1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει η Δανάη Ιμπραχήμ
Η ζωή απλώνεται μπροστά σε όλους, λίγοι όμως είναι οι μαχητές που τολμούν να την αντιμετωπίσουν όπως πραγματικά είναι: σκληρή μα και μοναδική.
Είχα την τιμή και τη χαρά να γνωρίσω προσωπικά την αγαπητή Φωτεινή. Σπουδάσαμε στην ίδια σχολή και παρακολουθήσαμε μαζί κάποια μαθήματα. Όταν εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο μοιράστηκε μαζί μου τον ενθουσιασμό μου και δυο χρόνια αργότερα, με μεγάλη συγκίνηση, κράτησα στα χέρια μου το δικό της συγγραφικό ντεμπούτο.
Το Όσα κρύβει το σκοτάδι είναι ένα κοινωνικό δράμα που ακροβατεί ανάμεσα στο μυθιστόρημα και τη νουβέλα. Σε μόλις 300 σελίδες ξετυλίγεται μια ιστορία πόνου, αγώνα, αλλά και ελπίδας. Η Θεοδώρα ερωτεύεται για πρώτη φορά στα δεκαοκτώ της χρόνια με ένα αγόρι που έχει περάσει μια δύσκολη παιδική ηλικία. Έχει δεχτεί από νεαρός τη βία, με αποτέλεσμα να την αναπαράγει. Σε καμία περίπτωση όμως, αυτό δεν είναι δικαιολογία.
Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, η Θεοδώρα προσπαθεί να επουλώσει ακόμα τις πληγές της παρέα με την κόρη της. Σε αντίθεση με το Μίλτο, η Αγγελικούλα είναι πιο τρυφερή ψυχή και έτσι η μητέρα της δε θλίβεται κοιτάζοντας την. Οι αναμνήσεις αφορούν μόνο τον πατέρα της. Ένα βράδυ λοιπόν, η Θεοδώρα αποφασίζει να ξορκίσει εμπράκτως τους δαίμονες της και αποτυπώνει στις σελίδες του βιβλίου της τον αγώνα της να συνέλθει μετά από μια τοξική σχέση. Όταν αυτό το σύγγραμμα δημοσιεύεται, τραβάει την προσοχή του Μίλτου, ο οποίος επιστρέφει στη ζωή της Θεοδώρας μόνο και μόνο για να την εκδικηθεί.
Στο βιβλίο θα συναντήσει κανείς πολλά ζητήματα που κατά καιρούς μας απασχολούν, όπως η κακοποίηση, οι τοξικές σχέσεις, τα άγχη των νέων ανθρώπων. Θέλοντας να σταθώ στο πρώτο θέμα, να πω ένα μεγάλο μπράβο στη Φωτεινή που θυμίζει για μια ακόμα φορά σε αυτή την κοινωνία ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που υποφέρουν από αυτό το απεχθές φαινόμενο. Όπως είναι γνωστό, αλλά όλοι θέλουν να αγνοούν, ο θύτης είναι πάντα γοητευτικός ώστε να προσελκύει το θύμα του και να μην κινεί υποψίες στους γύρω, ενώ όταν αρχίσει η δράση του, οι τύψεις και η ντροπή κυριεύουν το λάθος άτομο. Η Θεοδώρα χρειάστηκε δεκαοκτώ χρόνια για να αποδεχτεί ότι δεν έφταιγε σε κάτι και πως όσο δύσκολη κι αν ήταν η ζωή του Μίλτου, δεν είχε κανένα δικαίωμα να σηκώσει το χέρι του.
Η γραφή της Φωτεινής είναι σε ένα εξαιρετικό επίπεδο, γεγονός που το γνώριζα και πριν δημοσιευτεί το πρώτο της έργο. Ώριμη για την ηλικία της, πολυδιαβασμένη και συγκροτημένη δίνει στον αναγνώστη ένα έργο γεμάτο λυρισμό και πλούσιο συναίσθημα δίπλα σε κάθε λέξη. Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι το βιβλίο πραγματεύεται ένα σοβαρό και επίπονο θέμα, υπάρχει μια αθωότητα στο ύφος της Φωτεινής, την οποία ελπίζω να μη χάσει ποτέ. Θυμίζει βιβλία παλαιότερων συγγραφέων, που σκοπό είχαν να υπογραμμίσουν τις ομορφιές της ζωής, ώστε να δώσουν σε όσους αγωνίζονται μια άγκυρα για να κρατηθούν. Αυτή η ωριμότητα και η ελπίδα αντανακλάται και στους χαρακτήρες της, με τους οποίους ο καθένας μας μπορεί να ταυτιστεί.
Μέσα από καθημερινές εικόνες λοιπόν, την ομορφιά του ελληνικού τοπίου και τη γλυκιά σχέση μάνας και κόρης, η Φωτεινή Καλλιώρα μπαίνει στον κόσμο της συγγραφής υψώνοντας δυνατά τη φωνή της για χάρη τόσων πονεμένων ανθρώπων. Ελπίζω σύντομα να κρατήσω ένα ακόμα βιβλίο της στα χέρια μου.
Χαίρομαι ιδιαίτερα Δανάη μου για κάθε σου παρουσίαση. Είναι μια πανδαισία πραγματικά και το χαίρομαι αυτό για σένα. Γιατί εκτός του ότι είναι μια εξαίρετη δουλειά, είναι και γεμάτη από τα προσωπικά σου συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε ειλικρινά για μια ακόμα ανάλογη καταχώρηση. Καλή βδομάδα.
Να σαι καλά Γιάννη μου. Ελπίζω να βρίσκεις καλούδια να προσθέσεις στη βιβλιοθήκη σου
ΔιαγραφήΑρκετά δύσκολο θέμα, αλλά πόλυ ωραιο ταυτόχρονα! Το βάζω στη λίστα μου Δανάη <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια μπέιμπι
Διαγραφή