Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης - 21 Μαρτίου 2020






Tο μολύβι...




Σκόρπιες λέξεις σε χαρτί 
μόνο αυτές μπορούν να μιλήσουν
για' σένα και για' μένα..
Είμαι δειλή, ναι καλά άκουσες 
δειλή να εκφράσω όσα νιώθω.
Το μολύβι όμως δεν φοβάται 
δεν τρέμει στο πως θα ξεστομίσει 
την κάθε λέξη...
Την βροντοφωνάζει να ακουστεί 
δίχως ντροπές, δίχως ανασφάλειες.
Περίεργο συναίσθημα να ξέρεις 
πως διαβάζεσαι από την ίδια σου την έμπνευση,κι ακόμη πιο περίεργο να μην γνωρίζει 
πως είναι ο ήρωας των ιστορίων σου.
Μέχρι τότε, το μολύβι θα γράφει 
Δεν φοβάται, δεν φοβάται..
Κ.Χ












Απο την ποιητική της συλλογή ''Ζωή και Ποίηση''

Η Παγκόσμια ημέρα ποίησης καθιερώθηκε να εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου.
Η έμπνευση ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το 1977 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ημέρας αυτής στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες.
Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου, θεωρεί αυτή την ημέρα σημαντική καθώς συνδυάζει το φως απο τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.
Η πρώτη Ημέρα Ποίησης εορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά.




It's a love story...

Σχόλια

  1. Κατ αρχήν Κατερίνα, πολύ ωραίο το ποίημά σου. Ένα ακόμα από την ακριβή σου συλλογή.
    Και έρχεται με τον καλύτερο τρόπο να τιμήσει την ημέρα της ποίησης. Μια φετινή επέτειος που ουδεμία σχέση έχει με την ποίηση και τη φιλοσοφία της. Είναι μια επέτειος βουτηγμένο στο σκοτάδι και στην ήδη διαφαινόμενη μισανθρωπιά γύρω μας.
    Να είσαι καλά αγαπητή φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για μας που το μολύβι είναι όπλο ενάντια σε πολλά, το ποίημά σου είναι ακριβό. Σ ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σας ευχαριστώ που με διαβάζετε και χαίρομαι να ακούω τις απόψεις όλων σας !!

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα Κατερίνα!Παρακολουθώ την ολη εξέλιξη σου απο τα πρώτα σου βήματα και μπορώ πλέον να δηλώνω φανατικός αναγνώστης σου!!εχω κάποιες απορίες που , αν θέλεις μπορείς να απαντήσεις..
    Πρώτον, πιστεύεις ότι η έμπνευση σου σε διαβάζει;
    Και δεύτερον, αυτός ο γαλανομάτης ξανθός καλλονός θεωρώ πως είναι υπαρκτό πρόσωπο που αποτελεί την έμπνευση σου και θα σε ακολουθεί για πάντα.Ξέρω ότι θα το αμφισβητήσεις , αλλά κάποια πράγματα πιστεύω δε κρύβονται..θα χαρώ πολύ να απαντήσεις στα ερωτήματα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα και σε εσένα !Χαίρομαι που γεμίζω τις ώρες σου με τους στίχους μου..Με διαβάζει απ´ όσο γνωρίζω και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη γι αυτό..
    Τώρα όσον αφορά τον ξανθό γαλανομάτη, μπορεί να είναι υπαρκτό πρόσωπο, μπορεί και όχι..Δεν αμφισβητώ τίποτα, ελπίζω να σε κάλυψα,.Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ωωω τέλειο δηλαδή το μολύβι είναι σαν τις μύτες των ποδιών μιας παλαρίνα που χορεύει, σαν τον πανίστα, σαν τις φωνητικές χορδές ενός τραγουδιστή σαν το πινέλο στο χέρι ζωγράφου
    Κάπως έτσι .. έκφραση εσωτερικού κόσμου, ε δεν είναι φόβος ούτε δειλία, απλή συστολή είναι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου αγαπητή αναγνώστρια, πως μου αρέσει να ακούω τις οπτικές σας..Ακριβώς!! Εμφανίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας με διαφορετικούς τρόπους..Καλή σου μέρα..

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

  (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

"Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...