Το αρχοντικό της σιωπής (Μυθιστόρημα) Σε ένα νησί πνιγμένο στα μυστικά, ένας φόνος ξεσκεπάζει δεκαετίες σιωπής, κληρονομιών και ψεύδους. Το παλιό πλούσιο αρχοντικό του Στέφανου Καψή και της συγύζου του, Βαλεντίνης Καψή. Ένα αρχοντικό γεμάτο μνήμες, παρακαταθήκες αλλά και πολλά μυστικά. Και οι δύο τους είναι πια μνήμες για τα παιδιά τους, την Ελένη και τον Ανδρέα Καψή. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δύο εντελώς αντίθετες προσωπικότητες. Εκείνη, σύζυγος και μητέρα της Βαλεντίνης, γυναίκα χαμηλών τόνων, δοτική και ανθρώπινη. Ο αδελφός της, Ανδρέας, το εντελώς αντίθετο. Άνθρωπος των επιχειρήσεων, του σκληρού real estate. Με μεθόδους πολλές φορές αμφιλεγόμενες, με σχέδια και επιδιώξεις με σημαία το σκληρό κέρδος. Η Βαλεντίνη Βαρθαλίτη, στα 36 της χρόνια, η λατρεμένη εγγονή της γιαγιάς, φέρει το όνομά της αλλά και την αύρα της αγάπης της και της επιρροής της από τα παιδικά της χρόνια. Εντελώς προσδόκητα θα βρεθεί στη σκιά του παλιού αρχοντικού αλλά και στο επίκεντρο μιας σκοτεινής...
Γράφει η Αικατερίνη Χριστοδούλου Η λησμονιά Το χέρι τείνει η λησμονιά απ’ άκρη σ’ άκρη ταίρι ψάχνει μοναχή μες του κοσμάκη την Ιθάκη Κι όταν ξέπνοη δεχτεί τ’ αεράκι της προσμονής αγκυροβολεί στου ύδατος τη φόρα Άρωμα πεθυμιάς σαλεύει μέθυσος γνώριμος πικραμυγδαλιάς βλαστάρι δέρνει και ξεγυμνώνει του χρόνου τα λεπτά σκαριά Ανεμοδαρμένο βαπόρι απ’ της αλμύρας τη λύσσα σέρνει να ξεδιψάσει της προδοσιάς την πίκρα