"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;" Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...
Tο μολύβι...
Σκόρπιες λέξεις σε χαρτί
μόνο αυτές μπορούν να μιλήσουν
για' σένα και για' μένα..
Είμαι δειλή, ναι καλά άκουσες
δειλή να εκφράσω όσα νιώθω.
Το μολύβι όμως δεν φοβάται
δεν τρέμει στο πως θα ξεστομίσει
την κάθε λέξη...
Την βροντοφωνάζει να ακουστεί
δίχως ντροπές, δίχως ανασφάλειες.
Περίεργο συναίσθημα να ξέρεις
πως διαβάζεσαι από την ίδια σου την έμπνευση,κι ακόμη πιο περίεργο να μην γνωρίζει
πως είναι ο ήρωας των ιστορίων σου.
Μέχρι τότε, το μολύβι θα γράφει
Δεν φοβάται, δεν φοβάται..
για' σένα και για' μένα..
Είμαι δειλή, ναι καλά άκουσες
δειλή να εκφράσω όσα νιώθω.
Το μολύβι όμως δεν φοβάται
δεν τρέμει στο πως θα ξεστομίσει
την κάθε λέξη...
Την βροντοφωνάζει να ακουστεί
δίχως ντροπές, δίχως ανασφάλειες.
Περίεργο συναίσθημα να ξέρεις
πως διαβάζεσαι από την ίδια σου την έμπνευση,κι ακόμη πιο περίεργο να μην γνωρίζει
πως είναι ο ήρωας των ιστορίων σου.
Μέχρι τότε, το μολύβι θα γράφει
Δεν φοβάται, δεν φοβάται..
Κ.Χ
Απο την ποιητική της συλλογή ''Ζωή και Ποίηση''
Η έμπνευση ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το 1977 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ημέρας αυτής στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες.
Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου, θεωρεί αυτή την ημέρα σημαντική καθώς συνδυάζει το φως απο τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.
Η πρώτη Ημέρα Ποίησης εορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά.
It's a love story...
Κατ αρχήν Κατερίνα, πολύ ωραίο το ποίημά σου. Ένα ακόμα από την ακριβή σου συλλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι έρχεται με τον καλύτερο τρόπο να τιμήσει την ημέρα της ποίησης. Μια φετινή επέτειος που ουδεμία σχέση έχει με την ποίηση και τη φιλοσοφία της. Είναι μια επέτειος βουτηγμένο στο σκοτάδι και στην ήδη διαφαινόμενη μισανθρωπιά γύρω μας.
Να είσαι καλά αγαπητή φίλη.
Πόσο σας ευχαριστώ για τα όμορφα σας λόγια!!!
ΔιαγραφήΓια μας που το μολύβι είναι όπλο ενάντια σε πολλά, το ποίημά σου είναι ακριβό. Σ ευχαριστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σας ευχαριστώ που με διαβάζετε και χαίρομαι να ακούω τις απόψεις όλων σας !!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Κατερίνα!Παρακολουθώ την ολη εξέλιξη σου απο τα πρώτα σου βήματα και μπορώ πλέον να δηλώνω φανατικός αναγνώστης σου!!εχω κάποιες απορίες που , αν θέλεις μπορείς να απαντήσεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, πιστεύεις ότι η έμπνευση σου σε διαβάζει;
Και δεύτερον, αυτός ο γαλανομάτης ξανθός καλλονός θεωρώ πως είναι υπαρκτό πρόσωπο που αποτελεί την έμπνευση σου και θα σε ακολουθεί για πάντα.Ξέρω ότι θα το αμφισβητήσεις , αλλά κάποια πράγματα πιστεύω δε κρύβονται..θα χαρώ πολύ να απαντήσεις στα ερωτήματα μου!!
Καλησπέρα και σε εσένα !Χαίρομαι που γεμίζω τις ώρες σου με τους στίχους μου..Με διαβάζει απ´ όσο γνωρίζω και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη γι αυτό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όσον αφορά τον ξανθό γαλανομάτη, μπορεί να είναι υπαρκτό πρόσωπο, μπορεί και όχι..Δεν αμφισβητώ τίποτα, ελπίζω να σε κάλυψα,.Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου !
ωωω τέλειο δηλαδή το μολύβι είναι σαν τις μύτες των ποδιών μιας παλαρίνα που χορεύει, σαν τον πανίστα, σαν τις φωνητικές χορδές ενός τραγουδιστή σαν το πινέλο στο χέρι ζωγράφου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι .. έκφραση εσωτερικού κόσμου, ε δεν είναι φόβος ούτε δειλία, απλή συστολή είναι :)
Γεια σου αγαπητή αναγνώστρια, πως μου αρέσει να ακούω τις οπτικές σας..Ακριβώς!! Εμφανίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας με διαφορετικούς τρόπους..Καλή σου μέρα..
Διαγραφή