Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...
(από τη Βούλα Γκεμίση)

Συνέντευξη με τον ΓΙΩΡΓΟ ΔΟΛΓΥΡΑ


Έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε στο blog μας τον συγγραφέα του βιβλίου "Σκοτεινά Φεγγάρια", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή!

Μία σειρά τεσσάρων διηγημάτων που θα σας βάλουν στη διαδικασία να συνειδητοποιήσετε πως η φαντασία πλέκεται με τα σκοτεινά μονοπάτια του ρεαλισμού!


 ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ  - ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΛΓΥΡΑΣ


1.    Ποιος είναι ο συγγραφέας πίσω από τα «Σκοτεινά Φεγγάρια»; Περιέγραψε τον εαυτό σου και δώσε μας τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας σου.

 

Ο συγγραφέας πίσω από τα σκοτεινά φεγγάρια είναι αυτός της παλιάς κοπής. Ακοινώνητος, ψυχρός, απόμακρος και βαθιά μελαγχολικός καθώς ζει σε έναν βρώμικο και άρρωστο κόσμο. Φυσικά ως βρωμιά ορίζω τον ψυχικό κόσμο των περισσότερων ανθρώπων στην σημερινή κοινωνία που στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στο συμφέρον τους. Βέβαια μάλλον αυτή είναι η ανθρώπινη ζωώδης φύση και οτιδήποτε άλλο απλά ουτοπία. Πάντως το να γίνεσαι θηρίο για το κέρδος είναι εντελώς κενό. Τα σαρκοβόρα ζώα τουλάχιστον τρώνε για να τραφούν. Και όπως λέει μία ινδιάνικη παροιμία: «Μόνο όταν θα έχετε κόψει και το τελευταίο δέντρο. Μόνο όταν θα έχετε δηλητηριάσει και το τελευταίο ποτάμι. Μόνο όταν θα έχετε ψαρέψει και το τελευταίο ψάρι. Μόνο τότε θα καταλάβετε ότι τα λεφτά δεν τρώγονται»

 

2.    Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης σου;

 

Τα βιώματα μου και οι άλλοι άνθρωποι όπως τους φαντάζομαι ότι ζουν και πράττουν στην καθημερινότητα τους. Χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα πάντα εύστοχο. Δεν έχω μαντικές ικανότητες.

 

3.    Σε ποια συγγραφική κατηγορία πιστεύεις ότι ανήκεις σαν δημιουργός;

 

Από φόβο να εκφραστώ χωρίς την μάσκα του κτήνους, βρέθηκα στην φαντασία. Στο μέλλον πιστεύω θα κινηθώ στο κοινωνικό και το αστυνομικό μυθιστόρημα.

 


 

4.    Σε τι βαθμό ταυτίζεσαι σαν δημιουργός με τους ήρωες των ιστοριών σου;

 

Όλοι οι άνθρωποι έχουν βάσανα και έναν εσωτερικευμένο αβάσταχτο πόνο. Έτσι είμαι, έτσι είναι και οι ήρωες μου.

 

5.    Πότε ξεκίνησες να γράφεις το πρώτο έντυπο βιβλίο σου «Σκοτεινά Φεγγάρια» και ποιες ήταν οι βασικές επιρροές;

 

Η συλλογή διηγημάτων μου «Σκοτεινά Φεγγάρια» γράφτηκε εντελώς τυχαία χωρίς σχεδιασμό ή να σκεφτώ ποτέ την έκδοση. Το τελευταίο μου διήγημα (με την σειρά που βρίσκονται στην έκδοση) το έγραψα το 2018 ως άσκηση ενός εργαστηρίου δημιουργικής γραφής , έμεινε στο συρτάρι μου… για την ακρίβεια σε αρχείο στον η/υ μου, κάμποσο καιρό. Ως που τον Απρίλιο του 2019 βλέπω τον 1ο Πανελλαδικό διαγωνισμό του Κέφαλου (λογοτεχνικού περιοδικού της Κεφαλονιάς). Ταίριαζε με τους όρους, οπότε το έστειλε και βραβεύτηκε. Εν συνεχεία έγραψα τις υπόλοιπες ιστορίες σκόρπια, πάλι ως ασκήσεις δημιουργικής γραφής και στο τέλος βρέθηκα με τέσσερις ιστορίες οι οποίες μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ενιαίο έργο και τότε αποφάσισα να τα εκδώσω. Ως ένα καλό πρώτο τεστ να δω αν αξίζω ως συγγραφέας. Ευτυχώς πέρασα το τεστ.


 

6.    Το βιβλίο σου «Σκοτεινά Φεγγάρια» παρουσιάζει τέσσερις ιστορίες. Πόσο εύκολο είναι τελικά να παντρεύει κάποιος το φανταστικό με τα αληθινά γεγονότα σε ένα διήγημα μιας και υπάρχει περιορισμός των σελίδων έναντι ενός μυθιστορήματος;

 

Το πάντρεμα ρεαλιστικών στοιχείων - ο κόσμος που ξέρουμε- με την ένταξη του φανταστικού εντός του, είναι μάλλον μία διαδικασία που σε διευκολύνει κάπως καθώς δεν χρειάζεται να πλάσεις έναν ολόκληρο φανταστικό κόσμο με δικούς του κώδικες.

 

Τώρα το διήγημα που είναι μικρό αισθητά του μυθιστορήματος έχει την ιδιαιτερότητα της σύμπτυξης αλλά με μία αρμονία ώστε να μην παραλείψεις σημαντικά δεδομένα. Από την άλλη το μυθιστόρημα επιτρέπει να μπαίνεις σε απίστευτες λεπτομέρειες και αναλύσεις, αλλά χρειάζεται προσοχή να αποφύγεις την ακατάσχετη φλυαρία και τις φανφάρες. Δηλαδή να γράφεις απλά για να γράφεις και να γεμίζεις σελίδες.

 

7.    Επισήμανε μας τα πιο δραματικά στοιχεία του βιβλίου σου χωρίς όμως να μας αποκαλύψεις σημαντικά κομμάτια των ιστοριών.

 

Θα λυπηθείτε για αρκετούς ήρωες μου αλλά στο τέλος επέρχεται η κάθαρση που θα σας ανακουφίσει.

 

8.    Ποιες δυσκολίες πιστεύεις ότι αντιμετωπίζει ένας πρωτοεμφανιζόμενος;

 

Η κυριότερη θα έλεγα να βρει αξιόπιστο εκδοτικό που να νοιαστεί το βιβλίο και να μην απλά ακόμα ένα κομμάτι κρέας προς πώληση. Ευτυχώς είμαι από τους τυχερούς, πήγα στην Πηγή (ο εκδοτικός οίκος που βρίσκομαι) και ήπια γάργαρο νερό...


 

 

9.    Πιστεύεις ότι τα διηγήματα είναι μία κατηγορία που αγκαλιάζει εύκολα το αναγνωστικό κοινό;

 

Όχι, σε καμία περίπτωση, δεν έχουμε αναγνωστική κουλτούρα και σε μεγάλο βαθμό πιστεύουμε ότι η αξία ενός έργου πάει με τις σελίδες. Πολλές σελίδες σημαίνει καλό έργο. Αυτή η άποψη έχει ειπωθεί ακόμα και από συγγραφέα μεγάλου και γνωστού εκδοτικού οίκου.

 

10. Τι να περιμένουμε από την συγγραφική πορεία στη συνέχεια;

 

Έχω ένα πλάνο για κοινωνικό ή αστυνομικό μυθιστόρημα (ανάλογα πως θα μου βγει στο τέλος), ξεκίνησα να το γράφω, ωστόσο δεν υπάρχει βιασύνη από μέρους μου καθώς η πανδημία φρενάρει κατά πολύ τα πράγματα.




Σχόλια

  1. Να καλωσορίσω και εγώ τον αγαπητό φίλο τον Γιώργο στη συντροφιά μας. Με χαρά διάβασα στοιχεία για το έργο και τις απόψεις του. Του εύχομαι ολόψυχα καλά πετάγματα στον κόσμο της δημιουργίας.
    Βούλα ευχαριστούμε για την οργάνωση της συνέντευξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς σας βρήκα και εγώ στο αξιόλογο ιστολόγιο.Πολύ καλή η συνέντευξη και εύχομαο στον συγγραφέα να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο του.Καλές γιορτές με υγεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη μου, καλώς όρισες φίλε μου. Με χαρά σε βλέπω εδώ και θα ήθελα ακόμα συχνότερα. Καλή χρονιά καλέ μου φίλε.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

  (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

"Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...