Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...
Το "Ονείρων Πένες" συνεχίζει να ανοίγει τις πόρτες του στους αναγνώστες του. Σκοπός μας πρωταρχικός να γνωρίσετε τα μέλη της λογοτεχνικής μας ομάδας.
Στα πλαίσια αυτά έχουμε ήδη ξεκινήσει, τη διαδικασία μιας μικρής συνέντευξης μέσα από την οποία, τα μέλη της ομάδας και συντάκτες του blog παρουσιάζουν βασικές πτυχές από τις σκέψεις και τα βιώματά τους από την μέχρι τώρα εμπειρία τους στον κόσμο της λογοτεχνίας και της ποίησης.
Εκτός λοιπόν από τις προσωπικές σελίδες που υπάρχουν στο blog για το κάθε μέλος, στις οποίες μπορείτε να διαβάσετε τα βιογραφικά τους αλλά και την βιβλιογραφία τους, μπορείτε και μέσα από αυτές τις συνεντεύξεις να μάθετε περισσότερα πράγματα πάνω σε αυτούς για την αγάπη τους και το μεράκι τους στην τέχνη του λόγου.
Συνεχίζουμε λοιπόν σήμερα με το 10ο μέλος της λογοτεχνικής μας ομάδας:
Γνωρίστε τον Γιώργο Δερβεντλή
Από μικρή ηλικία μου άρεσε να σκαρώνω ιστορίες επηρεασμένος απ’ τις ταινίες φαντασίας που έβλεπα όπως φυσικά και απ’ τα ανάλογα βιβλία. Ο λεγόμενος ονειροπόλος. Φυσικά και δεν τις κατέγραφα, κάτι που μετανιώνω τώρα, όμως η σπίθα υπήρχε. Δεν θέλω να περάσω κάτι απ’ τη γραφή μου και πιστεύω πως δεν ξεκινάς να γράφεις έχοντας αυτό κατά νου, προσπαθώ να γράφω για πράγματα που μ’ αρέσουν και για πράγματα που μ’ απασχολούν.
Ποιο λογοτεχνικό είδος σου αρέσει περισσότερο και γιατί όπως επίσης αν θα ήθελες να πειραματιστείς και με κάτι διαφορετικό.
Δώσε μας μια γενική εικόνα για το συγγραφικό σου έργο μέχρι στιγμής
Μέχρι στιγμής έχω γράψει και εκδώσει δύο βιβλία. Μια κοινωνική περιπέτεια που βγήκε πριν δύο χρόνια, «Ο χορός μιας μοναχικής καρδιάς» και μια ιστορία φαντασίας που είχα γράψει το 2013 και επανεκδόθηκε πριν ένα χρόνο, το «Η ελευθερία στο κλουβί».
Δώσε μας μια εικόνα από τις δικτυακές σου ενασχολήσεις
Η διαχείριση του Blog
Ερωτήσεις παρουσίασης
Ποια εσωτερική ανάγκη ή τι άλλο σε ώθησε να γράφεις και ποια μηνύματα τυχόν θα ήθελες να περάσεις μέσα απ τη γραφή σου;
Από μικρή ηλικία μου άρεσε να σκαρώνω ιστορίες επηρεασμένος απ’ τις ταινίες φαντασίας που έβλεπα όπως φυσικά και απ’ τα ανάλογα βιβλία. Ο λεγόμενος ονειροπόλος. Φυσικά και δεν τις κατέγραφα, κάτι που μετανιώνω τώρα, όμως η σπίθα υπήρχε. Δεν θέλω να περάσω κάτι απ’ τη γραφή μου και πιστεύω πως δεν ξεκινάς να γράφεις έχοντας αυτό κατά νου, προσπαθώ να γράφω για πράγματα που μ’ αρέσουν και για πράγματα που μ’ απασχολούν.
Λατρεύω την λογοτεχνία φαντασίας-τρόμου όπως και την αστυνομική λογοτεχνία και αυτό το είδος προωθώ μέσω των γραπτών μου. Φυσικά με όλες τις υποκατηγορίες τους. Ξεχωριστά η λογοτεχνία φαντασίας και τρόμου μ’ αρέσει διότι με ταξιδεύει σε μαγικούς κόσμους που μπορεί και να βρίσκονται λίγο παρακάτω απ’ το σπίτι μου. Τον προηγούμενο χρόνο έγραψα ένα παραμύθι και τώρα βρίσκεται στα τελικά στάδια προετοιμασίας και επιμέλειας. Όχι και τόσο διαφορετικό μιας και ανήκει στην κατηγορία της φαντασίας.
Δώσε μας μια γενική εικόνα για το συγγραφικό σου έργο μέχρι στιγμής
Μέχρι στιγμής έχω γράψει και εκδώσει δύο βιβλία. Μια κοινωνική περιπέτεια που βγήκε πριν δύο χρόνια, «Ο χορός μιας μοναχικής καρδιάς» και μια ιστορία φαντασίας που είχα γράψει το 2013 και επανεκδόθηκε πριν ένα χρόνο, το «Η ελευθερία στο κλουβί».
Μίλησέ μας για την προσωπική σου εμπειρία στο γράψιμο ενός έργου. Την πηγή έμπνευσης, το βαθμό δυσκολίας, τα συναισθήματά σου.
Προσωπικά μου αρέσει να ζω μέσα στο έργο, να το ζω και να το αισθάνομαι. Πηγή έμπνευσης για μένα είναι η καθημερινές εικόνες, τα βιώματα, τα όνειρα, όλα μπολιασμένα με άφθονες δόσεις φαντασίας. Κάποιες ιστορίες βγαίνουν αβίαστα και πραγματικά δε με ζορίζουν. Ο «Χορός» όμως ήταν μια ιστορία που με ταλαιπώρησε αρκετά, λόγω του περιεχομένου.
Μπορείς να μας σκιαγραφήσεις λίγο τους βασικούς χαρακτήρες από τα έργα σου;
Όλοι οι χαρακτήρες απ’ τα έργα μου φυσικά έχουν πολλά κοινά σημεία με μένα. Στον τρόπο που θα λύσουν κάποια υπόθεση, στον τρόπο που θα μιλήσουν και που θα περπατήσουν. Την κάθε περσόνα του εαυτού μου προσπαθώ να την προσαρμόζω στα έργα μου. Είτε είναι ένας αναρχικός της διπλανής πόρτας, είτε είναι κάποιος προηγμένος ντετέκτιβ, είτε είναι μια γυναίκα στα δίχτυα του τρόμου.
Τι είναι για σένα το blogging και ποια η εμπειρία σου από αυτό.
Το blogging ήρθε στην ζωή μου πριν δύο χρόνια. Ήταν μια ανάγκη για να ξεχαστώ απ’ το βάρος του «χορού» και μια ανάγκη να απεγκλωβίσω τις ιστορίες που ήθελα να πω. Είναι μια τρομερή εμπειρία διότι μπορεί να βρεις ανθρώπους που εκτιμούν αυτά που γράφεις και εγώ με την σειρά μου ανακάλυψα blogs που αξίζουν την προσοχή και την ανάγνωση.
Δώσε μας μια εικόνα από τις δικτυακές σου ενασχολήσεις
Οι δικτυακές ενασχολήσεις μου περιορίζονται στο blogging μέσω του δικού μου και ενός συλλογικού και σε μια ομάδα συγγραφής στο fb. Ελάχιστα ασχολούμαι και με τα urnovl και wattpad.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Γιώργο Δερβεντλή για το άνοιγμα της καρδιάς του και να του ευχηθούμε καλή συνέχεια σε κάθε δημιουργικό του βήμα
Επίσης να ενημερώσουμε ότι όλα τα links για τους δικτυακούς του τόπους θα τα βρείτε στην προσωπική του σελίδα στο blog.
Η διαχείριση του Blog
Εξαίρετος φίλος, άνθρωπος και συγγραφέας ο Γιώργος της συντροφιάς μας. Έχοντας πλήρη εικόνα από το έργο του δηλώνω ότι είμαι μαγεμένος από τους σκοτεινούς φανταστικούς κόσμους που δημιουργεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διεθνές είδος scifi, horror, fantasy το υπηρετεί με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Ευχαριστούμε Γιώργο για το άνοιγμα των σκέψεών σου.
Γιάννη φίλε μου, σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τους πρώτους που με καλωσόρισαν στον κόσμο του blogging και απ'τους πρώτους που στήριξαν τα έργα μου.
Συνεχίζουμε ακάθεκτοι φίλε μου.
Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία στο blog μας είναι οι συνεντεύξεις. Όπου μπορούμε και μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα ο ένας για τον άλλον και έχω πάντα την αίσθηση ότι ερχόμαστε λίγο πιο κοντά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχάριστη λοιπόν για ακόμα μία φορά η συνέντευξη αυτή με το φίλο μας το Γιώργο και απολαυστική.
Κράτησα πολλά κομμάτια της συνέντευξης και κυρίως μία φράση που πιστεύω ότι λίγο πολύ μας αντιπροσωπεύει όλους όσο αναφορά την ενασχόληση μας με τη γραφή: "Την κάθε περσόνα του εαυτού μου προσπαθώ να την προσαρμόζω στα έργα μου".
Επίσης, ένα ακόμα στοιχείο που δεν γνωρίζαμε είναι οι εκδόσεις των βιβλίων σου. Μπορείς να μας αναφέρεις σε ποιον εκδοτικό οίκο ανήκουν ή αν είναι αυτοέκδοση; Επίσης, να πω ότι μου άρεσαν πάρα πολύ οι τίτλοι των βιβλίων σου... Συγχαρητήρια λοιπόν για αυτή την απόφαση έστω και αν είναι καιρό στην έντυπη αγορά!
Σ'ευχαριστώ Βούλα μου. Ναι, πιστεύω πως στα γραπτά μας, είτε πρόκειται για βαθιά φαντασία, είτε για ποίημα, είτε για κοινωνική περιπέτεια, έχουμε κομμάτια του εαυτού μας στο κείμενο και βιώματα μας.
ΔιαγραφήΤο "Η ελευθερία στο κλουβί" είχε εκδοθεί το '13 ως αυτοέκδοση από την Bookstars με διαφορετικό τίτλο και στην συνέχεια επανεκδόθηκε από τις εκδόσεις Αρχέτυπο, που δυστυχώς έκλεισαν - τουλάχιστον το βιβλιοπωλείο.
Το "Χορός" εκδόθηκε ως αυτοέκδοση από τις εκδόσεις Bookstars, τώρα - προ κρίσης -συζητιόταν και για επανέκδοση.