Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

Δῶρον ἄδωρον













Γοργοπερπατώ 
στον κατηφορικό δρόμο 
Η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα αφήνει
μια ευχάριστη, γνώριμη, γήινη οσμή 
που γαργαλάει ολες τις αισθήσεις μου μια προς μια
Ένα ρίγος διαπερνάει το κορμί μου σπιθαμή προς σπιθαμή
Ξάφνου, διακρίνω δυο σιλουέτες στην άκρη του δρόμου 
Εσύ..
Κομψός αλλά συγχρόνως αμήχανος 
Μια αμηχανία που διακρίνεται τόσο στο σμίξιμο των πυκνών φρυδιών σου 
όσο και στην τοποθέτηση των χεριών μέσα στο βαρύ παλτό 
Μια ευγενική παρουσία στέκει σιμά σου υποκρινόμενη το ίδιο συναίσθημα 
Σταγόνες βροχής αρχίζουν να τρυπώνουν στο δέρμα μου
Που ολοένα και δυναμώνουν 
Ξεκινά απότομα 
ένα όργιο χρωμάτων με ομπρέλες 
που υψώνονται στον αέρα 
Μια εξ αυτών 
προστατεύει την όμορφη νεαρά 
Με το χέρι σου κλειδώνεις το σώμα της 
Σαν πορσελάνινης κούκλας 
Φοβούμενος μην σπάσει
όπως ακριβώς και η διαδικασία δημιουργίας της απαιτεί δεξιοτεχνία και ομαλές συνθήκες καιρού για να δουλευτεί, να κινηθεί, να γεννηθεί 
Να πάρει ζωή..

Ανήμπορη να κάνω ένα βήμα 
Μένω εκεί να σε κοιτώ να χάνεσαι κατω από το αμυδρό ημίφως του δρόμου

"Χρόνια πολλά" 
κατάφερα να ψελλίσω..

Αυτή είναι η μέρα σου
Αυτή είναι η μέρα σας

Αυτή ήταν η μέρα μας...


Δώρον άδωρον είσαι για εμένα


Δώρον άδωρον..

Κ.Χ














Από την ποιητική της 





And you'll see me waiting for you on the corner of the street..





Σχόλια

  1. Ξέρεις ότι έχω αδυναμία στη λεπτή κλασική ρομαντική ποιητική σου γραφή. Πολλά τα στοιχεία του κλασικού ρομαντισμού στο λόγο σου Κατερίνα. Δίνει στο ποίημά σου μια τρυφερή υφή.
    Καλησπέρα και καλή βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο σας ευχαριστώ για τα όμορφα σας λόγια ..χαίρομαι που σας αγγίζει η γραφή μου !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω το έχω εκφράσει επανειλημμένα Κατερίνα. Και έτσι είναι.

      Διαγραφή
  3. Κατερίνα μπράβο, πολύ όμορφο ποίημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

"Το αρχοντικό της σιωπής" του Γιάννη Πιταροκοίλη (Review)

  Το αρχοντικό της σιωπής (Μυθιστόρημα) Σε ένα νησί πνιγμένο στα μυστικά, ένας φόνος ξεσκεπάζει δεκαετίες σιωπής, κληρονομιών και ψεύδους. Το παλιό πλούσιο αρχοντικό του Στέφανου Καψή και της συγύζου του, Βαλεντίνης Καψή. Ένα αρχοντικό γεμάτο μνήμες, παρακαταθήκες αλλά και πολλά μυστικά. Και οι δύο τους είναι πια μνήμες για τα παιδιά τους, την Ελένη και τον Ανδρέα Καψή. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δύο εντελώς αντίθετες προσωπικότητες. Εκείνη, σύζυγος και μητέρα της Βαλεντίνης, γυναίκα χαμηλών τόνων, δοτική και ανθρώπινη. Ο αδελφός της, Ανδρέας, το εντελώς αντίθετο. Άνθρωπος των επιχειρήσεων, του σκληρού real estate. Με μεθόδους πολλές φορές αμφιλεγόμενες, με σχέδια και επιδιώξεις με σημαία το σκληρό κέρδος. Η Βαλεντίνη Βαρθαλίτη, στα 36 της χρόνια, η λατρεμένη εγγονή της γιαγιάς, φέρει το όνομά της αλλά και την αύρα της αγάπης της και της επιρροής της από τα παιδικά της χρόνια. Εντελώς προσδόκητα θα βρεθεί στη σκιά του παλιού αρχοντικού αλλά και στο επίκεντρο μιας σκοτεινής...

Συγγραφή μέσω ΑΙ: Απειλή ή εργαλείο για τους συγγραφείς;

"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;"   Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...