"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;" Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...
Γράφει ο Χάρης Κωφιάδης
Ένα, δύο, τρία
Φίλοι και σχέσεις ∙ κουκιά μετρημένα στο μυαλό σου.
Ξέρεις τα δικά σου, πως τα κατέκτησες νομίζεις.
Κι έφτιαξες έναν κύκλο...
Μα το άσπρο που ζωγράφιζες δεν ήταν ασβέστης
και έτσι δεν έγινε ποτέ μπετό.
Ήτανε κιμωλία.
Ας είναι λες, θα αντέξει, και ξαναμετράς.
Ένα, δύο
Κάποιος σου λείπει ξαφνικά και τα κουκιά λιγοστέψαν.
Ξέρεις όμως τουλάχιστον αυτά που σου 'χουν μείνει.
Έτσι δεν λογαριάζεις;
Ο κύκλος λίγο μίκρυνε, εσύ μεγάλωσες.
Σαν ν' άρχισες ν' ασφυκτιάς μέσα στα πλαίσια σου.
Μα χώρο δεν προτίθεσαι να δώσεις άλλο.
Όποιος με θέλει, λες, θα στριμωχτεί.
Ένα.
Πού είναι τώρα τα κουκιά σου αναρωτιέσαι
Σου φύγαν ή τα έδιωξες;
Δεν ξέρεις.
Μονάχα χώρο βλέπεις γύρω σου
κενό και πνιγηρό, παρά την άπλα.
Πού είναι οι γραμμές σου αλήθεια;
Πού πήγανε, άραγε, αυτά που κάποτε περίμενες πως θα σε περιμένουν;
Μηδέν.
Και ξαφνικά ταράζεσαι, τρομάζεις και φοβάσαι.
Γιατί σαν άνοιξες τα μάτια σου το είδες πια καθάρια
Μέσα στον κύκλο είναι αυτοί,
εσύ είσαι απ' έξω.
Η κιμωλία στα χέρια σου ακόμη.
Χάρη με εκπλήσσεις μία ακόμα φορά αγαπητέ φίλε. Η ψυχούλα σου εκφράζεται λυρικά, πολύ όμορφα. Δεν ξέρω. Είναι γεμάτο συγκίνηση αυτό το ποίημα. Νομίζω ότι έχεις πολλά να δώσεις φίλε μου. Κάντο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που αποτελώ μια έκπληξη για σένα φίλε Γιάννη ακόμη και μετά από τόσο καιρό. Πολύ. Την ευχαριστιέμαι πολύ αυτή τη συνδιαλλαγή, να το ξέρεις! Σ' ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΚαι εμείς Χάρη και κοίτα να την συνεχίσεις φίλε μου.
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο Χάρη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κιμωλία πάντα στα χέρια μας ...
Ευχαριστώ πάρα πολύ Δέσποινα! Πράγματι, η κιμωλία είναι πάντοτε στα δικά μας χέρια! Ό,τι κι αν λέμε στους εαυτούς μας για να παρηγοριόμαστε καμιά φορά.
ΔιαγραφήΔιαβάζοντάς το με πηγές 13 χρόνια πριν.. που χάνοντας τον έχασα και εμένα..
ΑπάντησηΔιαγραφή