"Δεν γράφεται ο συγγραφέας με καλούπια... Πίσω από την ιδιότητα κρύβεται ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, με τη δική του προσωπικότητα και φωνή" Είναι και συγγραφέας... Συχνά ακούω φράσεις του τύπου: «Είναι και συγγραφέας…», οι οποίες μάλιστα συνοδεύονται από υποτιμητικές ή ειρωνικές ματιές και εκφράσεις και λέγονται για να επικρίνουν μια συμπεριφορά του ατόμου η οποία, κατά τη γνώμη του εκφέροντα την άποψη, δεν συνάδει με τη συγγραφική ιδιότητα. Το κατακριτέο στοιχείο ενίοτε σχετίζεται με την εμφάνιση του εκάστοτε προσώπου και άλλοτε με τη συμπεριφορά του ή τη γενική εικόνα που επιλέγει να παρουσιάσει προς τα έξω. Αυτό συμβαίνει τόσο εκ του σύνεγγυς - έχει συμβεί πολλάκις και σε άτομα μέσα από τη δική μας ομάδα - αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τα social media. Κάποιες φορές μάλιστα, πίσω από ανώνυμα προφίλ, με μοναδικό σκοπό αυτά τα άτομα να εμπλέκονται συνεχώς σε μια μάχη διαμέσου του πληκτρολογίου όχι υπέρ κάποιου σκοπού, αλλά κατά πάντων. Τι οφείλει (και τι όχι) ένας συγγραφέ...
Γράφει η Δανάη Ιμπραχήμ Η φαντασία είναι το αγαπημένο μου είδος και προσπαθώ να διαβάζω όσο μπορώ κάτι από κάθε υποκατηγορία. Το sci fi ωστόσο, δε μου είχε φανεί ποτέ ελκυστικό, τόσο στη λογοτεχνία, όσο και σε ταινίες ή σειρές. Οτιδήποτε έτυχε να βρεθεί στη βιβλιοθήκη μου αγγίζοντας το είδος της επιστημονικής φαντασίας ήταν ένα έργο που συνδύαζε κι άλλες υποκατηγορίες. Αυτή τη φορά όμως, αποφάσισα συνειδητά να ανοιχτώ και σε αυτό το κομμάτι της φαντασίας και ξεκίνησα με το έργο ενός πρωτοεμφανιζόμενου Έλληνα συγγραφέα, διότι αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Η Μετοίκηση λοιπόν μας ταξιδεύει στον πλανήτη Άλβιον την ώρα που μια ομάδα περίπου πεντακοσίων ατόμων επιβιβάζεται σε ένα διαστημόπλοιο για να ταξιδέψει στον πλανήτη Ίοντορ. Η ζωή στον Άλβιον είναι εδώ και χρόνια ανυπόφορη, καθώς εξαιτίας βλαβερών ουσιών η επιφάνεια του είναι μη βιώσιμη. Ο κόσμος είναι στρυμωγμένος στα υπόγεια, ενώ η έλλειψη πόρων οδηγεί στην υποχρεωτική εκτέλεση όλων ό...