Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Ελάτε να γνωρίσουμε την αγαπημένη συγγραφέα Μαντώ Μάκκα!

(από τη Βούλα Γκεμίση)

 



Η Μαντώ Μάκκα γεννήθηκε το Μάιο του 1980 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Κλασικό Λύκειο Αναβρύτων. Παρακολούθησε μαθήματα Αγγλικών και Οικονομικών & Marketing. Ακολούθησαν μαθήματα Δημιουργικής γραφής με τη Στεύη Τσούτση και Εικαστικών & Ιστορίας Τέχνης με την Άννα Παππά. Τελευταία ήρθε η Εξειδίκευση στη Μετάφραση στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και η Εισαγωγή στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία και διδασκαλία αγγλικής γλώσσας σε μαθητές άλλων γλωσσών από το Πανεπιστήμιο του Leicester. Παράλληλα ζωγραφίζει και κατασκευάζει κοσμήματα από πέτρα. Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί στο διαδίκτυο. Είναι μέλος της Επιτροπής Γυναικών συγγραφέων και της Επιτροπής Μετάφρασης και Γλωσσικών Δικαιωμάτων του Pen Greece. Έχει εργαστεί ως Καθηγήτρια Αγγλικών και ως διαχειρίστρια διαδικτυακών εφημερίδων.


Το 2020 το παραμύθι της «Τα ροζ Χριστούγεννα» περιλήφθηκε στο βιβλίο «Santa Παραμύθια, 22 Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες» των Εκδόσεων Νίκας. Το 2021 κυκλοφόρησε η πρώτη της συλλογή διηγημάτων «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια» από τις Εκδόσεις Νίκας. Το 2022 το διήγημα της «Τραμουντάνα» διακρίθηκε και συμμετείχε στην συλλογική έκδοση «Το ρούχο». Την ίδια χρονιά διακρίθηκε και το διήγημά της «Φως», το οποίο συμμετείχε στην συλλογική έκδοση «Ανθρώπινες Σχέσεις. Ένα σχολείο που δεν τελειώνει ποτέ». Η συλλογή διηγημάτων «Αγκούσα» είναι το δεύτερό της βιβλίο από τις Εκδόσεις Νίκας.


Πείτε μας λίγα λόγια για την συγγραφική σας πορεία και τον τρόπο που προσεγγίσατε την συγγραφή.

Πριν τέσσερα χρόνια περίπου είχα ένα ατύχημα, το οποίο με καθήλωσε στο κρεβάτι για ένα μήνα και επειδή ήθελα να βγει κάτι καλό από όλο αυτό, αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα δημιουργικής γραφής με τη συγγραφέα & επιμελήτρια Στεύη Τσούτση. Και ενώ ήδη έγραφα ποίηση, η γραφή πεζών κειμένων είχε ως αποτέλεσμα τα ‘λεμόνια’, το πρώτο μου βιβλίο από τις Εκδόσεις Νίκας με τίτλο «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια».

 

 Αν κάποιος θέλει να γνωρίσει την Μαντώ Μάκκα πίσω από τις λέξεις των ιστοριών της, τι θα συναντήσει;

Έναν πολύ απλό, οικείο άνθρωπο με γαϊδουρίσια υπομονή. Ίσως μπορέσει να διακρίνει πολλά στοιχεία αυτών που θα διαβάσει σε εμένα και στις αντιδράσεις μου. Ίσως καταλάβει γιατί ενώ γράφω για σκοτάδια, περπατάω στο φως.

 

Περιγράψτε μας μία καθημερινή σας μέρα.

Δύσκολο έως αδύνατο διότι οι μέρες μου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την υγεία μου. Πάσχοντας δυστυχώς από τέσσερα αυτοάνοσα νοσήματα, ξεκινάω έχοντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα αλλά καταλήγω να κάνω ένα άλλο που τρέχει προφανώς υποσυνείδητα. Αν είμαι καλά θα ασχοληθώ με το σπίτι, τα mail, τηλέφωνα σε φίλους, πιθανές εκδηλώσεις που με ενδιαφέρουν, γράψιμο και διάβασμα. Εάν δεν είμαι, θα περάσω την μέρα αγκαλιά με τα γατιά βλέποντας κάποια σειρά ή ταινία. Τώρα, υπάρχουν και οι μέρες που διέπονται και από τις δύο καταστάσεις άρα θα προσπαθήσω να εκμεταλλευτώ όσο μπορώ τις ώρες που είμαι πιο λειτουργική για να νιώσω παραγωγική και δημιουργική.


Γιατί οι αναγνώστες πρέπει να διαβάσουν τα βιβλία σας;

Δεν μου αρέσουν τα πρέπει και είμαι ακόμη πολύ ‘μικρή’ για να μπω στο πάνθεον των ‘πρέπει’. Γράφω ιστορίες που δυστυχώς συμβαίνουν. Γράφω για την ασχήμια της ζωής ως υπενθύμιση ότι κάθε μέρα που ζούμε πρέπει να την χαιρόμαστε στο έπακρον. Ο χρόνος, αυτός ο ανελέητος και αδάμαστος χρόνος μετράει αντίστροφα όσο μεγαλώνουμε. Ας κάνουμε τη ζωή καλύτερη και πιο όμορφη για όλους μας.

 

Πόσο εύκολο είναι ένας συγγραφέας να γράψει μία σειρά διηγημάτων;

Δεν μπορώ να μιλήσω για τρίτους. Εμένα οι μικρές ιστορίες μου βγαίνουν αβίαστα. Μου αρέσει και με ιντριγκάρει το γεγονός ότι πρέπει σε πολύ μικρό αριθμό λέξεων να πω μια ιστορία, που να είναι επί του θέματος και να βγάζει νόημα. Προφανώς ο χαώδης εγκέφαλος μου δουλεύει έτσι. Όταν θα δοκιμάσω μεγάλη φόρμα πιστεύω ότι θα συναντήσω άλλες δυσκολίες αλλά και ευκολίες που τώρα δεν έχω.

 

Θα θέλαμε να μας πείτε αν στο βιβλίο σας «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια» έχετε σε κάποιο διήγημα περισσότερη αδυναμία. Αν ναι, τότε ποιο είναι αυτό και για ποιο λόγο;

Δύο ιστορίες με ‘ακολουθούν’ έως σήμερα για διαφορετικούς λόγους. Το διήγημα «Δώδεκα πορσελάνινες κούκλες» που αφορά την παιδική κακοποίηση με στοιχειώνει. Ενώ η ιστορία «Μια καρδιά σε νέο σπίτι» που αφορά την δωρεά οργάνων μου δίνει ελπίδα για το μέλλον.

 



Το βιβλίο σας «Αγκούσα» είναι επίσης μία σειρά διηγημάτων. Τι σημαίνει όμως ο τίτλος του βιβλίου σας;

Είναι η δυσκολία στην αναπνοή, η δυσφορία, η δύσπνοια, το αγκομαχητό. Κάποιοι λένε ‘έγκωσα’ όταν σκάνε από το πολύ φαί. Εγώ το χρησιμοποιώ μεταφορικά, ‘έγκωσα’ από τον πόνο της ζωής.

 

Σε ποιο είδος ιστοριών έχει αδυναμία η Μαντώ Μάκκα;

Μου αρέσουν πολύ οι δυστοπίες, οι ιστορίες μυστηρίου και τρόμου. Ενώ γενικά είμαι αισιόδοξη, δυστυχώς ως χρόνιος ασθενής, ταυτίζομαι εύκολα με τον πόνο είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα απολαύσω ένα βιβλίο που το διέπει το χιούμορ. Πολύ πιο δύσκολα θα διαβάσω ρομαντικές ιστορίες πλέον.

 Πείτε μας τι διαφορές έχουν τα δύο βιβλία διηγημάτων σας.

Στα ‘λεμόνια’, στο τέλος κάθε διηγήματος, ακόμα και στα πιο σκληρά και θλιβερά, υπάρχει αισιοδοξία. Στην ‘αγκούσα’ δε,  νομίζω ότι κυριαρχεί η δυσφορία. Πρέπει να βουτήξεις στο σκοτάδι για να βρεις την ελπίδα και αυτό είναι κάτι που δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να κάνουν. Επίσης, τα ‘λεμόνια’ έχουν και ένα παραμυθένιο στοιχείο που λείπει στην ‘Αγκούσα’ όπου ο ρεαλισμός είναι πιο ισχυρός.

 

        Αν είχατε μπροστά σας τους αναγνώστες σας τι θα ήταν αυτό που θα τους λέγατε;

Εννοείται ότι πρωταρχικά θα τους ευχαριστούσα για την αγάπη και την στήριξη που μου δίνουν αυτά τα τρία χρόνια. Χωρίς αυτούς/ες η ‘φωνή’ μου θα είχε σιγήσει. Στη συνέχεια, θα τους παρότρυνα να διαβάζουν Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς. Ειλικρινά πιστεύω ότι η χώρα μας έχει πολλά ταλέντα και πρέπει να δίνουμε την ευκαιρία να γίνουν ευρέως γνωστά.

Σχόλια

  1. Να ευχαριστήσουμε, από καρδιάς, την αγαπητή Μαντώ για την τόσο όμορφη συνέντευξή της στη σελίδα. Μπορέσαμε να την γνωρίσουμε πιο αναλυτικά, να προσεγγίσουμε το έργο και την προσωπικότητά της. Να της ευχηθώ κάθε επιτυχία στο μέλλον.
    Ευχαριστούμε πολύ, Βούλα μου για την οργάνωση μιας ακόμα άψογης συνέντευξης. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου! Είναι μεγάλη μου χαρά να φέρνω στη συγγραφική μας στέγη συγγραφείς και να γνωρίζουμε και τους ίδιους αλλά και τα έργα τους!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

  (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

"Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...