Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...
Φίλες και φίλοι,
Ο Γιώργος Δερβεντλής είναι ένας από τους συγγραφείς εκείνους που δουλεύουν χρόνια και με συνέπεια το μυθιστόρημα τρόμου, φαντασίας, επιστημονικής φαντασίας. (Horror, Sci-fi horror, crime, fantasy). Επίσης είναι συγγραφέας που η πένα του, πολλές φορές, δοκιμασμένα και με εξαιρετικό τρόπο, έχει παρουσιάσει έργα με σαφείς κοινωνικές προεκτάσεις και αναφορές.
Μέλος εδώ στην ομάδα μας αλλά και γνωστός για τη δουλειά του εδώ και χρόνια, μέσα από το προσωπικό του blog My Little Stores έχουν περάσει προς τα έξω διηγήματα, νουβέλες και έργα που πραγματικά σε μεταφέρουν σε αλλόκοτους συναρπαστικούς μα και συνάμα εφιαλτικούς κόσμους. Σε κόσμους και χώρους όπου ο άνθρωπος ως οντότητα προσπαθεί να βρει τις δικές του αναφορές και ισορροπίες.
Σε αυτήν την ανάρτηση θα ήθελα να σας παρουσιάσουμε το τελευταίο του έργο:
"Μια παράδοξη υπόθεση των αρτίστικ δολοφονιών"
Όπως αυτήν μπορείτε να την παρακολουθήσετε να δημοσιεύεται σε συνέχειες μέσα από το προσωπικό του blog.
Αφήνω τα ίδια τα λόγια του Γιώργου Δεβρεντλή να μας δώσουν ένα περίγραμμα για αυτές τις ...παράδοξες υποθέσεις
"Μια στυγερή δολοφονία λαμβάνει χώρα στο μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης. Ένα 15 χρόνο κορίτσι το θύμα που έχει εκτελεστεί με έναν ιεροτελεστικό τρόπο. Ο τρόπος της δολοφονίας της έχει τις ρίζες στις τελετουργίες αίματος του Νίτσε. Ο Ντέμης Λοτρέκ,ένας φιλήσυχος ντετέκτιβ του τμήματος των εγκλημάτων τέχνης.
Και ενώ τα πάντα δείχνουν πως είναι άλλη μία υπόθεση ρουτίνας η αλήθεια και τα κίνητρα είναι πιο σύνθετα.
Σε μια πρόωρα ανεπτυγμένη εποχή όπου τα φαινόμενα απατούν ο ντετέκτιβ Λοτρέκ θα προσπαθήσει να ξετυλίξει το κουβάρι. Θα προσπαθήσει να βρει τον υπεύθυνο πίσω από τις αποτρόπαιες δολοφονίες και να απαλλαγεί από την σκιά που του στοιχειώνει το μυαλό."
Προσωπικά θεωρώ αυτό το έργο να έχει τέτοια δύναμη, που πραγματικά σε καθηλώνει, σε μαγεύει. Το βάθος της φαντασίας του, τα σκοτάδια του, οι παραπομπές του και η πλοκή του είναι τέτοια που θα σας κρατήσει συντροφιά ως το τέλος, μιας και συνεχίζεται η δημοσίευσή του.
Μπορείτε να το διαβάζετε εδώ:
Εύχομαι καλή συνέχεια και επιτυχία στο έργο σου Γιώργο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Κατερίνα. Σύντομα θα ανέβει και το τέλος.
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό έργο. Το παρακολουθώ ανελλιπώς.Περιμένω τη συνέχεια και το τέλος με αδημονία. Μας καθηλώνει η πένα σου Γιώργο. Να σαι καλα και πάντα δημιουργικός και επιτυχημένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα μου να σ' ευχαριστίσω και από 'δω για την υπομονή σου και την στήριξη σου.
Διαγραφή