Ελάτε να γνωρίσουμε την αγαπημένη συγγραφέα Μαντώ Μάκκα!

 

Η Μαντώ Μάκκα γεννήθηκε το Μάιο του 1980 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Κλασικό Λύκειο Αναβρύτων. Παρακολούθησε μαθήματα Αγγλικών και Οικονομικών & Marketing. Ακολούθησαν μαθήματα Δημιουργικής γραφής με τη Στεύη Τσούτση και Εικαστικών & Ιστορίας Τέχνης με την Άννα Παππά. Τελευταία ήρθε η Εξειδίκευση στη Μετάφραση στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και η Εισαγωγή στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία και διδασκαλία αγγλικής γλώσσας σε μαθητές άλλων γλωσσών από το Πανεπιστήμιο του Leicester. Παράλληλα ζωγραφίζει και κατασκευάζει κοσμήματα από πέτρα. Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί στο διαδίκτυο. Είναι μέλος της Επιτροπής Γυναικών συγγραφέων και της Επιτροπής Μετάφρασης και Γλωσσικών Δικαιωμάτων του Pen Greece. Έχει εργαστεί ως Καθηγήτρια Αγγλικών και ως διαχειρίστρια διαδικτυακών εφημερίδων.

Το 2020 το παραμύθι της «Τα ροζ Χριστούγεννα» περιλήφθηκε στο βιβλίο «Santa Παραμύθια, 22 Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες» των Εκδόσεων Νίκας. Το 2021 κυκλοφόρησε η πρώτη της συλλογή διηγημάτων «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια» από τις Εκδόσεις Νίκας. Το 2022 το διήγημα της «Τραμουντάνα» διακρίθηκε και συμμετείχε στην συλλογική έκδοση «Το ρούχο». Την ίδια χρονιά διακρίθηκε και το διήγημά της «Φως», το οποίο συμμετείχε στην συλλογική έκδοση «Ανθρώπινες Σχέσεις. Ένα σχολείο που δεν τελειώνει ποτέ». Η συλλογή διηγημάτων «Αγκούσα» είναι το δεύτερό της βιβλίο από τις Εκδόσεις Νίκας.

ΟΤΑΝ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΛΕΜΟΝΙΑ - ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!

Πείτε μας λίγα λόγια για την συγγραφική σας πορεία και τον τρόπο που προσεγγίσατε την συγγραφή.

Πριν τέσσερα χρόνια περίπου είχα ένα ατύχημα, το οποίο με καθήλωσε στο κρεβάτι για ένα μήνα και επειδή ήθελα να βγει κάτι καλό από όλο αυτό, αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα δημιουργικής γραφής με τη συγγραφέα & επιμελήτρια Στεύη Τσούτση. Και ενώ ήδη έγραφα ποίηση, η γραφή πεζών κειμένων είχε ως αποτέλεσμα τα ‘λεμόνια’, το πρώτο μου βιβλίο από τις Εκδόσεις Νίκας με τίτλο «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια».

 

 Αν κάποιος θέλει να γνωρίσει την Μαντώ Μάκκα πίσω από τις λέξεις των ιστοριών της, τι θα συναντήσει;

Έναν πολύ απλό, οικείο άνθρωπο με γαϊδουρίσια υπομονή. Ίσως μπορέσει να διακρίνει πολλά στοιχεία αυτών που θα διαβάσει σε εμένα και στις αντιδράσεις μου. Ίσως καταλάβει γιατί ενώ γράφω για σκοτάδια, περπατάω στο φως.

 

Περιγράψτε μας μία καθημερινή σας μέρα.

Δύσκολο έως αδύνατο διότι οι μέρες μου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την υγεία μου. Πάσχοντας δυστυχώς από τέσσερα αυτοάνοσα νοσήματα, ξεκινάω έχοντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα αλλά καταλήγω να κάνω ένα άλλο που τρέχει προφανώς υποσυνείδητα. Αν είμαι καλά θα ασχοληθώ με το σπίτι, τα mail, τηλέφωνα σε φίλους, πιθανές εκδηλώσεις που με ενδιαφέρουν, γράψιμο και διάβασμα. Εάν δεν είμαι, θα περάσω την μέρα αγκαλιά με τα γατιά βλέποντας κάποια σειρά ή ταινία. Τώρα, υπάρχουν και οι μέρες που διέπονται και από τις δύο καταστάσεις άρα θα προσπαθήσω να εκμεταλλευτώ όσο μπορώ τις ώρες που είμαι πιο λειτουργική για να νιώσω παραγωγική και δημιουργική.

Γιατί οι αναγνώστες πρέπει να διαβάσουν τα βιβλία σας;

Δεν μου αρέσουν τα πρέπει και είμαι ακόμη πολύ ‘μικρή’ για να μπω στο πάνθεον των ‘πρέπει’. Γράφω ιστορίες που δυστυχώς συμβαίνουν. Γράφω για την ασχήμια της ζωής ως υπενθύμιση ότι κάθε μέρα που ζούμε πρέπει να την χαιρόμαστε στο έπακρον. Ο χρόνος, αυτός ο ανελέητος και αδάμαστος χρόνος μετράει αντίστροφα όσο μεγαλώνουμε. Ας κάνουμε τη ζωή καλύτερη και πιο όμορφη για όλους μας.

 

Πόσο εύκολο είναι ένας συγγραφέας να γράψει μία σειρά διηγημάτων;

Δεν μπορώ να μιλήσω για τρίτους. Εμένα οι μικρές ιστορίες μου βγαίνουν αβίαστα. Μου αρέσει και με ιντριγκάρει το γεγονός ότι πρέπει σε πολύ μικρό αριθμό λέξεων να πω μια ιστορία, που να είναι επί του θέματος και να βγάζει νόημα. Προφανώς ο χαώδης εγκέφαλος μου δουλεύει έτσι. Όταν θα δοκιμάσω μεγάλη φόρμα πιστεύω ότι θα συναντήσω άλλες δυσκολίες αλλά και ευκολίες που τώρα δεν έχω.

 

Θα θέλαμε να μας πείτε αν στο βιβλίο σας «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια» έχετε σε κάποιο διήγημα περισσότερη αδυναμία. Αν ναι, τότε ποιο είναι αυτό και για ποιο λόγο;

Δύο ιστορίες με ‘ακολουθούν’ έως σήμερα για διαφορετικούς λόγους. Το διήγημα «Δώδεκα πορσελάνινες κούκλες» που αφορά την παιδική κακοποίηση με στοιχειώνει. Ενώ η ιστορία «Μια καρδιά σε νέο σπίτι» που αφορά την δωρεά οργάνων μου δίνει ελπίδα για το μέλλον.

 

ΑΓΚΟΥΣΑ - ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!

Το βιβλίο σας «Αγκούσα» είναι επίσης μία σειρά διηγημάτων. Τι σημαίνει όμως ο τίτλος του βιβλίου σας;

Είναι η δυσκολία στην αναπνοή, η δυσφορία, η δύσπνοια, το αγκομαχητό. Κάποιοι λένε ‘έγκωσα’ όταν σκάνε από το πολύ φαί. Εγώ το χρησιμοποιώ μεταφορικά, ‘έγκωσα’ από τον πόνο της ζωής.

 

Σε ποιο είδος ιστοριών έχει αδυναμία η Μαντώ Μάκκα;

Μου αρέσουν πολύ οι δυστοπίες, οι ιστορίες μυστηρίου και τρόμου. Ενώ γενικά είμαι αισιόδοξη, δυστυχώς ως χρόνιος ασθενής, ταυτίζομαι εύκολα με τον πόνο είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα απολαύσω ένα βιβλίο που το διέπει το χιούμορ. Πολύ πιο δύσκολα θα διαβάσω ρομαντικές ιστορίες πλέον.

 Πείτε μας τι διαφορές έχουν τα δύο βιβλία διηγημάτων σας.

Στα ‘λεμόνια’, στο τέλος κάθε διηγήματος, ακόμα και στα πιο σκληρά και θλιβερά, υπάρχει αισιοδοξία. Στην ‘αγκούσα’ δε,  νομίζω ότι κυριαρχεί η δυσφορία. Πρέπει να βουτήξεις στο σκοτάδι για να βρεις την ελπίδα και αυτό είναι κάτι που δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να κάνουν. Επίσης, τα ‘λεμόνια’ έχουν και ένα παραμυθένιο στοιχείο που λείπει στην ‘Αγκούσα’ όπου ο ρεαλισμός είναι πιο ισχυρός.

 

        Αν είχατε μπροστά σας τους αναγνώστες σας τι θα ήταν αυτό που θα τους λέγατε;

Εννοείται ότι πρωταρχικά θα τους ευχαριστούσα για την αγάπη και την στήριξη που μου δίνουν αυτά τα τρία χρόνια. Χωρίς αυτούς/ες η ‘φωνή’ μου θα είχε σιγήσει. Στη συνέχεια, θα τους παρότρυνα να διαβάζουν Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς. Ειλικρινά πιστεύω ότι η χώρα μας έχει πολλά ταλέντα και πρέπει να δίνουμε την ευκαιρία να γίνουν ευρέως γνωστά.

• Διαβάστε εδώ την Συνέντευξη της Μαντώ Μάκκα που παραχώρησε στο makestorytelling.com!