Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Συνέντευξη με τη Μαίρη Ελευθεριάδου

 Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο blog μας τη Μαίρη Ελευθεριάδου, συγγραφέα του βιβλίου "Το πιο μελωδικό ρεφρέν".




            Πες μας λίγα λόγια για εσένα, την πορεία και τα ενδιαφέροντα σου.

Καταρχάς ευχαριστώ πολύ για το βήμα μέσω της υπέροχης σελίδας σας. Λοιπόν, ας αρχίσω με τις συστάσεις με λένε Μαίρη σε έναν μήνα θα γίνω 26 και είμαι καθηγήτρια γαλλικών. Αγαπώ πάρα πολύ την οικογένεια μου και την παρέα μου, την διδασκαλία, την συγγραφή και να διαβάζω βιβλία. Επίσης, μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια.


    Πως η συγγραφή βρέθηκε στο διάβα σου, την κυνήγησες ή απλώς προέκυψε;

Έγραφα από πολύ μικρή ηλικία ημερολόγιο και σε συνδυασμό με τα βιβλία που διάβαζα πιστεύω με ώθησαν να γράψω πρώτη φορά στα 13 μου. Εκείνη η ιστορία έμεινε στο συρτάρι, ώσπου 10 χρόνια μετά αποφάσισα να γράψω πιο συστηματικά. Όταν αποτυπώθηκαν οι πρώτες λέξεις στο χαρτί ήταν μια μαγική στιγμή και ένιωσα πολύ όμορφα. Οπότε μάλλον ήταν ένα αποτέλεσμα όλων των παραπάνω. Στην αρχή δεν είχα κιόλας κατά νου να εκδοθεί.


      Ποια η εμπειρία σου από τη συγγραφική πλατφόρμα του Wattpad; Πιστεύεις ότι βοήθησε ώστε να αναγνωριστεί το έργο σου;

Το Wattpad είναι ένα ιδανικό εργαλείο για τους συγγραφείς που προσφέρει πολλές δυνατότητες. Εκεί δημοσίευσα πρώτη φορά Το πιο μελωδικό ρεφρέν και μέσω αυτής της πλατφόρμας είχα τις πρώτες εντυπώσεις των αναγνωστών και φτάσαμε στην έκδοση. Μετά από πολλά θετικά σχόλια για τα οποία είμαι ευγνώμων και την παρότρυνση των δικών μου προσώπων αποφάσισα να πάρει τον δρόμο των εκδόσεων. Επίσης, να πω ότι στο Wattpad υπάρχουν πάρα πολλά διαμαντάκια που αξίζει να διαβάσει κανείς.


              Το βιβλίο σου ήδη από τον τίτλο «Το πιο μελωδικό ρεφρέν» μας προϊδεάζει για το τι θα επακολουθήσει. Μοιράσου λίγα στοιχεία για το περιεχόμενο του και τους ήρωες σου.

Είναι μια ιστορία για τον πρώτο έρωτα που ζουν δυο νέοι με φόντο την Αθήνα και τα αγαπημένα τους τραγούδια. Ταυτόχρονα βλέπουμε την επαγγελματική τους πορεία και τον φιλικό τους κύκλο. Ελπίζω οι αναγνώστες να ταυτιστούν διαβάζοντας το, να θυμηθούν τον πρώτο τους έρωτα και ίσως και τα φοιτητικά τους χρόνια.


            Τι είναι η μουσική για εσένα και πως επηρεάζει τη ζωή σου;

Η μουσική πρωταγωνιστεί στην καθημερινότητα μου. Ακούω πολύ τακτικά στον ελεύθερο χρόνο μου, όταν διαβάζω ένα βιβλίο και όταν γράφω.


       Η πλοκή διαδραματίζεται στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα, τη γενέτειρα σου. Αυτός ήταν ο καθοριστικός παράγοντας ώστε να επιλέξεις τον τόπο δράσης;

Ήταν πολύ καθοριστικός καθώς επιθυμούσα να υπάρχει αληθοφάνεια και παραστατικότητα σχετικά με το μέρος που ζουν οι ήρωες. Επιπλέον, ήθελα να αναδείξω τις ομορφιές της πόλης που οι περισσότεροι Αθηναίοι λατρεύουν να μισούν αλλά και που ταυτόχρονα δεν μπορούν μακριά της. Υπάρχει πολλή ομορφιά σε αυτή την μεγαλούπολη, απλά για να την διακρίνεις χρειάζεται να μπορείς να την παρατηρήσεις πιο προσεκτικά και να την αφουγκραστείς.


       Έχουμε 15  τραγούδια και επομένως 15 κεφάλαια. Είχες από την αρχή αυτό το σχέδιο στο μυαλό σου ή προέκυψε;

Όταν ξεκίνησα να γράφω την πλοκή ήθελα εξ αρχής να είναι μια ιστορία αγάπης όμως ήθελα να βρω ένα στοιχείο που να την διαφοροποιήσει. Την λύση την έδωσε η μουσική. Το ένα κεφάλαιο έφερε το ένα τραγούδι και σταδιακά ήρθαν τα επόμενα. Έχει να κάνει με την άποψη ότι μπορούμε να ταυτίσουμε ένα συγκεκριμένο τραγούδι με μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μας, κάτι που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε κάνει.


            Τα τραγούδια έχουν κάποια ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για εσένα και με ποιο τρόπο εισχώρησαν μέσα στην ιστορία σου;

Ναι, όλα τους έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και τα θεωρώ ιδανικά για να εκφράσουν συναισθήματα. Ας πούμε το πρώτο τραγούδι που είναι στο πρώτο κεφάλαιο, το Absolute beginners εκφράζει όλη αυτή την γλυκιά αγωνία και ξεγνοιασιά που νιώθουν οι απόλυτα αρχάριοι στον έρωτα. Για όποιον θέλει να τα ακούσει, υπάρχουν διαθέσιμα στο Youtube και στο Spotify σε μορφή playlist με τον τίτλο του βιβλίου.


    Ποιος από τους ήρωες σου είναι πιο κοντά στη δική σου χαρακτηροδομή και ποιο είναι το αγαπημένο σου χωρίο από την ιστορία;

Οι φίλες μου διαβάζοντας το, μου είπαν ότι η ηρωίδα η Ηλέκτρα έχει πολλά κοινά με τον δικό μου χαρακτήρα και το αστείο είναι πως βγήκε αυθόρμητα όταν το έγραφα. Το πιο αγαπημένο μου χωρίο είναι το εξής: «Ξεκίνησε ένα γνώριμο κομμάτι… Οι στίχοι του μιλούν για κάποιον χωρισμό και όμως με ζεσταίνουν. Με μια οικειότητα και ίσως με μια εγγύτητα που με οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε σένα… Πιάνω τον εαυτό μου ασυναίσθητα να τραγουδά δυνατά το ρεφρέν και ξάφνου έρχεται στα χέρια μου το μικρόφωνο. Το πιο μελωδικό ρεφρέν το αφιερώνω σε σένα φυσικά. Για όσα ξύπνησες μέσα στην καρδιά μου και έφυγαν ξαφνικά.»


       Ποιοι συγγραφείς στάθηκαν ως πρότυπα σου ;

Έχω πάρα πολλούς αγαπημένους συγγραφείς που τους έχω εκφράσει την αδυναμία μου μέσω των social media αλλά στη διάρκεια της συγγραφής προσπαθώ να έχω την δική μου συγγραφική ταυτότητα.


         Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Είμαι στην φάση της προετοιμασίας μιας ιστορίας που θέλω πολύ να εκδοθεί και ελπίζω να πάνε όλα καλά και να ταξιδέψει σε πολλές βιβλιοθήκες.



Το βιβλίο της μπορείτε να το βρείτε εδώ

Τα τραγούδια του βιβλίου μπορείτε να τα ακούσετε εδώ.


Ας ευχαριστήσουμε τη Μαίρη για την όμορφη συνέντευξη της και να της ευχηθούμε τα καλύτερα δημιουργικά χρόνια. 


Σχόλια

  1. Καλώς όρισες Μαίρη στην σελίδα και σε ευχαριστούμε και εμείς για το άνοιγμα της δουλειάς σου και των σχεδίων σου.
    Επίσης να δώσω τα εύσημα και στην Κατερίνα για την άριστη οργάνωση της συνέντευξης.
    Αυτό με τα κεφάλαια-τραγούδια το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον.
    Να ευχηθώ στη Μαρία λοιπόν κάθε επιτυχία στα όνειρά της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

  (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

"Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...