"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;" Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...
Γράφει ο Χάρης Κωφιάδης
Κι αν κάπως έτσι τελειώνουν όλα;
Σκέψη απρόσκλητη∙ δεν κοίταξε στιγμές, φωνές και αισθήσεις
Απλά κατέφτασε εκεί που ένιωθες πιο ασφαλής
Σε μια αγκαλιά, ένα φιλί κι ένα κρεβάτι τρυπωμένη
Αδιάκριτα όρια σε μπερδεμένα σεντόνια
Κι αν κάπως έτσι τελειώνουν όλα;
Κλείνεις την πόρτα σου και λες είμαι καλά. Θα είμαι καλά
Έχω δρόμο ακόμη σκέφτεσαι αφελώς, ή όχι και τόσο
Μα εγγυήσεις δεν σου χάρισε κανείς
Θέλω, πιστεύω, ευσεβείς και άλλοι πόθοι
"Σε περιγελούν μήπως;"
Κι αν κάπως έτσι τελειώνουν όλα;
Άπλωσε ρίζες ο επισκέπτης με τις ώρες, τις μέρες και τα χρόνια,
ενώ εσύ γελάς με το ακατάληπτο μουρμουρητό του
Ποτέ δεν έγινε κάτι πιο πάνω από 6 λέξεις κι ένα ενοχλητικό σημείο στίξης
Σιγουριά, ηρεμία κι ένας φόβος μικρός
"Αυτός δεν θα φύγει ποτέ;"
Κι αν κάπως έτσι τελειώνουν όλα;
Το σκέφτεσαι, παρόλο που δεν θες να το παραδεχτείς
Μα με τα χρόνια ο επισκέπτης άλλαξε και χρώμα και φωνή μα και χροιά
"Θέλεις να τον κοιτάξεις;"
Δεν είναι εχθρός, με φίλο μοιάζει
Ανάσες ήρεμες και ένα πλάκωμα που φεύγει
Κι αν κάπως έτσι τελειώνουν όλα;
Η ερώτηση γίνεται πια σενάριο υποθετικό που όμως προστάζει
Σ' ένα βιβλίο με το τέλος του κρυμμένο, εκείνο αποζητά κι άλλες σελίδες...
Γέμισέ τες, χρωμάτισέ τες∙ ό,τι κι αν κάνεις μην τις αφήνεις να περνούν λευκές
Κι αν κάπως έτσι τελειώνουν όλα, εσύ κάνε μια σημείωση...
Να θυμηθώ αύριο να ζήσω.
"Θα το κάνω όμως;"
Χάρη, αγαπητέ φίλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήένα ακόμα ποιητικό σου αποτύπωμα, που φανερώνει ακόμα μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πτυχή της συγγραφικής σου ικανότητας και έκφρασης.
Μού άρεσε πάρα πολύ και πιστεύω πώς άνετα μπορείς να περπατήσεις και στα λυρικά μονοπάτια του λόγου.
Καλή βδομάδα φίλε μου.
Γιάννη, φίλε μου, πάντα εδώ, πάντα με έναν καλό λόγο έτοιμο για να εμψυχώσεις και να ενθαρρύνεις! Κρατώ το όμορφο σχόλιο και σου εύχομαι κι εγώ πολύ καλή εβδομάδα!
ΔιαγραφήΤην αξίζεις Χάρη μου την ενθάρρυνση. Το νιώθω ολόψυχα και το εκφράζω αγαπητέ μου φίλε. Να είσαι καλά.
ΔιαγραφήΥπέροχο, όπως ό,τι γράφεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή