1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει η Χριστοδούλου Αικατερίνη
Χάνεσαι στο πλήθος
βηματισμοί ανώφελοι
πολύχρωμα βαρύγδουπα
παπούτσια αφήνουν το στίγμα τους στο γκρίζο πλακόστρωτο.
Αδικία, έπαρση, κακία
πόνος, μελαγχολία
μεταμφιεσμένη λάσπη.
Βήματα και πάλι βήματα
βιαστικά προγραμματισμένα
να σε φτάσουν
να σε προσπεράσουν
δίχως σκοπό
δίχως προορισμό
δίχως αιτία
Μονάχα να σε πάνε
ένα βήμα παραπέρα
Νίκη, θρίαμβος, χειροκρότημα !
Προσωρινό αίσθημα λύτρωσης
Απελευθέρωσης, ανικανοποίησης
Καφέ, γκρίζα, μαύρα
βήματα σχολαστικά.
Μικρά μεγάλα
Αισθητά
βήματα πολιορκίας.
Άλμα ανημποριάς
Μειδίαμα μελαγχολίας
Μια οδύνη που εκφράζει χαρά
Σαμποτάζ
Αυτομαστίγωμα
Υποτάξου!
Κοινωνία μηχανική
Βήματα που τσαλαπατούν
σε λάθη, όνειρα, ανθρώπους
Ψυχές του χθες και του σήμερα
Σημάδια βαθειά στο πέρασμα των χρόνων, της νιότης, της πρόωρης ενηλικίωσης.
Γραμμές ακανόνιστες
η μια πάνω στην άλλη που τέμνουν για λίγο..
Διασταυρώνουν τις ζωές τους
Ενώνονται
Γίνονται ένα
Πλάνη !
Πλήθος !
Ακούς μονάχα βήματα
βήματα..
Κι είσαι τόσο μικρός
τόσο ανήμπορος να αντέξεις
Κλείνεις αυτιά στόματα
Σωπαίνεις στην ακατανίκητη προσπάθεια να ελέγξεις τον εαυτό σου.
Μα εκείνα έρχονται προς εσένα
Επιζητούν την απόλυτη κυριαρχία
Στο παιχνίδι της εξουσίας
βήματα βήματα ηχούν..
Κ.Χ
Aπό την ποιητική της συλλογή "Zωή και Ποίηση".
Καλησπέρα Κατερίνα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήένα σου ακόμα όμορφο ποίημα στολίζει το μπλογκ. Πολύ ωραίο και με έντονα κοινωνικά τα μηνύματά του. Την καλησπέρα μου.