Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε;

"Μερικές φορές η γραφή γίνεται καθρέφτης· άλλες, απλώς φως που πέφτει αλλού και μας δείχνει κάτι διαφορετικό."   Κι αν δεν είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε, τότε ίσως γράφουμε για να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Η ταύτιση συγγραφέα και χαρακτήρων Ένα από τα πιο συχνά και πιο έντονα debates ανάμεσα σε βιβλιόφιλους, αναγνώστες και συγγραφείς είναι αυτό που αφορά τη θεματολογία και κυρίως τους χαρακτήρες που γράφονται σε ένα βιβλίο. Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε; Υπάρχει μια εσφαλμένη, αλλά διαδεδομένη τάση να ταυτίζεται ο συγγραφέας με τους χαρακτήρες του. Είτε αυτό γίνεται για καλό, είτε για κακό. Στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα, τα αίματα ανάβουν γρηγορότερα και οι συζητήσεις παίρνουν συχνά φωτιά, με τους συνομιλητές να υιοθετούν ακραίες θέσεις. Όταν η ιστορία καθορίζει τη συμπεριφορά Αν, για παράδειγμα, κάποιος συγγραφέας έχει γράψει άντρες χαρακτήρες που λειτουργούν με ένα mindset πιο αυταρχικό, με αρχηγικές τάσεις ή με μισογυνιστική συμπεριφορά, αυτόματα θεωρείτ...

Χριστίνα Ξενάκη

Χριστίνα Ξενάκη

(@ChristyOshima)

Η Χριστίνα Ξενάκη, κουβαλώντας το ψευδώνυμο Κρίστυ Όσιμα, ταξίδευε από πολύ μικρή ηλικία σε φανταστικούς κόσμους γεμάτους μαγεία και αθάνατα πλάσματα. Για τούτη την ζωηρή της φαντασία μα και την απόφαση να ασχοληθεί εξ' ολοκλήρου με την συγγραφή ευθύνεται ο μεγαλύτερός της αδερφός που πάντα έφερνε στο σπίτι βιβλία του φανταστικού και της τα διάβαζε κάθε βράδυ.

Οι κύριες ασχολίες της, μετά από την εξουθενωτική δουλειά, περιορίζονται στο γράψιμο, στο σχέδιο και στις συγκεντρώσεις με την μικρή της παρέα. Όσο, λοιπόν, αποφεύγει την σκληρή και παγερή κοινωνία, περνάει τις ώρες τις πάνω από τα χιλιάδες τετράδια που μαζεύει με καμάρι ή μπροστά από τον υπολογιστή της γράφοντας και σβήνοντας με μουσική στα αυτιά και μια κούπα τσάι στο πλάι.




Βιβλιογραφία

"Το αηδόνι του αυτοκράτορα"

Δράμα φαντασίας

Τρίτο Βραβείο TYS2019 στην κατηγορία "Φαντασίας"



"Σελήνη"

Δράμα φαντασίας και τρόμου




"Μικρά αγκάθια"

Συλλογή διηγημάτων 121 λέξεων στο χώρο της φαντασίας












Σχόλια

Most Popular

Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε;

"Μερικές φορές η γραφή γίνεται καθρέφτης· άλλες, απλώς φως που πέφτει αλλού και μας δείχνει κάτι διαφορετικό."   Κι αν δεν είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε, τότε ίσως γράφουμε για να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Η ταύτιση συγγραφέα και χαρακτήρων Ένα από τα πιο συχνά και πιο έντονα debates ανάμεσα σε βιβλιόφιλους, αναγνώστες και συγγραφείς είναι αυτό που αφορά τη θεματολογία και κυρίως τους χαρακτήρες που γράφονται σε ένα βιβλίο. Είμαστε τελικά αυτό που γράφουμε; Υπάρχει μια εσφαλμένη, αλλά διαδεδομένη τάση να ταυτίζεται ο συγγραφέας με τους χαρακτήρες του. Είτε αυτό γίνεται για καλό, είτε για κακό. Στη δεύτερη περίπτωση μάλιστα, τα αίματα ανάβουν γρηγορότερα και οι συζητήσεις παίρνουν συχνά φωτιά, με τους συνομιλητές να υιοθετούν ακραίες θέσεις. Όταν η ιστορία καθορίζει τη συμπεριφορά Αν, για παράδειγμα, κάποιος συγγραφέας έχει γράψει άντρες χαρακτήρες που λειτουργούν με ένα mindset πιο αυταρχικό, με αρχηγικές τάσεις ή με μισογυνιστική συμπεριφορά, αυτόματα θεωρείτ...

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ "Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ"

 (από τη Βούλα Γκεμίση) Παρουσίαση Παραμυθιού της Κατερίνας Χριστοδούλου στη Θεσσαλονίκη:  Μια Γιορτή για τη Μοναδικότητα και την Αυτοαποδοχή   Την Κυριακή 15 Ιουνίου 2025, ανήμερα της Γιορτής του Πατέρα, η Θεσσαλονίκη «ντύθηκε» στα παραμυθένια για να υποδεχτεί την επίσημη παρουσίαση του νέου παραμυθιού της συγγραφέως Κατερίνας Χριστοδούλου. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε μέσα σε μία μαγική και ζεστή ατμόσφαιρα, γεμάτη χρώματα, χαμόγελα και… νεραιδόσκονη, που μοιράστηκε απλόχερα σε μικρούς και μεγάλους επισκέπτες. Με εκλεκτούς καλεσμένους και τη συγκινητική παρουσία παιδιών και οικογενειών, η συγγραφέας παρουσίασε το νέο της βιβλίο, το οποίο πραγματεύεται με τρυφερότητα και φαντασία την αξία της μοναδικότητας και της αυτοαποδοχής. Ένα παραμύθι που δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες που αναζητούν το θάρρος να αγαπήσουν αυτό που πραγματικά είναι.   Η αφήγηση της Κατερίνας Χριστοδούλου ταξίδεψε το κοινό σε κόσμους γεμάτους φως, αποδοχή και ...