"Μερικές φορές η γραφή γίνεται καθρέφτης· άλλες, απλώς φως που πέφτει αλλού και μας δείχνει κάτι διαφορετικό." Κι αν δεν είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε, τότε ίσως γράφουμε για να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Η ταύτιση συγγραφέα και χαρακτήρων Ένα από τα πιο συχνά και πιο έντονα debates ανάμεσα σε βιβλιόφιλους, αναγνώστες και συγγραφείς είναι αυτό που αφορά τη θεματολογία και κυρίως τους χαρακτήρες που γράφονται σε ένα βιβλίο. Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε; Υπάρχει μια εσφαλμένη, αλλά διαδεδομένη τάση να ταυτίζεται ο συγγραφέας με τους χαρακτήρες του. Είτε αυτό γίνεται για καλό, είτε για κακό. Στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα, τα αίματα ανάβουν γρηγορότερα και οι συζητήσεις παίρνουν συχνά φωτιά, με τους συνομιλητές να υιοθετούν ακραίες θέσεις. Όταν η ιστορία καθορίζει τη συμπεριφορά Αν, για παράδειγμα, κάποιος συγγραφέας έχει γράψει άντρες χαρακτήρες που λειτουργούν με ένα mindset πιο αυταρχικό, με αρχηγικές τάσεις ή με μισογυνιστική συμπεριφορά, αυτόματα θεωρείτ...
Γράφει η Δανάη Ιμπραχήμ Η φαντασία είναι το αγαπημένο μου είδος και προσπαθώ να διαβάζω όσο μπορώ κάτι από κάθε υποκατηγορία. Το sci fi ωστόσο, δε μου είχε φανεί ποτέ ελκυστικό, τόσο στη λογοτεχνία, όσο και σε ταινίες ή σειρές. Οτιδήποτε έτυχε να βρεθεί στη βιβλιοθήκη μου αγγίζοντας το είδος της επιστημονικής φαντασίας ήταν ένα έργο που συνδύαζε κι άλλες υποκατηγορίες. Αυτή τη φορά όμως, αποφάσισα συνειδητά να ανοιχτώ και σε αυτό το κομμάτι της φαντασίας και ξεκίνησα με το έργο ενός πρωτοεμφανιζόμενου Έλληνα συγγραφέα, διότι αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Η Μετοίκηση λοιπόν μας ταξιδεύει στον πλανήτη Άλβιον την ώρα που μια ομάδα περίπου πεντακοσίων ατόμων επιβιβάζεται σε ένα διαστημόπλοιο για να ταξιδέψει στον πλανήτη Ίοντορ. Η ζωή στον Άλβιον είναι εδώ και χρόνια ανυπόφορη, καθώς εξαιτίας βλαβερών ουσιών η επιφάνεια του είναι μη βιώσιμη. Ο κόσμος είναι στρυμωγμένος στα υπόγεια, ενώ η έλλειψη πόρων οδηγεί στην υποχρεωτική εκτέλεση όλων ό...