Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλώς ήρθες

Αναγνώστης, συγγραφέας, αρθρογράφος ή και απλός περαστικός... Είναι τιμή μας να σε έχουμε στην παρέα μας!

Επιλεγμένα

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

  "ΜΠΛΕΞΑΝ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ" Νεκταρία Μαρκάκη Περίληψη Σε μια πόλη που πνίγεται στο γκρίζο, ένας άνθρωπος χρωματίζει τις ζωές δύο αγνώστων, δίνοντας τους ένα χέρι βοηθείας την στιγμή που και οι δύο ήταν έτοιμοι να παραδώσουν τα όπλα. Ο Μάρκος έχει μάθει να δίνει απλόχερα με μοναδικό αντάλλαγμα, για όποιον το θέλει, να προσφέρει και αυτός με την σειρά του σε κάποιον. Ένα καλός λόγος σε μία γυναίκα και λίγα τρόφιμα σε έναν άστεγο άνδρα είναι αρκετά για να φέρουν κοντά έξι ανθρώπους που θα ζήσουν ένα θαύμα. “Μία απλή πράξη καλοσύνης μπορεί να φέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις ευτυχίας!” Βρείτε το βιβλίο μέσω του eshop makestorytelling.com σε αποκλειστική συνεργασία με τη συγγραφέα και την ομάδα συνεργασίας.  ΘΕΛΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ! Λίγα Λόγια για τη Νεκταρία Μαρκάκη Η Νεκταρία Μαρκάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και η αγάπη της για τη συγγραφή ξεκίνησε στα εφηβικά της χρόνια, όταν αποτύπωσε για πρώτη φορά στις σκέψεις της σε χαρτί. Το 2013 μοιράστηκε το πρώτο της δημιούργημα στην εφαρμογή συγγραφέων Wa

Ένα άδειο λιμάνι



Γράφει η Δανάη Ιμπραχήμ


Δεν είμαι παρά ένα λιμάνι.
Θα πίστευε κανείς ότι αυτό είναι καλό, ότι είμαι ένας προορισμός. Κόσμος έρχεται, αράζει, εξερευνά. Διασκεδάζει με όσα μπορώ να προσφέρω, αγκαλιάζει την περιπέτεια αυτού του λιμανιού.
Πράγματι, κόσμος έρχεται, αράζει κι εξερευνά. Η ζωή μου αποκτά νόημα. Γεμίζει χρώμα και μια ευχάριστη φασαρία. Αγκαλιάζω κι εγώ την περιπέτεια που μου προσφέρουν όσοι έριξαν άγκυρα σε μένα.
Μα αυτό δεν κρατάει για πολύ καιρό.
Τα λιμάνια είναι προορισμός, αλλά όχι παντοτινός.
Κόσμος έρχεται και φεύγει. Περνάει, παίρνει ό,τι μπορεί και χάνεται στον ορίζοντα, αφήνοντας με κενή. Κάθε φορά κάνουν την εμφάνιση τους νέοι εξερευνητές δίνοντας μου την ελπίδα πως θα μείνουν για πάντα. Μα κι αυτοί, σαν όλους τους άλλους, αδειάζουν τα σεντούκια της ψυχής μου και φεύγουν όσο γρήγορα ήρθαν.
Κι εγώ μένω κενή.
Το λιμάνι έχει ζωή για λίγο καιρό. Μετά είναι ήσυχο σαν νεκροταφείο.
Το λιμάνι έχει κόσμο για λίγο καιρό. Μετά αδειάζει.
Γιατί ο κόσμος προτιμάει το εφήμερο και τα κέρδη, παρά να αράξει κάπου μόνιμα και να δώσει κάτι σε αντάλλαγμα.
Δεν βαριέσαι, τουλάχιστον το άδειο λιμάνι είναι και το πιο καθαρό.


Σχόλια

  1. Πολύ όμορφες σκέψεις.
    Το λιμάνι λοιπόν. Ένας προορισμός που δεν είναι για ...μονιμότητα. Σε συνεχή κίνηση. Υποδοχές και αποχωρισμοί. Δίνει και παίρνει. "Κάθε λιμάνι και καημός". Δεν γράφτηκε τυχαία. Έχει τη σημασία και την ιστορία του.
    Κρατώ τις όμορφες σκέψεις σου Δανάη μου όπως πάντα έχουν κάτι σημαντικό να πουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτός ο στίχος. Η αλήθεια είναι τόσο βαθιά που όλοι θα βρούμε ένα παράδειγμα να το στηρίξουμε

      Διαγραφή
  2. Τρελάθηκα με τον παραλληλισμό! Και το συναίσθημα που δίνεις, νομίζω το ΄χουμε νιώσει όλοι, αλλά εσύ το αποτύπωσες τόσο παραστατικά. Κι έχει και έναν "ζαμαμφουτισμό", όπως μου αρέσει να λέω, ειδικά στο τέλος, που μου αρέσει πάρα πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι ειναι Χάρη, δυστυχώς. Αυτό το συναίσθημα το έχουμε βιώσει όλοι..

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Back to Top