Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

Γνωρίστε τον Ανδρέα Σιάχο

Το "Ονείρων Πένες" ανοίγει τις πόρτες του στους αναγνώστες του. Σκοπός μας πρωταρχικός να γνωρίσετε τα μέλη της λογοτεχνικής μας ομάδας. 
Στα πλαίσια αυτά έχουμε ήδη ξεκινήσει, τη διαδικασία μιας μικρής συνέντευξης μέσα από την οποία, τα μέλη της ομάδας και συντάκτες του blog παρουσιάζουν βασικές πτυχές από τις σκέψεις και τα βιώματά τους από την μέχρι τώρα εμπειρία τους στον κόσμο της λογοτεχνίας και της ποίησης.

Εκτός λοιπόν από τις προσωπικές σελίδες που υπάρχουν στο blog για το κάθε μέλος, στις οποίες μπορείτε να διαβάσετε τα βιογραφικά τους αλλά και την βιβλιογραφία τους, μπορείτε και μέσα από αυτές τις συνεντεύξεις να μάθετε περισσότερα πράγματα πάνω σε αυτούς για την αγάπη τους και το μεράκι τους στην τέχνη του λόγου.


Συνεχίζουμε λοιπόν σήμερα:

Γνωρίστε τον Ανδρέα Σιάχο


Ερωτήσεις παρουσίασης

Ποια εσωτερική ανάγκη ή τι άλλο σε ώθησε να γράφεις και ποια μηνύματα τυχόν θα ήθελες να περάσεις μέσα απ τη γραφή σου;

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω ακριβώς τι πυροδότησε μέσα μου την ανάγκη να γράψω πρώτη φορά. Είχα τόσες ιδέες που στροβιλίζονταν στο κεφάλι μου που έπιασα στυλό και χαρτί κι άρχισα να απλώνω τις σκέψεις μου πάνω του. Έπλαθα σαν ζύμη μαλακιά (όπως είχε πει κι ο Καζαντζάκης) ιστορίες που έκρυβαν αλήθειες και φαντασίες. Στόχος μου είναι να οδηγώ τους αναγνώστες κάθε φορά σε ένα ξεχωριστό ταξίδι.

Ποιο λογοτεχνικό είδος σου αρέσει περισσότερο και γιατί όπως επίσης αν θα ήθελες να πειραματιστείς και με κάτι διαφορετικό.

Το αγαπημένο μου είδος είναι αναμφίβολα η Αστυνομική Λογοτεχνία. Μου άρεσε πάντα ο τρόπος που οι ιστορίες ξεδιπλώνονται σαν γρίφοι και σπαζοκεφαλιές χωρίς να λείπει η αγωνία και το σασπένς. Επίσης έχω μια ελαφριά κλίση προς τη Λογοτεχνία Τρόμου. Μέχρι στιγμής οι ιστορίες που γράφω κυμαίνονται σ’ αυτά τα δύο είδη και δεν νομίζω πως θα ήθελα να δοκιμάσω κάτι άλλο μιας και θα αποτύγχανα παταγωδώς, μιας και πάνω στα δύο προαναφερθέντα είδη έχω τη μεγαλύτερη τριβή.

Δώσε μας μια γενική εικόνα για το συγγραφικό σου έργο μέχρι στιγμής

Μέχρι στιγμής το έργο μου αποτελείται από συλλογές μικρών ιστοριών που έχουν να κάνουν με Τρόμο και Φαντασία, ενώ μόλις πρόσφατα ξεκίνησα να γράφω ένα Αστυνομικό Μυθιστόρημα παλιάς εποχής. Παράλληλα έχω στο μυαλό μου δύο ακόμα πλοκές με τον ήρωα του παραπάνω μυθιστορήματος, οπότε λογικά θα υπάρξει και συνέχεια.

Μίλησέ μας για την προσωπική σου εμπειρία στο γράψιμο ενός έργου. Την πηγή έμπνευσης, το βαθμό δυσκολίας, τα συναισθήματά σου.

Πηγή έμπνευσης για μένα ήταν ανέκαθεν οι εξής: Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, η Αγκάθα Κρίστι, ο Νταν Μπράουν και ο Στίβεν Κινγκ. Έτσι, το έργο μου είναι αρκετά επηρεασμένο από αυτούς. Μιας και τώρα πρόσφατα ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα, έχω περισσότερη εμπειρία στη γραφή μικρών ιστοριών, οι οποίες πιστεύω αποτελούν μεγαλύτερη πρόκληση μιας και καλείσαι να αποδώσεις μια ιστορία με κάποιο νόημα σε πολύ μικρή έκταση.

Μπορείς να μας σκιαγραφήσεις λίγο τους βασικούς χαρακτήρες από τα έργα σου;

Οι χαρακτήρες μου συνήθως είναι άνθρωποι που θα μπορούσαν να υπάρξουν στην πραγματικότητα, με πάθη, αρετές κλπ. Συνήθως έρχονται αντιμέτωποι με το μεταφυσικό όπου εκεί δοκιμάζονται οι αντοχές τους, άλλοτε ψάχνουν την αλήθεια ή μπλέκονται σε ένα κυνήγι μεταξύ καλού και κακού.


Τι είναι για σένα το blogging και ποια η εμπειρία σου από αυτό.

Το blogging το είχα ακουστά, είχα δει πολλά παραδείγματα, αλλά η αλήθεια είναι πως είχε τύχει να ασχοληθώ ποτέ προσωπικά μέχρι που η όμορφη ομάδα μας το οργάνωσε και να ‘μαι, λοιπόν εδώ.

Δώσε μας μια εικόνα από τις δικτυακές σου ενασχολήσεις

    Όντας επαγγελματίας web developer το ίντερνετ είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μου θα μπορούσα να πω, οπότε οι επαφές μου είναι πολύ στενές.


    Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Ανδρά Σιάχο για το άνοιγμα της καρδιάς της και να του ευχηθούμε καλή συνέχεια σε κάθε δημιουργικό της βήμα
    Επίσης να ενημερώσουμε ότι όλα τα links για τους δικτυακούς της τόπους θα τα βρείτε στην προσωπική του σελίδα στο blog.

    Η διαχείριση του Blog

    Σχόλια

    1. Αγαπητέ Ανδρέα, εύχομαι ολόψυχα κάθε δημιουργία και έμπνευση. Περιμένω πως και πως το αστυνομικό μυθιστόρημά σου.

      ΑπάντησηΔιαγραφή
      Απαντήσεις
      1. Κ. Γιάννη σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Το αστυνομικό μυθιστόρημα όσο πάει παίρνει και μεγαλύτερη και καλύτερη υπόσταση. Ελπίζω να το απολαύστε όσο εγώ.

        Διαγραφή

    Δημοσίευση σχολίου

    Most Popular

    Το Καπετανόσπιτο - Γράφει η Ελένη Ζηνονίδη

    Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...

    ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΖΟΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

      (από τη Βούλα Γκεμίση)     Ποια ήταν η πρώτη "σκοτεινή σκέψη" που σου ενέπνευσε να ασχοληθείς με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ;       Δεν ήταν απλώς μια σκέψη, ήταν όλο το backround από πίσω. Φαντάσου πως από πολύ μικρή ηλικία είχα ξεκινήσει να βλέπω ταινίες με τον Freddy Krueger (τις έβλεπα αγκαλιά με τον μπαμπά μου και δε φοβόμουν) και διάβαζα βιβλία μυστηρίου, οπότε ήταν αναμενόμενο μεγαλώνοντας να αναζητώ να διαβάζω και να γράφω κάτι πιο σκοτεινό. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!    Πώς διαχειρίζεσαι τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγωνία και την υπερβολή όταν χτίζεις την ψυχολογία των χαρακτήρων σου;      Προσπαθώ να μπαίνω στη θέση των χαρακτήρων για να τους κατανοήσω, οπότε μου δίνουν εκείνοι τις απαντήσεις. Τώρα αν καταφέρνω να μην περνάω αυτήν τη λεπτή γραμμή, θα το κρίνουν οι αναγνώστες. ΒΡΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!     Υπάρχει κάποιος ήρωας ή αντιήρωας από τα βιβλία σου που σε ταλαιπώρησε συναισθηματικά περ...

    Συνέντευξη στον Χάρη Κωφιάδη

    "Βρες την ευτυχία σου και γραπώσου επάνω της με νύχια και με δόντια. Κρατήσου με ό,τι έχεις. Δεν θα έχεις πολλές ευκαιρίες, κανείς μας δεν έχει." Στον «καναπέ» των Ονείρων Πένες φιλοξενείται σήμερα ο Χάρης Κωφιάδης. Αναμφίβολα ταλαντούχος και πολυπράγμων με έδρα στη Θεσσαλονίκη, μας μιλάει για εκείνον, για όσα αγαπάει, για όσα δημιουργεί. Όσα αγαπάει να δημιουργεί. Το βιβλίο του « Το όνομά μου είναι Σάντρα » είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Carmella ’ s books  στα ελληνικά, ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και η  αγγλική μετάφραση: https://carmelasbooks.com/el/books/2 Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε!                                         Λίγα στοιχεία για να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Χάρη καλύτερα. Ποια είναι η ιδανική συνθήκη για να γράψεις; Μερικοί συγγραφείς από την άλλη παραδέχονται ότι μπορούν να γράψουν όπου κι αν βρεθούν. Άλλοι πάλι δημιουργούν οι ίδιοι τη...