Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...
(από τη Βούλα Γκεμίση)
Παρουσίαση Παραμυθιού της Κατερίνας Χριστοδούλου στη
Θεσσαλονίκη:
Μια Γιορτή για τη Μοναδικότητα και την Αυτοαποδοχή
Την Κυριακή 15 Ιουνίου 2025, ανήμερα της Γιορτής του Πατέρα, η
Θεσσαλονίκη «ντύθηκε» στα παραμυθένια για να υποδεχτεί την επίσημη παρουσίαση
του νέου παραμυθιού της συγγραφέως Κατερίνας Χριστοδούλου. Η εκδήλωση
πραγματοποιήθηκε μέσα σε μία μαγική και ζεστή ατμόσφαιρα, γεμάτη χρώματα,
χαμόγελα και… νεραιδόσκονη, που μοιράστηκε απλόχερα σε μικρούς και μεγάλους
επισκέπτες.
Με εκλεκτούς καλεσμένους και τη συγκινητική παρουσία παιδιών και
οικογενειών, η συγγραφέας παρουσίασε το νέο της βιβλίο, το οποίο πραγματεύεται
με τρυφερότητα και φαντασία την αξία της μοναδικότητας και της αυτοαποδοχής.
Ένα παραμύθι που δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες που
αναζητούν το θάρρος να αγαπήσουν αυτό που πραγματικά είναι.
Η αφήγηση της Κατερίνας Χριστοδούλου ταξίδεψε το κοινό σε
κόσμους γεμάτους φως, αποδοχή και φαντασία, μεταφέροντας το διαχρονικό μήνυμα
πως η διαφορετικότητα δεν είναι κάτι που πρέπει να κρύβουμε αλλά να
γιορτάζουμε.
Το παραμύθι έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από δημιουργίες
της συγγραφέως, η οποία με συνέπεια και ευαισθησία συνεχίζει να χαρίζει
ιστορίες με νόημα και καρδιά.
Ευχόμαστε από καρδιάς καλή επιτυχία στο νέο αυτό όμορφο
συγγραφικό ταξίδι της Κατερίνας Χριστοδούλου και ανυπομονούμε για τις επόμενες
εμπνεύσεις της!
Έχοντας διαβάσει το παραμύθι της Κατερίνας, ομολογώ ότι έχω νιώσει το χάδι του στα απλά και σύνθετα κομμάτια της συνείδησής μας. Η ομορφιά βρίσκεται και κατοικεί και στο απλό και μέσα στις εικόνες και στην αφήγηση του παραμυθιού κάποιος νιώθει αυτή τη μαγεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μας, καλή επιτυχία, κορίτσι μου και στο επόμενο άνοιγμα των φτερών σου.