Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...
Φίλες και φίλοι της δικτυακής μας γειτονιάς, οι γιορτινές μέρες μας άφησαν, η ρουτίνα επανέρχεται έξω στους ρυθμούς μας και εμείς προσπαθούμε να βρούμε τα δικά μας μέτρα και σταθμά στις νέες πραγματικότητες.
Το αντίδοτο στην έρπουσα μεγαγχολία και στην αγωνία με το αύριο είναι η αλληλεγγύη, το άνοιγμα της καρδιάς μας, η δημιουργία, η έμπνευση. Με λίγα λόγια η, κάθε μορφής, τέχνη.
Στην δικτυακή μας παρέα, τρέχουν και μας κρατούν σε μια πνευματική ανάταση και ζεστασιά, διάφορα δρώμενα. Με έμφαση στην λογοτεχνική πλευρά του εαυτού μας. Στην πεζογραφία και στην ποίηση.
Θέλω να ρίξετε μια ματιά και εδώ. Νομίζω είναι κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Νομίζω είναι ώρα να μάθετε για τις "Μουσικές Ιστορίες"
Ο Γιώργος, αναρτά στην σχετική σελίδα ένα τραγούδι δικής του έμπνευσης. Από εκεί και πέρα, καλούνται, ελεύθερα οι τυχόν ενδιαφερόμενοι φίλοι bloggers να καταθέσουν το πως "μίλησε" σε εκείνους αυτό το τραγούδι. Είτε με ένα γραπτό, είτε με ένα αφήγημα, ένα διήγημα είτε με κάποιους στίχους η ένα ποίημα. Το κάλεσμα δεν έχει χρονικό όριο, δεν έχει πίεση. Είναι ελεύθερος, όποιος νιώσει ένα "κλικ" να εκφράσει την έμπνευσή του ακολουθώντας τις οδηγίες του, όπως τις δίνει αναλυτικά εδώ:
Στη σελίδα αυτή έχετε συνολική εικόνα του όλου δρώμενου. Δηλαδή, τα τραγούδια που αποτελούν το ...φυτίλι της έμπνευσης καθώς επίσης και όλες τις συμμετοχές και τις δημιουργίες που γέννησαν.
Προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. Μπορείτε να ρίξετε και τη δική σας ματιά λοιπόν.
Γιάννη φίλε μου, ευχαριστώ για την ανακοίνωση του δρώμενου. Το χαίρομαι να ξέρεις, κορυφαίες ιστορίες λαμβάνω, όπως και σε κάθε δρώμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς ευχαριστούμε αγαπητέ φίλε που μας δίνεις τη δυνατότητα να εμπνευστούμε κάτι τόσο πρωτότυπο και να δημιουργήσουμε. Μουσική και συγγραφή μαζί αντάμα. Εξαιρετικό.
ΔιαγραφήΚαλό ακούγεται :) θα το κοιτάξω
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Έχει εξαίρετες συμμετοχές Μάνια μου. Εκεί είναι και λειτουργεί σαν βιβλιοθήκη. Πολλά φιλιά.
ΔιαγραφήΕίναι πραγματικά θαυμάσια ιδέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γιώργος είναι ανεξάντλητος με ιδέες λαμπρές
Καλή συνέχεια
Θα συμφωνήσω Άννα μου. Δεν λες τίποτα.
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.