Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Οι δικές σας βιβλιοπροτάσεις για το μήνα του Halloween

 



Γράφει η Δανάη Ιμπραχήμ


Ο Οκτώβρης είναι εδώ. Ο μήνας του τρόμου, της μαγείας, των φαντασμάτων, του Το είχες και στο χωριό σου. Ο μήνας του Halloween έχει μπει για τα καλά κι έχει φέρει μαζί του το πολυπόθητο φθινόπωρο, την γρήγορη δύση του ηλίου, τη δροσιά εκείνη που μας ωθεί να κρυφτούμε στις μάλλινες κουβέρτες μας παρέα με μια κούπα ζεστό τσάι κι ένα βιβλίο. Και καθώς λοιπόν πλησιάζει εκείνη η νύχτα που το πέπλο ανάμεσα στον κόσμο των ζωντανών και των νεκρών πέφτει, οι περισσότεροι στρεφόμαστε στο είδος του τρόμου και της φαντασίας. Έτσι, για μία ακόμα φορά ζήτησα τη βοήθεια των φίλων μου και προθυμοποιήθηκαν να σας προτείνουν τα κατάλληλα αναγνώσματα γι’ αυτό το μήνα. Επειδή όμως δέχτηκα πάρα πολλά μηνύματα, έκανα μια μικρή επιλογή στο ποια θα σας παρουσιάσω, ώστε να μπορέσω στο τέλος να κάνω τις δικές μου προτάσεις.


Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τα δικά σας αγαπημένα.


Από τη μεγάλη λίστα που παρέλαβα, δεν έλειψε και η κλασική λογοτεχνία. Το Φάντασμα της Όπερας του Gaston Leroux είναι αρκετά ατμοσφαιρικό, ιδανικό για αυτό το μήνα. Ο κρυμμένος στις σκιές Έρικ είναι μια τραγική φιγούρα που θα προσθέσει συγκίνηση στον μήνα των έντονων συναισθημάτων. Η Christine όμως δεν είναι η μοναδική πρωταγωνίστρια που παρασύρεται σε σκοτεινά μονοπάτια. Στην Καρμίλλα του J. Sheridan Le Fanu η βασική χαρακτήρας βιώνει μια συνταρακτική εμπειρία, περισσότερο υπερφυσική από ότι η Christine. Με φόντο ένα γοτθικό κάστρο, πλάσματα από έναν άγνωστο και χθόνιο κόσμο ταράζουν την ζωή της γεμίζοντας την με την απόλυτη φρίκη.


Μια αγαπημένη υποκατηγορία τρόμου και φαντασίας, που δε θα μπορούσε να λείψει από αυτή τη λίστα, είναι τα βιβλία με φαντάσματα, γνωστά και ως Paranormal. Το πρώτο είναι ένα προσωπικό αγαπημένο, γι’ αυτό κι ευχαριστώ πολύ τη φίλη Νικολέτα που το πρότεινε και μου έδωσε την ευκαιρία να σας το παρουσιάσω. Η τριλογία Εφιάλτες της Άρτεμις Βελούδου Αποκότου είναι ό,τι καλύτερο έχει να αναδείξει η εγχώρια λογοτεχνία. Με έντονο το Λαβκραφτιανό στοιχείο, η συγγραφέας μας ταξιδεύει στο Dunwich, όπου οι δυο πρωταγωνιστές καλούνται να λύσουν μια κατάρα. Αν σας αρέσουν οι σκοτεινές ιστορίες, με κατάρριψη των λογοτεχνικών κλισέ και μια απίστευτα δυνατή σχέση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, τότε οι Εφιάλτες είναι η ιδανική επιλογή.



Εξίσου αγαπημένο και σκοτεινό είναι το Ninth House της Leigh Bardugo. Ξεφεύγοντας από τον μαγικό κόσμο των Grisha, η Leigh μας αφηγείται την ιστορία οκτώ κοινοτήτων του πανεπιστημίου Yale, τα μέλη των οποίων καταπιάνονται με διάφορες τελετουργίες. Η επικοινωνία με την άλλη πλευρά είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και η σκοτεινή μαγεία ένα από τα βασικά μαθήματα στα οποία εξετάζονται αυστηρά. Με αμφιβόλου είδους μαγείας μπλέκει κι η Aurora της Βικτώριας Μόσχου. Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου Guardians of the Auras είναι η Πανδώρα του κόσμου της, καθώς όταν ανοίγει ένα αρχαίο κουτί ακολουθούν σοβαρές καταστροφές.


Λιγότερο σκοτεινό είναι το βιβλίο Η πιο τρομακτική ιστορία όλων των εποχών του Philip Kerr. Ναι μεν, ο τίτλος μας προϊδεάζει για κάτι φρικαλέο, αλλά αυτό το πόνημα απευθύνεται σε παιδιά. Επομένως, είναι πιο φιλικό στον αναγνώστη, ο οποίος εξερευνά ένα στοιχειωμένο βιβλιοπωλείο. Επίσης παιδικό βιβλίο είναι η Coraline του Neil Gaiman. Η νεαρή κοπέλα ανοίγει την δέκατη τέταρτη πόρτα του διαμερίσματος που διαμένει με την οικογένεια της και ανακαλύπτει έναν διαφορετικό κόσμο. Δεν είναι όμως συνεχώς ευχάριστος.


Ένα άλλο αγαπημένο και ταιριαστό είδος για αυτόν τον μήνα είναι τα βιβλία με μάγισσες. Η αρχή θα γίνει με το Serpent & Dove της Shelby Mahurin. Σε έναν φανταστικό κόσμο μεσαιωνικού τύπου, οι μάγισσες διώκονται από την εκκλησία και καίγονται στην πυρά. Η Lou, μια μάγισσα που έχει δραπετεύσει από τη σύναξη της, πασχίζει να κρατήσει την ταυτότητα της μυστική για να γλιτώσει από θεούς και δαίμονες. Όταν όμως αναγκάζεται να παντρευτεί έναν κυνηγό μαγισσών, τα πράγματα περιπλέκονται επικίνδυνα. Η Diana Bishop από την άλλη, έχει μια πιο ήρεμη ζωή, για ένα μικρό διάστημα τουλάχιστον. Όταν καλεί τυχαία ένα χαμένο βιβλίο αλχημείας, όλος ο υπερφυσικός κόσμος – μάγισσες, βρικόλακες, δαίμονες – στοιχειώνει την καθημερινότητα της με την ελπίδα ότι θα είναι κοντά όταν το καλέσει ξανά. Και τότε, η πρωταγωνίστρια του Discovery of Witches (της Deborah Harkness) θα παλέψει για την ζωή της και για το μεγάλο μυστικό της δημιουργίας όλων αυτών των πλασμάτων.



Οι μάγισσες του East End, της Melissa de la Cruz, έχουν το δικό τους μυστικό. Για χρόνια οι δυνάμεις τους είναι αδρανοποιημένες, μέχρι τη στιγμή που αποφασίζουν ότι δεν γίνεται να αντιμάχονται το πεπρωμένο τους. Κάποιοι όμως, δεν επιθυμούν αυτή την αλλαγή και τότε μάνα και κόρες θα πρέπει να παλέψουν με τις δυνάμεις του σκότους. Επίσης κρυφές είναι οι δυνάμεις των Iris και Malina στο Wicked like a wildfire (Lana Popovic) κατόπιν διαταγής της μητέρας τους. Όταν όμως εκείνη χάνεται ξαφνικά, τα κορίτσια θα πρέπει να ξεχάσουν την υπόσχεση τους για να μπορέσουν να τη σώσουν.


Προχωρώντας στο είδος των βρικολάκων, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το Vampire Academy της Richelle Mead. Είναι από τα βιβλία που αν δεν το ανέφεραν οι φιλαναγνώστες φίλοι μου, θα το βλέπατε στην δική μου λίστα προτάσεων. Στην ακαδημία Μορόι και Νταμπίρ του Αγίου Βλαδίμηρου, η εκκολαπτόμενη φύλακας Rose Hathaway παλεύει με αόρατους εχθρούς, προκείμενου να προστατέψει την φίλη της Lisa Dragomir. Η τελευταία πριγκίπισσα του οίκου τους καταδιώκεται από άγνωστα πλάσματα και μονάχα η ετοιμοπόλεμη Rose φαίνεται αρκετά ικανή ώστε να τα ανακαλύψει και να τα πολεμήσει.


Το δεύτερο βιβλίο με βρικόλακες που μας – και σας – πρότειναν είναι το The Beautiful της Renee Ahdieh. Το μυθιστόρημα μας πηγαίνει πίσω στο χρόνο, στο 1872. Μια δεκαεπτάχρονη κοπέλα, φεύγει από το Παρίσι και βρίσκει καταφύγιο στη Νέα Ορλεάνη. Εκεί θα μαγευτεί από τη ζωντάνια της πόλης, η οποία όμως κρύβει ένα μεγάλο και σκοτεινό μυστικό.



Φτάνοντας στο τέλος των προτάσεων σας, θα αναφερθούν δύο βιβλία που δεν θα μπορούσαν να διαβαστούν σε πιο κατάλληλη εποχή. Ο λόγος γίνεται για το Νεκρωταφίο Ζώων του Stephen King και το Demonic Debutantes, έργο εννέα συγγραφέων (Christine Bottas, Amber Boyd, Steven R. Brandt, E.A Comiskey, Sophia Diaz, Holly Gonzalez, Kristin Jacques, Victoria Moschou, Josephine Templeton). Το μεν Νεκρωταφίο Ζώων μας ταξιδεύει σε μια φαινομενικά ήρεμη πόλη του Μέιν, όπου ένα παλιό, ινδιάνικο νεκροταφείο γίνεται η αιτία να ξεχάσει ο πρωταγωνιστής τα όρια της ζωής και άθελα του να αφήσει το Κακό να ταράξει την ησυχία της οικογένειας του. Το Demonic Debutantes είναι η ιστορία των εννέα κορών της Κόλασης, οι οποίες θα πρέπει να υπακούσουν τις επιταγές του Εωσφόρου και να καταστρέψουν τους ανθρώπους. Το κατά πόσο θα μείνουν αφοσιωμένες στην Κόλαση από τη στιγμή που θα βρεθούν στην Γη, μπορείτε να το μάθετε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.



Για τον επίλογο σας φύλαξα τέσσερις δικές μου προτάσεις, που καλύπτουν όλο το φάσμα των Halloween αγαπημένων. Για το είδος των μαγισσών έχω να σας προτείνω το The year of the witching της Alexis Henderson. Όπως πολύ εύστοχα είχε σχολιάσει μία αναγνώστρια, πρόκειται για το τέλειο μίγμα του Salem και της Ιστορίας της Θεραπαινίδας. Σε μια πατριαρχική κοινωνία που επικρατούν οι νόμοι μιας αίρεσης, η νεαρή Immanuelle πασχίζει να αποβάλλει από πάνω της την φήμη της μητέρας της. Μα καθώς αγωνίζεται να αποδείξει ότι δεν έχει καμία σχέση με τη μαύρη μαγεία την οποία χρησιμοποιούσε η μητέρα της, συνειδητοποιεί πως ό,τι θεωρούσε δεδομένο ήταν ένα καλοφτιαγμένο ψέμα.


Για το είδος των βρικολάκων η καλύτερη δυνατή πρόταση είναι το Σάλεμς Λοτ του Stephen King. Φυσικά και αγαπάμε τις σύγχρονες απεικονίσεις των βαμπίρ, στις οποίες τους δίνονται περισσότερο ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όσον αφορά την προσωπικότητα. Ωστόσο, δεν ξεχνάμε τις παλαιότερες απεικονίσεις τους, όπου πρόκειται για πλάσματα που υπακούν μονάχα στη δίψα τους. Οι βρικόλακες του Σάλεμς Λοτ είναι αυτά τα βαμπίρ και δε θα ήθελες να τα συναντήσεις, γιατί δεν θα έδειχναν έλεος.


Η τρίτη πρόταση αφορά την ιστορία μικρού μήκους Η ιστορία του χειρούργου του J.P. Dixon. Ένα γροτέσκο αφήγημα που εξερευνά μέχρι που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη ματαιοδοξία και ο μαζοχισμός. Πρόκειται για την απόλυτη φρίκη!


Τέλος και εξίσου σημαντικός είναι ο H.P Lovecraft. Όλα του τα έργα είναι ένα προς ένα γι’ αυτό το μήνα, αλλά για να σας κάνω τη ζωή πιο εύκολη, θα σας αναφέρω τα διηγήματα που υπόκεινται στα ήδη που έχουμε αναφέρει: Όνειρα στο σπίτι της μάγισσας, Τρόμος στο Dunwich, Η μετάβαση του Χουάν Ρομέρο, Νταγκόν, Η ονειρική αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ και φυσικά το πασίγνωστο Το κάλεσμα του Κθούλου. Οι πιο γενναίοι μπορούν να εξερευνήσουν και τις σελίδες του Νεκρονομικόν, φροντίζοντας πάντα να διαβάσουν προσεκτικά τις οδηγίες που δίνονται στις περισσότερες εκδόσεις.




Σχόλια

  1. Ω τι θησαυροί είναι αυτοί Δανάη; Και μάλιστα αρκετά επίκαιροι σε μια επέτειο, ξένη βέβαια, αλλά του είδους και αυτή.
    Ευχαριστούμε πολύ καλή μου φίλη για τις προτάσεις, καθώς τις βλέπω διαλεχτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθετί που μας σπρώχνει στα βιβλία είναι καλοδεχούμενο. Σε ευχαριστώ πολύ φίλε Γιάννη!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

  (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

"Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...