Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Συνέντευξη με τη Βικτώρια Μόσχου

 Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο blog μας τη Βικτώρια Μόσχου, συγγραφέα του Guardian of the Auras και ιδρύτρια του Bookbrewed.




Αρχικά θα θέλαμε να μας συστηθείς για να σε γνωρίσει λίγο καλύτερα το κοινό. Περίγραψε τον εαυτό σου σε τέσσερις προτάσεις.

Αρχικά, να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνατε. Ονομάζομαι Μόσχου Βικτώρια, είμαι 28 ετών, με καταγωγή από το Δρυμό Θεσσαλονίκης, ωστόσο σε όλους συστήνομαι ως η «αιώνια 19χρονη βιβλιοφάγος». Είμαι οικονομολόγος στο επάγγελμα, εργάζομαι στην οικογενειακή μας επιχείρηση και πρόσφατα ίδρυσα και τη δική μου εταιρία συνδρομητικού βιβλιο-κουτιού, το BookBrewed. Λατρεύω τον καφέ, τόσο όσο και η Lorelai Gilmore, διαβάζω τόσο όσο η Rory Gilmore και πολλές φορές γκρινιάζω τόσο όσο η Emily Gilmore (Ναι, οι επιρροές από το Gilmore Girls είναι εμφανείς). Αγαπώ επίσης τη ζαχαροπλαστική, το τρέξιμο και το χορό.



Γιατί επέλεξες να γράψεις στα αγγλικά; Σκέφτεσαι να γράψεις και στα ελληνικά;

Παρότι όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω, έγραφα κατά κύριο λόγο στα ελληνικά, το 2016 βρήκα τυχαία στο φροντιστήριο όπου τότε έκανα μαθήματα Ισπανικών ένα φυλλάδιο από το British Council. Εκεί ανέφεραν ότι το καλοκαίρι θα ξεκινούσαν σεμινάρια δημιουργικής γραφής, με καθηγητές από το Kingston University.

Αποφάσισα λοιπόν να εξασκηθώ λιγάκι και έτσι ξεκίνησα να «μεταφράζω» ουσιαστικά το πρώτο μυθιστόρημα που επιχείρησα να γράψω ποτέ, το The Passion of Hate. Μετά από μια εβδομάδα με 3ωρα μαθήματα, ασκήσεις και φοβερούς συγγραφείς, με μερικούς από τους οποίους κρατάμε μέχρι και σήμερα επαφές, αποφάσισα πως ναι, ήθελα να γράψω κάτι στα αγγλικά. Οπότε έτσι γεννήθηκε η ιδέα του Lunar Pride, το οποίο δημοσίευα σε κεφάλαια στο Wattpad και μετά από αυτό το πρώτο μου «παιδί», το Guardian of the Auras.

Δεδομένου πως το High Fantasy σαν είδος δεν είναι κάτι το ευρέως διαδεδομένο στην Ελλάδα και καθώς ήθελα να έχω στη διάθεσή μου ένα μεγαλύτερο target group, επέλεξα να γράψω στα αγγλικά. Και ακόμη και σήμερα, που γράφω και στα ελληνικά και στα αγγλικά, ο πρωταρχικός μου στόχος είναι να μπορούν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα να διαβάσουν τις ιστορίες μου. Συνεπώς, ναι, γράφω και στα ελληνικά, ωστόσο δεν ξέρω αν θα έχω ποτέ τη δυνατότητα να εκδώσω κάτι στα ελληνικά.



Το βιβλίο σου είναι εμπνευσμένο από το μύθο της Πανδώρας. Ποια είναι η σχέση σου με την ελληνική μυθολογία και πόσο χαρακτηρίζει το έργο σου;

Τη σχέση μου με την ελληνική μυθολογία την οφείλω στη μητέρα μου, η οποία κάθε βράδυ μου διάβαζε δύο ραψωδίες από την Οδύσσεια, όταν ακόμη ήμουν στο νηπιαγωγείο. Μετά από καιρό, απλά το απαιτούσα η ίδια. Και όταν πλέον είχα μάθει να διαβάζω, η ανάγκη μου να μελετήσω την ελληνική μυθολογία έγινε ακόμη μεγαλύτερη. Την αγαπώ και θεωρώ πως μας διδάσκει σπουδαία μαθήματα.

Σχετικά με το πόσο χαρακτηρίζει το Guardian of the Auras, θεωρώ αρκετά. Αν και ο κόσμος είναι 100% φανταστικός, υπάρχουν οι έννοιες της «νέμεσις», της «τραγικής ειρωνίας», της «ύβρεως» και πολλών άλλων, ενώ δεν λείπουν και ξεκάθαρες, ωστόσο παραλλαγμένες αναφορές σε γνωστούς, ή και όχι τόσο, μύθους.



Τι μπορείς να μας πεις για το επόμενο μέρος της σειράς The AurasChest;

Αυτό που μπορώ με βεβαιότητα να πω είναι πως και το δεύτερο μέρος της σειράς The AurasChest είναι εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία, συγκεκριμένα από τους μύθους του Ορφέα και της Ευρυδίκης, και του Περσέα και της Ανδρομέδας.

Θα το χαρακτήριζα περισσότερο NA παρά YA, καθώς πραγματεύεται θέματα όπως PTSD, κατάθλιψη, σεξουαλική παρενόχληση και κακοποιήσεις διαφόρων ειδών, και ενδεχομένως κάποιες σκηνές να είναι κάπως «σκληρές» για τους πιο νεαρούς αναγνώστες.






Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις έναν τελείως καινούριο κόσμο; Τι στοιχεία του έχεις δώσει από τον δικό μας;

Δεδομένου πως ο κόσμος στον οποίο ζούμε τελευταία δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, θα έλεγα πως είναι αρκετά εύκολο να φτιάξει κάποιος έναν εντελώς καινούργιο κόσμο. Εκεί υπάρχει η ελευθερία του να διαμορφώσεις τον κόσμο όπως ακριβώς θέλεις εσύ, με τις νόρμες, τα κοινωνικά πρότυπα, τις φυλές, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, το σύστημα μαγείας (ή και όχι) που επιλέγεις εσύ… Οι επιλογές είναι πραγματικά άπειρες.

Τα μόνα στοιχεία που έχω δώσει στη Rondure, το νησί όπου διαδραματίζεται η ιστορία, είναι αυτά του φυσικού κόσμου, καθώς πολλές από τις τοποθεσίες είναι εμπνευσμένες από μέρη που έχω επισκεφθεί, όπως επίσης και οι μυρωδιές και τα φαγητά.

Α, ναι! Να το πω και αυτό. Ενδεχομένως να πεινάσετε σε κάποιες σκηνές του Guardian of the Auras.



Είσαι ένας άνθρωπος που διαβάζει πολύ. Ποια βιβλία και συγγραφείς θαυμάζεις και ποια / ποιοι σε έχουν επηρεάσει;

Είναι τόσοι πολλοί οι συγγραφείς που θαυμάζω και άπειρα τα βιβλία που αγαπώ, ωστόσο θα αναφέρω και πάλι τα κλασικά μου.

Λατρεύω την Cassandra Clare και τη σειρά The Infernal Devices, υπεραγαπώ την Bree Barton και τη σειρά Heart of Thorns, θαυμάζω απίστευτα πολύ την Richelle Mead και αγαπώ τη σειρά Vampire Academy, και θα διαβάζω τα Ανεμοδαρμένα Ύψη της Emily Brontë, ώσπου να σβήσει ο ήλιος!

Αυτές οι συγγραφείς και τα βιβλία τους είναι η κύρια πηγή επιρροής των όσων έχω γράψει, γράφω και πρόκειται να γράψω.



Τους τελευταίους μήνες έχεις δημιουργήσει ένα ελληνικό βιβλιοκουτί, το Bookbrewed. Τι να περιμένουμε από αυτό σου το εγχείρημα;

Θα πω το κλισέ ότι θέλησα να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα, όμως είναι πραγματικά η αλήθεια.

Έχοντας συνεργαστεί για πάνω από ένα χρόνο τώρα με αντίστοιχο συνδρομητικό κουτί του εξωτερικού και γνωρίζοντας πως τα μεταφορικά είναι καμιά φορά ανασταλτικός παράγοντας για πολλούς βιβλιοφάγους της Ελλάδας, θέλησα να συνδυάσω τα Οικονομικά που σπούδασα με τα βιβλία που ήταν πάντοτε η μεγάλη μου αγάπη.

Από το BookBrewed λοιπόν μπορείτε να περιμένετε βιβλία κάθε είδους, από Έλληνες και ξένους συγγραφείς, και διαφόρων ειδών αντικείμενα, κοινώς γνωστά στο bookstagram ως “bookish merch”, από καφέ, κούπες, σελιδοδείκτες και κεριά, μέχρι προϊόντα περιποίησης, τσάντες, booksleeves και πολλά ακόμη custom made αντικείμενα, ειδικά σχεδιασμένα για το BookBrewed, τα οποία δεν θα μπορεί να βρει αλλού το κοινό!





Τέλος, θα θέλαμε να κλείσεις με μια συμβουλή προς τους επερχόμενους συγγραφείς.

Ένα ακόμη κλισέ και εδώ, ωστόσο όσο περνούν τα χρόνια συνειδητοποιώ πως είναι και αυτό αλήθεια.

Να γράφετε με την καρδιά και όχι με το μυαλό. Πολλοί μπορεί να έχουν γράψει παρόμοιες ιστορίες με τη δική σας. Κανείς όμως δεν την έχει πει όπως εσείς και είναι χιλιάδες τα άτομα εκεί έξω που θα συγκινηθούν, θα χαρούν και ίσως ακόμη να ταυτιστούν διαβάζοντας το βιβλίο σας (Μεταξύ μας, εγώ αυτό το έπαθα διαβάζοντας τις Μεθυσμένες Αλήθειες, της Τατιάνας Τζινιώλη).

Οπότε, αν δεν βλέπετε το βιβλίο που θέλετε να διαβάσετε στα ράφια των βιβλιοπωλείων, απλά γράψτε το!


Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσουμε τη Βικτώρια και να της ευχηθούμε ό,τι καλύτερο τόσο για το βιβλίο της όσο και για το νέο της εγχείρημα. 

Μπορείτε επίσης να τη βρείτε στο Instagram και να επισκεφτείτε το δικό της blog Victorious Pages.

Σχόλια

  1. Πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση. Μιας νεαρής γυναίκας σε ένα είδος που αγαπώ. Να της ευχηθώ καλή επιτυχία σε ότι κάνει στη ζωή της και στα συγγραφικά της ταξίδια. Κέντρισε την προσοχή μου η αγάπη της και το δέσιμό της με την Ελληνική μυθολογία, κομμάτι το οποίο για μένα είναι μια ιδιαίτερη λατρεία.
    Ευχαριστούμε και σένα Δανάη για την παρουσίαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Βικτώρια αγαπάει πολύ την ελληνική μυθολογία και εύχομαι να εκδώσει κάποια στιγμή και στα ελληνικά. Έρχονται κι άλλες συνεντεύξεις Γιάννη μου με πολύ ενδιαφέρουσες προσωπικότητες.

      Διαγραφή
    2. Δανάη, ειλικρινά σε θαυμάζω για πολλά πράγματα που δεν είναι ο χώρος για να ανατρέξω. Να είσαι καλά. Και θα χαρώ να βγάλει στα Ελληνικά τέτοιο έργο η Βικτώρια.
      Σε φιλώ.

      Διαγραφή
  2. Απολαυστική συνέντευξη!!! Και το κλείσιμο στην τελευταία απάντηση με άγγιξε πολύ!!! Μπράβο σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

  (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

"Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...