"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;" Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...
Τα δυνατά παυσίπονα κάνουν το σώμα να αντέχει τον πόνο. Για τον πόνο της ψυχής φυσικά δεν κάνουν τίποτα. Δεν υπάρχει κάτι τόσο δυνατό, οι επιστήμονες δεν το έχουν ανακαλύψει ακόμα και μάλλον δε θα το καταφέρουν ποτέ.
Γιατί η ψυχή δεν αποτελείται από κύτταρα και ιστούς, δεν είναι ένα όργανο που μπορείς να το βάλεις κάτω από το μικροσκόπιο και να το αναλύσεις, να κάνεις πειράματα για να δεις τι το αρρωσταίνει και τι το θεραπεύει.
Ο Θεός μας έδωσε την υψηλή νόηση για να φτάσουμε μετά από εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης να το παίζουμε μικροί θεοί, να του κλείνουμε το μάτι αλαζονικά αφού βρήκαμε πώς να θεραπεύουμε χιλιάδες αρρώστιες, να τις εξαφανίζουμε κιόλας. 'Ομως ο Θεός γελάει πάντα τελευταίος! Γιατί μας έδωσε ψυχή! Αυτό ήταν το τελευταίο δώρο του προς το δημιούργημα που λέγεται άνθρωπος. Πάρτε το, λοιπόν, μας είπε, και δείτε τι θα κάνετε μ' αυτό! Γιατί δεν το βλέπετε, δεν το ακούτε, αλλά είναι εκεί! Και αιμορραγεί! Και καμία μετάγγιση δεν σε σώζει μόλις η ψυχή σου αρχίσει να χάνει αίμα. Πάρτε και τον χρόνο, μας είπε, βάλτε τα δίπλα δίπλα και περιμένετε. 'Ισως ο χρόνος κάνει κάτι για την ψυχή σας, ίσως και όχι. Εξάλλου ο χρόνος μας είναι τόσο λίγος πάνω στη γη! Και τον σπαταλάμε ανελέητα με το να εμπιστευόμαστε ξανά και ξανά τους λάθος ανθρώπους, με το να αγαπάμε και να νομίζουμε πως μας αγαπούν.
Με το να πέφτουμε και να ξανασηκωνόμαστε όπως όταν κάνουμε τα πρώτα μας βήματα ως νήπια. Μόνο που τότε έχουμε κάποιον δίπλα μας να μας βοηθάει και τα πεσίματά μας φέρνουν γέλια και τρυφερές αγκαλιές. Τα πεσίματα της ενήλικης ζωής όμως είναι πικρά και ίσως να μην έχεις κανέναν δίπλα σου να σου δώσει το χέρι. Κι ακόμη κι αν έχεις, οι ουλές δεν σβήνουν πια. Τα κύτταρά σου είναι ήδη αρκετά γερασμένα για να μην σου μείνουν σημάδια. Και είπαμε, η ψυχή δεν αποτελείται από κύτταρα. 'Αρα... οι ουλές της δεν σβήνουν ποτέ!
Ποσό αληθινό και όμορφο! Οτιδήποτε αφορά την ψυχή με αγγίζει βαθιά. Ελπίζω να εκδοθεί γιατί δεν πρόλαβα να το διαβάσω στην εφαρμογή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Βούλα μου.
ΔιαγραφήΤο αγάπησα πολύ αυτό το μυθιστόρημα Ρίτσα. Και δεν το αγάπησα μόνο εγώ. Η βράβευσή του σημαίνει ότι αγαπήθηκε και καταξιώθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο απόσπασμα εδώ είναι ενδεικτικό των θεμάτων που θίχτηκαν, των συναισθημάτων που γεννήθηκαν και των σκέψεων που προκλήθηκαν.
Την καλησπέρα μου και πάντα επιτυχίες.
Ευχαριστώ και από εδώ, γιατί στηριξατε και αγαπήσατε αυτό το μυθιστόρημα.
ΔιαγραφήΑγαπώ, αγαπώ απλά το αγαπώ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα υπέροχο έργο !
Εύχομαι πάντα επιτυχίες !
Ευχαριστώ και από εδώ.
ΔιαγραφήΦαίνεται ενδιαφέρον! Γιατί αγγίζει αλήθειες που ''ξεχνάμε''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοτάξιδο να είναι
Ευχαριστώ θερμά.
Διαγραφή