνωστικό κοινό... Και ξαφνικά, βγαίνω από το comfort zone μου, γράφω ένα ρεαλιστικό βιβλίο, με έντονους κοινωνικούς προβληματισμούς. "Το κουτί" το αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή ο εκδότης Χάρης Νικολακάκης και οι εκδόσεις Bell! Παρόλα αυτά δέχθηκα το ανάθεμα από σκληροπυρηνικούς αναγνώστες λογοτεχνίας τρόμου (οι περισσότεροι και υγιώς σκεπτόμενοι βέβαια συνέχισαν να διαβάζουν), και τη συνέχεια την ξέρουμε: Αποδοχή από παλαιότερους αναγνώστες και ένα νέο μεγάλο κοινό νέων αναγνωστών. Καλύτερο βραβείο της χρονιάς από την Athens Voice. Top-10 στα βραβεία Public για την ηρωίδα του βιβλίου, Ζένια. Σε πολλές λίστες χρονιάς από βιβλιομάδες. Συμφωνία για μεταφορά του βιβλίου σε θέατρο με προοπτική για τηλεόραση και κινηματογράφο. Ένα βιβλίο που 5 χρόνια μετά, ζητάνε αναγνώστες και υπογράφω σε εκθέσεις και χαίρομαι για την αγάπη αυτή ειλικρινά! "Το κουτί" σηματοδότησε την λογοτεχνική αλλαγή στη γραφή μου η οποία συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε τόσο με "Το μακρύ σοκάκι" (εκδ. Λυκόφως 2021) όσο και με "Το ξεχωριστό παιδί" (εκδ. Bell, 2024), βιβλία που τυγχάνουν μεγάλης αγάπης και αποδοχής, ενώ συνέλεξαν σημαντικά βραβεία. Νιώθω ευτυχισμένος γιατί τα τρία αυτά βιβλία που ρίσκαρα να γράψω και τα κατάφερα να τα γράψω, έχουν σπουδαία κοινωνικά μηνύματα, πέραν των συναρπαστικών ελπίζω ιστοριών.
Εν έτη 2025 προχώρησα σε μια ακόμη αλλαγή, αφού για πρώτη φορά έγραψα παιδικό βιβλίο μαζί με τον Γιώργο Κούτσικο (πιστοποιημένο διασώστη) και σε συνεργασία με τον αγαπημένο έλληνα κομίστα Νικόλα Στεφαδούρο. "Μικροί διασώστες και πρώτες βοήθειες" ο τίτλος. Παιδικό βιβλίο μετά από την επιτυχημένη πορεία στο κοινωνικό. Ρίσκο; Ποτέ δε φοβήθηκα την αλλαγή. Τολμώ. Παίρνω ρίσκα. Προχωρώ. Το σημαντικότερο είναι ότι στέκομαι ειλικρινής απέναντι στους αναγνώστες. Ως άνθρωπος είμαι πληγωμένος, αλλά ποτέ δεν κρύβομαι. Μοιράζομαι τα όνειρα μαζί σας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αγαπημένη συνάδελφο Βούλα Γκεμίση για τη φιλοξενία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου