Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλώς ήρθες

Αναγνώστης, συγγραφέας, αρθρογράφος ή και απλός περαστικός... Είναι τιμή μας να σε έχουμε στην παρέα μας!

Επιλεγμένα

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

  "ΜΠΛΕΞΑΝ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ" Νεκταρία Μαρκάκη Περίληψη Σε μια πόλη που πνίγεται στο γκρίζο, ένας άνθρωπος χρωματίζει τις ζωές δύο αγνώστων, δίνοντας τους ένα χέρι βοηθείας την στιγμή που και οι δύο ήταν έτοιμοι να παραδώσουν τα όπλα. Ο Μάρκος έχει μάθει να δίνει απλόχερα με μοναδικό αντάλλαγμα, για όποιον το θέλει, να προσφέρει και αυτός με την σειρά του σε κάποιον. Ένα καλός λόγος σε μία γυναίκα και λίγα τρόφιμα σε έναν άστεγο άνδρα είναι αρκετά για να φέρουν κοντά έξι ανθρώπους που θα ζήσουν ένα θαύμα. “Μία απλή πράξη καλοσύνης μπορεί να φέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις ευτυχίας!” Βρείτε το βιβλίο μέσω του eshop makestorytelling.com σε αποκλειστική συνεργασία με τη συγγραφέα και την ομάδα συνεργασίας.  ΘΕΛΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ! Λίγα Λόγια για τη Νεκταρία Μαρκάκη Η Νεκταρία Μαρκάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και η αγάπη της για τη συγγραφή ξεκίνησε στα εφηβικά της χρόνια, όταν αποτύπωσε για πρώτη φορά στις σκέψεις της σε χαρτί. Το 2013 μοιράστηκε το πρώτο της δημιούργημα στην εφαρμογή συγγραφέων Wa

Η ΑΝΑΣΑ (ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΚΩΦΙΑΔΗ)

Γράφει ο Χάρης Κωφιάδης



***

Και άμα κοιμάσαι μη σε μέλλει, 

δυο μάτια θα 'ναι πάντοτε πάνω σου ακουμπισμένα. 

Να μη σε πλησιάσουνε δαιμόνια και τριβόλια, 

τον ύπνο μη χαλάσουνε, 

το γέλιο σου μην κλέψουν.


Θα σε κοιτούν τα βράδια μας, 

πώς σειέσαι, πώς λυγιέσαι

μες στον ονείρων τα στενά, πώς σεριανάς αθώα.

Νευρώδης τη μία στιγμή

νωχελική την άλλη.


Μα όμορφη κάθε φορά, το μόνο τέλειό μου.

Άλλο δεν έχω πλην εσού 


Εσύ μονάχα ανάσαινε όπως καλά γνωρίζεις, 

κι αν θες να κλάψεις, θα 'μαι εκεί, αυτό δεν με πειράζει.

Αργά-αργά και σταθερά. Μια πάνω και μια κάτω. 

Μην ξεχαστείς, 

μην αφεθείς. Αυτό μόνο ζητάω...


***


Για όλους τους γονείς που ξαγρύπνησαν πλάι στην κούνια, το λίκνο ή το κρεβάτι του μωρού τους...

Για όλους όσους δεν μπόρεσαν να αποβάλλουν το άγχος τους, ώσπου το μωρό τους να ξεπεράσει το ένα έτος ζωής...

Για όλους εκείνους που μπαίνοντας στο δωμάτιο, η πρώτη τους έγνοια ήταν να δουν αυτό το μικροσκοπικό σωματάκι, αυτό το στήθος να ανεβοκατεβαίνει ακόμη...

Ήμουν ένας από αυτούς.

Σχόλια

  1. Χάρη μου, αγαπητέ μου φίλε.
    Σε νιώθω απόλυτα. Με πήγες πίσω, παλικάρι μου, στα δικά μου χρόνια. Τότε που οι υπέροχοι έμμετροι στίχοι σου, αποτύπωναν και τη δική μας αγωνία, το δικό μας βίωμα και βλέμμα.
    Νιώθω σας όλους! Και θυμηθείτε και τα λόγια μου. Πώς θα βιώνετε τους επόμενους κύκλους ζωής των παιδιών σας.
    Το ποίημά σου ανοίγει την πόρτα να μπεις διάπλατα στον κόσμο της ποίησης, Χάρη! Υπέροχο το ποίημά σου. Μόνο το μέτρο, που έχει σε συνεπαίρνει, σε τυλίγει με τρυφερότητα. Προτείνω να το συνεχίσεις, φίλε μου.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου! Χαίρομαι που κατάφερα να σε πάω πίσω και είμαι σίγουρος πως θα σε θυμηθώ πολλές φορές στην πορεία! Για τον χώρο της ποίησης, φαίνεται πως καταλαβαίνεις πολύ περισσότερα από εμένα. Σέβομαι και εκτιμώ τη γνώμη σου, μα πάνω από όλα, με τιμά! Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!

      Διαγραφή
    2. Πάντα το σεβασμό και την αγάπη μου, φίλε μου. Να γράψεις ξανά ποίηση.

      Διαγραφή
  2. Τόσο τρυφερό! Τόσο γλυκό! Όσοι έχουμε παιδιά, το νιώθουμε βαθιά. Υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που το βγάζει αυτό, γιατί η αλήθεια είναι πως το συναίσθημα το ίδιο δεν ήταν εξίσου γλυκό τότε, τα ξέρεις! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!

      Διαγραφή
  3. Χάρη μου δεν ξέρεις πόσο πισω με πηγες αυτό ακριβώς δεν κοιμόμουν για να την βλέπω να ανασάνει..... Μπράβο είναι πολύ όμορφο 💕

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Back to Top