1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει η Αναγνώστου Εύα
Τα σήμαντρα των εκκλησιών χτύπησαν πένθιμα
Οι χαρές στα βάθη του χωριού σταμάτησαν
Οι περιπλανώμενοι έμειναν μετέωροι , τα σώματα τους στήλες άλατος
Χιλιάδες πουλιά πέταξαν πάνω από τον γκρίζο ουρανό
Δέντρα που λυσσομανούσαν για μια θέση στην ζωή
Ρίζες βαθιά χωμένες στην γη
Νύχια γαμψά από κοράκια που μόνη τους ευχαρίστηση να τρέφονται
από τις σάρκες των καταραμένων
Το μελαγχολικό της πρόσωπο έμεινε ανέκφραστο
Κρυμμένο πίσω από τις επιβλητικές κουρτίνες
Αόρατο από τα άγνωστα μάτια που πάση θυσία ήθελαν να παρεισφρήσουν στην ζωή της
.
.
Τα γαλανά μάτια της μετετράπηκαν στο χρώμα του γραφίτη
Τα δόντια της έγιναν πιο αιχμηρά ουρλιάζοντας στην μέση του άδειου σπιτιού
Τα δόντια της έγιναν πιο αιχμηρά ουρλιάζοντας στην μέση του άδειου σπιτιού
Χιλιάδες δαίμονες σκαρφάλωσαν στο καταραμένο δέρμα της
Τους ένιωθε να τρυπάνε σαν βελόνες κάθε σημείο του
Να εισχωρούν στο ήδη διαταραγμένο της μυαλό
Βλασφήμια βγήκε από τα ματωμένα της χείλη
Η σκέψη της λεπίδας πάνω από τις φλέβες της
Η εξορία της από τον παράδεισο
Ένας ακόμα άγγελος γεννημένος από τις δυσκολίες ,
τον πόνο, την αμαρτία.
Ούρλιαξε ώσπου ο λαιμός της μάτωσε
Μόνη της συντροφιά η απελπισία και μάρτυρας της εκείνος.
Ο άρχοντας του σκότους, ο ζοφερός δαίμονας της κόλασης
Όλα σιώπησαν. Τα σήμαντρα σταμάτησαν , οι άνθρωποι συνέχισαν τον περίπατο τους .
Ο ήχος ενός όπλου τάραξε την μικρή κοινωνία
Κανείς ωστόσο δεν νοιάστηκε.
Αχ βρε Εύα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπήκα μέσα στην ψυχολογία της πρωταγωνίστριας.
Απίστευτο το πόσο εύκολα μπορεί να σε ταξιδέψει ένα κείμενο που είναι γραμμένο κατευθείαν από την καρδιά.
Το αγάπησα! Εξαιρετικό...
Συγκλονιστικά επιβλητικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύα υποκλίνομαι στην εκφραστική του δεινότητα και δύναμη. Ανατριχίλα.
Αγαπητή φίλη πραγματικά με καθήλωσε.
Σας ευχαριστώ και τους δύο Γιάννη και Βούλα. Το ποίημα αυτό το λάτρεψα και πίστευα πως ταιριάζει καλύτερα εδω! Τα λόγια σας πάντα υπέροχα ,τιμή μου να τα ακούω !
ΔιαγραφήΥπέροχο Εύα!!!Δεν έχω λόγια !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ !!
Διαγραφή