Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

Αέναη μάχη: Η Πτώση της Άννας Σπαναγιώργου

 



Γράφει η Δανάη Ιμπραχήμ 

Είναι βρόμικα της μοίρας τα παιχνίδια. 
Αν δε σε κουρελιάσει, δε σου δίνει λαμπρά ρούχα να ντυθείς.

Η Πτώση είναι ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο. Δε θα το χαρακτήριζα τόσο μυθιστόρημα, όσο παραμύθι. Ένα σύγχρονο, σκοτεινό παραμύθι. Η Άννα Σπαναγιώργου πλάθει ένα μαγικό κόσμο σε αυτόν που ήδη γνωρίζουμε και μας ταξιδεύει στα βάθη των δασών.

Η Κάτια είναι μια νεαρή κοπέλα που εργάζεται για έναν μυστηριώδη άντρα, τον Άρη. Όταν πεθαίνει η γιαγιά της, ο Άρης τη φέρνει στον κόσμο του, όπου η Κάτια μαθαίνει άλλοτε κρυφές πτυχές του εαυτού της. Δεν είναι μια συνηθισμένη γυναίκα. Μαγεία φαίνεται να κυλάει στις φλέβες, γεγονός που ο κόσμος του Άρη γνωρίζει πολύ καλά. Τι είναι αυτό που κάνει την Κάτια τόσο ξεχωριστή; Τι ακριβώς είναι ο κόσμος του Άρη;

Τα ερωτήματα που γεννιόνται είναι πολλά, παρά το μικρό μέγεθος του βιβλίου. Απαντήσεις δίνονται εν μέρει, αλλά με τη μαεστρία της Άννας και τα συνεχή plot twist αμφιβάλλεις για όσα πιστεύεις. Για το τι είναι στα αλήθεια καλό και κακό, δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος. Το μόνο που δε θα σε προδώσει όμως ποτέ είναι η πίστη στον εαυτό σου. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο μάθημα ζωής και για την Κάτια, αλλά και τους αναγνώστες.

Η πλοκή, όπως και το βιβλίο, είναι αρκετά ιδιαίτερη. Τα συνεχή μηνύματα και φιλοσοφικές ανησυχίες της συγγραφέως δίνουν ένα παραπάνω έναυσμα ώστε να θεωρείται παραμύθι. Επιπλέον, η ιστορία κυλάει γρήγορα χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Αυτό ήταν και το μόνο μου παράπονο, καθώς προτιμώ αναλύσεις. Όχι ότι έλειπαν από παντού. Ακόμα και τα ψυχογραφήματα των χαρακτήρων ήταν επαρκή, ενώ κάθε τους πράξη δικαιολογούταν ικανοποιητικά. Σαν Δανάη όμως προτιμώ λίγη παραπάνω ποσότητα. Αλλά δε σημαίνει ότι δεν απόλαυσα την Πτώση.

Ένας ακόμα λόγος που το βιβλίο ήταν μια ευχάριστη συντροφιά ήταν η γραφή της Άννας. Τη βρήκα απίστευτα λυρική, ποιητική, μαγευτική! Η πένα της τονίζει τον πλούτο της γλώσσας και δίνει μια τρυφερή χροιά στην ιστορία. Άλλωστε, παρά τον κίνδυνο και την αμφιβολία, ο ρομαντισμός και η αθωότητα έρεαν σε κάθε παράγραφο και αυτό χάρις τον εξαίρετο τρόπο που η Άννα έβαζε τις λέξεις τη μία δίπλα στην άλλη, δημιουργώντας μια πανδαισία. 

Όπως καταλάβατε, κατά γενική ομολογία το βιβλίο μου άφησε μια γλυκιά γεύση. Από τη μέση - και λίγο νωρίτερα - η δράση άρχισε να ανέρχεται προς την κορύφωση και κάθε υποκεφάλαιο των τριών ενοτήτων με πλημμύριζε συναισθήματα. Το μυστήριο που απλωνόταν σαν τη πιο σκοτεινή νύχτα με ωθούσε να γυρνάω τις σελίδες ψάχνοντας απαντήσεις, τη λύση στο μεγάλο αίνιγμα. Ακόμα κι όταν πήρα μερικές, γεννήθηκαν νεώτερες απορίες χτίζοντας ένα δυνατό hype για τη συνέχεια. 

Πιστεύω ότι η Άννα Σπαναγιώργου θέτει πολύ ψηλά τον πήχη στο εγχώριο παραμύθι. Με μια ιστορία που παραπέμπει στους θρύλους των τοπικών λαογραφιών, ξεκινάει μια τριλογία που φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε κάτι μοναδικό. Ανυπομονώ να πιάσω στα χέρια μου το επόμενο μέρος!

Σχόλια

  1. Δανάη μου καλησπέρα σου.
    Θα πω κάτι, καθαρά και ξάστερα. Κρατάς, με την ψυχή σου και την παρουσία σου, τούτο εδώ το ιστολόγιο! Και το κρατάς εν ζωή με την τακτική σου αλλά και ουσιαστική σου παρέμβαση και δουλειά.
    Οι βιβλιοπαρουσιάσεις σου παραδίνουν μαθήματα αισθητικής και ουσίας καθώς μας ανοίγουν συνεχή παράθυρα στον κόσμο της ανάγνωσης.
    Εξαιρετικό και αυτό το θέμα όπως το άκουσα Δανάη. Και μου αρέσει αυτό το σκοτεινό, το μυστηριακό, το ξέρεις δα.
    Κρατώ κάθε σημείωση καλή μας φίλη.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπω πολυ αυτό το μπλογκ που φτιάξαμε Γιάννη και θέλω να το κρατάω ενεργό. Εδώ είμαι λοιπόν να μιλάω για τα βιβλία!

      Διαγραφή
    2. Για μια ακόμα φορά έχεις το ευχαριστώ μου κορίτσι μου. Θα προσπαθήσω και εγώ για παρέμβαση απλά να βρω κάποιο θέμα. Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

"Το αρχοντικό της σιωπής" του Γιάννη Πιταροκοίλη (Review)

  Το αρχοντικό της σιωπής (Μυθιστόρημα) Σε ένα νησί πνιγμένο στα μυστικά, ένας φόνος ξεσκεπάζει δεκαετίες σιωπής, κληρονομιών και ψεύδους. Το παλιό πλούσιο αρχοντικό του Στέφανου Καψή και της συγύζου του, Βαλεντίνης Καψή. Ένα αρχοντικό γεμάτο μνήμες, παρακαταθήκες αλλά και πολλά μυστικά. Και οι δύο τους είναι πια μνήμες για τα παιδιά τους, την Ελένη και τον Ανδρέα Καψή. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δύο εντελώς αντίθετες προσωπικότητες. Εκείνη, σύζυγος και μητέρα της Βαλεντίνης, γυναίκα χαμηλών τόνων, δοτική και ανθρώπινη. Ο αδελφός της, Ανδρέας, το εντελώς αντίθετο. Άνθρωπος των επιχειρήσεων, του σκληρού real estate. Με μεθόδους πολλές φορές αμφιλεγόμενες, με σχέδια και επιδιώξεις με σημαία το σκληρό κέρδος. Η Βαλεντίνη Βαρθαλίτη, στα 36 της χρόνια, η λατρεμένη εγγονή της γιαγιάς, φέρει το όνομά της αλλά και την αύρα της αγάπης της και της επιρροής της από τα παιδικά της χρόνια. Εντελώς προσδόκητα θα βρεθεί στη σκιά του παλιού αρχοντικού αλλά και στο επίκεντρο μιας σκοτεινής...

Συγγραφή μέσω ΑΙ: Απειλή ή εργαλείο για τους συγγραφείς;

"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;"   Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...