1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει ο Χάρης Κωφιάδης
.jpg)
***
Και άμα κοιμάσαι μη σε μέλλει,
δυο μάτια θα 'ναι πάντοτε πάνω σου ακουμπισμένα.
Να μη σε πλησιάσουνε δαιμόνια και τριβόλια,
τον ύπνο μη χαλάσουνε,
το γέλιο σου μην κλέψουν.
Θα σε κοιτούν τα βράδια μας,
πώς σειέσαι, πώς λυγιέσαι
μες στον ονείρων τα στενά, πώς σεριανάς αθώα.
Νευρώδης τη μία στιγμή
νωχελική την άλλη.
Μα όμορφη κάθε φορά, το μόνο τέλειό μου.
Άλλο δεν έχω πλην εσού
Εσύ μονάχα ανάσαινε όπως καλά γνωρίζεις,
κι αν θες να κλάψεις, θα 'μαι εκεί, αυτό δεν με πειράζει.
Αργά-αργά και σταθερά. Μια πάνω και μια κάτω.
Μην ξεχαστείς,
μην αφεθείς. Αυτό μόνο ζητάω...
***
Για όλους τους γονείς που ξαγρύπνησαν πλάι στην κούνια, το λίκνο ή το κρεβάτι του μωρού τους...
Για όλους όσους δεν μπόρεσαν να αποβάλλουν το άγχος τους, ώσπου το μωρό τους να ξεπεράσει το ένα έτος ζωής...
Για όλους εκείνους που μπαίνοντας στο δωμάτιο, η πρώτη τους έγνοια ήταν να δουν αυτό το μικροσκοπικό σωματάκι, αυτό το στήθος να ανεβοκατεβαίνει ακόμη...
Ήμουν ένας από αυτούς.
Χάρη μου, αγαπητέ μου φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε νιώθω απόλυτα. Με πήγες πίσω, παλικάρι μου, στα δικά μου χρόνια. Τότε που οι υπέροχοι έμμετροι στίχοι σου, αποτύπωναν και τη δική μας αγωνία, το δικό μας βίωμα και βλέμμα.
Νιώθω σας όλους! Και θυμηθείτε και τα λόγια μου. Πώς θα βιώνετε τους επόμενους κύκλους ζωής των παιδιών σας.
Το ποίημά σου ανοίγει την πόρτα να μπεις διάπλατα στον κόσμο της ποίησης, Χάρη! Υπέροχο το ποίημά σου. Μόνο το μέτρο, που έχει σε συνεπαίρνει, σε τυλίγει με τρυφερότητα. Προτείνω να το συνεχίσεις, φίλε μου.
Την καλησπέρα μου.
Γιάννη μου! Χαίρομαι που κατάφερα να σε πάω πίσω και είμαι σίγουρος πως θα σε θυμηθώ πολλές φορές στην πορεία! Για τον χώρο της ποίησης, φαίνεται πως καταλαβαίνεις πολύ περισσότερα από εμένα. Σέβομαι και εκτιμώ τη γνώμη σου, μα πάνω από όλα, με τιμά! Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!
ΔιαγραφήΠάντα το σεβασμό και την αγάπη μου, φίλε μου. Να γράψεις ξανά ποίηση.
ΔιαγραφήΤόσο τρυφερό! Τόσο γλυκό! Όσοι έχουμε παιδιά, το νιώθουμε βαθιά. Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που το βγάζει αυτό, γιατί η αλήθεια είναι πως το συναίσθημα το ίδιο δεν ήταν εξίσου γλυκό τότε, τα ξέρεις! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
ΔιαγραφήΣυγκινήθηκα..υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
ΔιαγραφήΧάρη μου δεν ξέρεις πόσο πισω με πηγες αυτό ακριβώς δεν κοιμόμουν για να την βλέπω να ανασάνει..... Μπράβο είναι πολύ όμορφο 💕
ΑπάντησηΔιαγραφή