1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει ο Χάρης Κωφιάδης
Ένα, δύο, τρία
Φίλοι και σχέσεις ∙ κουκιά μετρημένα στο μυαλό σου.
Ξέρεις τα δικά σου, πως τα κατέκτησες νομίζεις.
Κι έφτιαξες έναν κύκλο...
Μα το άσπρο που ζωγράφιζες δεν ήταν ασβέστης
και έτσι δεν έγινε ποτέ μπετό.
Ήτανε κιμωλία.
Ας είναι λες, θα αντέξει, και ξαναμετράς.
Ένα, δύο
Κάποιος σου λείπει ξαφνικά και τα κουκιά λιγοστέψαν.
Ξέρεις όμως τουλάχιστον αυτά που σου 'χουν μείνει.
Έτσι δεν λογαριάζεις;
Ο κύκλος λίγο μίκρυνε, εσύ μεγάλωσες.
Σαν ν' άρχισες ν' ασφυκτιάς μέσα στα πλαίσια σου.
Μα χώρο δεν προτίθεσαι να δώσεις άλλο.
Όποιος με θέλει, λες, θα στριμωχτεί.
Ένα.
Πού είναι τώρα τα κουκιά σου αναρωτιέσαι
Σου φύγαν ή τα έδιωξες;
Δεν ξέρεις.
Μονάχα χώρο βλέπεις γύρω σου
κενό και πνιγηρό, παρά την άπλα.
Πού είναι οι γραμμές σου αλήθεια;
Πού πήγανε, άραγε, αυτά που κάποτε περίμενες πως θα σε περιμένουν;
Μηδέν.
Και ξαφνικά ταράζεσαι, τρομάζεις και φοβάσαι.
Γιατί σαν άνοιξες τα μάτια σου το είδες πια καθάρια
Μέσα στον κύκλο είναι αυτοί,
εσύ είσαι απ' έξω.
Η κιμωλία στα χέρια σου ακόμη.
Χάρη με εκπλήσσεις μία ακόμα φορά αγαπητέ φίλε. Η ψυχούλα σου εκφράζεται λυρικά, πολύ όμορφα. Δεν ξέρω. Είναι γεμάτο συγκίνηση αυτό το ποίημα. Νομίζω ότι έχεις πολλά να δώσεις φίλε μου. Κάντο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που αποτελώ μια έκπληξη για σένα φίλε Γιάννη ακόμη και μετά από τόσο καιρό. Πολύ. Την ευχαριστιέμαι πολύ αυτή τη συνδιαλλαγή, να το ξέρεις! Σ' ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΚαι εμείς Χάρη και κοίτα να την συνεχίσεις φίλε μου.
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο Χάρη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κιμωλία πάντα στα χέρια μας ...
Ευχαριστώ πάρα πολύ Δέσποινα! Πράγματι, η κιμωλία είναι πάντοτε στα δικά μας χέρια! Ό,τι κι αν λέμε στους εαυτούς μας για να παρηγοριόμαστε καμιά φορά.
ΔιαγραφήΔιαβάζοντάς το με πηγές 13 χρόνια πριν.. που χάνοντας τον έχασα και εμένα..
ΑπάντησηΔιαγραφή