Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλώς ήρθες

Αναγνώστης, συγγραφέας, αρθρογράφος ή και απλός περαστικός... Είναι τιμή μας να σε έχουμε στην παρέα μας!

Επιλεγμένα

"Φωνές από το παρελθόν" της Ευδοκίας Αναγνώστου (Συμμετοχή στο δικτυακό δρώμενο "Μια ιδέα-μια έμπνευση #4)

"Φωνές από το παρελθόν"  Γράφει η Ευδοκία Αναγνώστου Κεντρική ιδέα: Ένα πρωινό, λαμβάνετε έναν φάκελο χωρίς αποστολέα. Μέσα υπάρχει μόνο ένα παλιό κασετόφωνο χειρός και μια κασέτα. Πατάτε το play. Η φωνή μιας γυναίκας ακούγεται καθαρά: «Ξέρω ότι με θυμάσαι. Ίσως προσπαθείς να με ξεχάσεις. Μην το κάνεις. Σου μένουν μόνο λίγες μέρες. Δεν λέει το όνομά της. Δεν εξηγεί τίποτε περισσότερο. Η φωνή της είναι ήρεμη, σχεδόν υπνωτιστική. Μα τα λόγια της κουβαλούν κάτι παράξενο: μια απειλή, ή μια κραυγή από το παρελθόν; Το μυαλό σας αρχίζει να αναζητά. Ποια μπορεί να είναι; Από πού σας ξέρει; Τι εννοεί με τις λίγες μέρες; Μήπως κάποτε την πληγώσατε; Μήπως εσείς την εγκαταλείψατε; Ή μήπως ζητά τη βοήθειά σας; Ξανακούτε την κασέτα. Στη δεύτερη ακρόαση, κάτι αλλάζει. Μια λέξη, μια αναπνοή, ένας ψίθυρος που δεν είχατε προσέξει πριν. Μια μελωδία ναι, με τον ήχο να αργοσβήνει. Ίσως ένα στοιχείο επί πλέον. Η φωνή της επιμένει μέσα σας. Και τώρα, η αναμέτρηση αρχίζει. Πρέπει να τη βρείτε. Ή να ...

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης - 21 Μαρτίου 2020






Tο μολύβι...




Σκόρπιες λέξεις σε χαρτί 
μόνο αυτές μπορούν να μιλήσουν
για' σένα και για' μένα..
Είμαι δειλή, ναι καλά άκουσες 
δειλή να εκφράσω όσα νιώθω.
Το μολύβι όμως δεν φοβάται 
δεν τρέμει στο πως θα ξεστομίσει 
την κάθε λέξη...
Την βροντοφωνάζει να ακουστεί 
δίχως ντροπές, δίχως ανασφάλειες.
Περίεργο συναίσθημα να ξέρεις 
πως διαβάζεσαι από την ίδια σου την έμπνευση,κι ακόμη πιο περίεργο να μην γνωρίζει 
πως είναι ο ήρωας των ιστορίων σου.
Μέχρι τότε, το μολύβι θα γράφει 
Δεν φοβάται, δεν φοβάται..
Κ.Χ












Απο την ποιητική της συλλογή ''Ζωή και Ποίηση''

Η Παγκόσμια ημέρα ποίησης καθιερώθηκε να εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου.
Η έμπνευση ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το 1977 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ημέρας αυτής στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες.
Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου, θεωρεί αυτή την ημέρα σημαντική καθώς συνδυάζει το φως απο τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.
Η πρώτη Ημέρα Ποίησης εορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά.




It's a love story...

Σχόλια

  1. Κατ αρχήν Κατερίνα, πολύ ωραίο το ποίημά σου. Ένα ακόμα από την ακριβή σου συλλογή.
    Και έρχεται με τον καλύτερο τρόπο να τιμήσει την ημέρα της ποίησης. Μια φετινή επέτειος που ουδεμία σχέση έχει με την ποίηση και τη φιλοσοφία της. Είναι μια επέτειος βουτηγμένο στο σκοτάδι και στην ήδη διαφαινόμενη μισανθρωπιά γύρω μας.
    Να είσαι καλά αγαπητή φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για μας που το μολύβι είναι όπλο ενάντια σε πολλά, το ποίημά σου είναι ακριβό. Σ ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σας ευχαριστώ που με διαβάζετε και χαίρομαι να ακούω τις απόψεις όλων σας !!

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα Κατερίνα!Παρακολουθώ την ολη εξέλιξη σου απο τα πρώτα σου βήματα και μπορώ πλέον να δηλώνω φανατικός αναγνώστης σου!!εχω κάποιες απορίες που , αν θέλεις μπορείς να απαντήσεις..
    Πρώτον, πιστεύεις ότι η έμπνευση σου σε διαβάζει;
    Και δεύτερον, αυτός ο γαλανομάτης ξανθός καλλονός θεωρώ πως είναι υπαρκτό πρόσωπο που αποτελεί την έμπνευση σου και θα σε ακολουθεί για πάντα.Ξέρω ότι θα το αμφισβητήσεις , αλλά κάποια πράγματα πιστεύω δε κρύβονται..θα χαρώ πολύ να απαντήσεις στα ερωτήματα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα και σε εσένα !Χαίρομαι που γεμίζω τις ώρες σου με τους στίχους μου..Με διαβάζει απ´ όσο γνωρίζω και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη γι αυτό..
    Τώρα όσον αφορά τον ξανθό γαλανομάτη, μπορεί να είναι υπαρκτό πρόσωπο, μπορεί και όχι..Δεν αμφισβητώ τίποτα, ελπίζω να σε κάλυψα,.Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ωωω τέλειο δηλαδή το μολύβι είναι σαν τις μύτες των ποδιών μιας παλαρίνα που χορεύει, σαν τον πανίστα, σαν τις φωνητικές χορδές ενός τραγουδιστή σαν το πινέλο στο χέρι ζωγράφου
    Κάπως έτσι .. έκφραση εσωτερικού κόσμου, ε δεν είναι φόβος ούτε δειλία, απλή συστολή είναι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου αγαπητή αναγνώστρια, πως μου αρέσει να ακούω τις οπτικές σας..Ακριβώς!! Εμφανίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας με διαφορετικούς τρόπους..Καλή σου μέρα..

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Back to Top