"Ακούγοντας τη βροχή" ποίημα του Γιάννη Πιταροκοίλη
Ακούγοντας τη βροχή Ακούγοντας τη βροχή να πέφτει, στέκεις εκεί κολλημένος στο νοτισμένο παραθύρι, καραδοκώντας με το βλέμμα σου τις σταγόνες, που αρμενίζουν στο δικό τους ταξίδι στο τζάμι. Ακούγοντας τη βροχή, καρτεράς να δεις ποιο τραγούδι θα διαλέξει. Θα στήσει τη δική της ορχήστρα πάνω στην ξύλινη στέγη τα δικά της βιολιά θα 'ναι στα γυάλινα του σπιτιού και τα κρουστά της στα κεραμίδια της σκεπής. Και ο ρυθμός θα αφήνεται στην αγκαλιά της. Πότε είναι ένα απαλό θρόισμα που κάνουν οι λίγες σταλαγματιές, λες και μετριούνται με τη δική τους συστολή, ντροπαλές σαν τις μικρές παρθένες κόρες. Πότε είναι ένα αλέγκρο τραγούδι, με ρυθμό και ήχο ξέχωρο, με το δικό του ρεφραίν και στίχους. Πότε γίνεται ένα κρεσέντο από ήχους ξέφρενους, να κραυγάζει, να απειλεί, να δυναμώνει, σε παρασύρει, σε φοβίζει. Ακούγοντας τη βροχή αναμετριέσαι με τη ζωή έξω απ' το τζάμι, αυτά που συμβαίνουν έξω από σένα, γνώριμα μα μακρινά. Δεν μπορείς να απλώσεις τα χέρια να τα αγγίξεις, μονάχα να τα δεις, να...
Κατ αρχήν Κατερίνα, πολύ ωραίο το ποίημά σου. Ένα ακόμα από την ακριβή σου συλλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι έρχεται με τον καλύτερο τρόπο να τιμήσει την ημέρα της ποίησης. Μια φετινή επέτειος που ουδεμία σχέση έχει με την ποίηση και τη φιλοσοφία της. Είναι μια επέτειος βουτηγμένο στο σκοτάδι και στην ήδη διαφαινόμενη μισανθρωπιά γύρω μας.
Να είσαι καλά αγαπητή φίλη.
Πόσο σας ευχαριστώ για τα όμορφα σας λόγια!!!
ΔιαγραφήΓια μας που το μολύβι είναι όπλο ενάντια σε πολλά, το ποίημά σου είναι ακριβό. Σ ευχαριστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σας ευχαριστώ που με διαβάζετε και χαίρομαι να ακούω τις απόψεις όλων σας !!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Κατερίνα!Παρακολουθώ την ολη εξέλιξη σου απο τα πρώτα σου βήματα και μπορώ πλέον να δηλώνω φανατικός αναγνώστης σου!!εχω κάποιες απορίες που , αν θέλεις μπορείς να απαντήσεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, πιστεύεις ότι η έμπνευση σου σε διαβάζει;
Και δεύτερον, αυτός ο γαλανομάτης ξανθός καλλονός θεωρώ πως είναι υπαρκτό πρόσωπο που αποτελεί την έμπνευση σου και θα σε ακολουθεί για πάντα.Ξέρω ότι θα το αμφισβητήσεις , αλλά κάποια πράγματα πιστεύω δε κρύβονται..θα χαρώ πολύ να απαντήσεις στα ερωτήματα μου!!
Καλησπέρα και σε εσένα !Χαίρομαι που γεμίζω τις ώρες σου με τους στίχους μου..Με διαβάζει απ´ όσο γνωρίζω και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη γι αυτό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όσον αφορά τον ξανθό γαλανομάτη, μπορεί να είναι υπαρκτό πρόσωπο, μπορεί και όχι..Δεν αμφισβητώ τίποτα, ελπίζω να σε κάλυψα,.Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου !
ωωω τέλειο δηλαδή το μολύβι είναι σαν τις μύτες των ποδιών μιας παλαρίνα που χορεύει, σαν τον πανίστα, σαν τις φωνητικές χορδές ενός τραγουδιστή σαν το πινέλο στο χέρι ζωγράφου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι .. έκφραση εσωτερικού κόσμου, ε δεν είναι φόβος ούτε δειλία, απλή συστολή είναι :)
Γεια σου αγαπητή αναγνώστρια, πως μου αρέσει να ακούω τις οπτικές σας..Ακριβώς!! Εμφανίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας με διαφορετικούς τρόπους..Καλή σου μέρα..
Διαγραφή