Το τελευταίο βράδυ που κοιμήθηκα εκεί ήταν τον Αύγουστο του ’15. Είχαμε μαζευτεί πολλοί βλέπετε. Εγώ. Οι γονείς. Οι παππούδες. Τα φαντάσματα. Οι τύψεις -ζώντων και μη. Ίσως επέστρεφα ξανά. Ίσως όταν δε θα ζει κανένας από τους προαναφερθέντες αποφασίσω να μείνω ξανά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Με τους νεκρούς και τις τύψεις τους τα καταφέρνω καλύτερα. Είναι πιο σιωπηλά όλα όταν είναι θαμμένα. Και οι άνθρωποι… και οι τύψεις τους. Το Καπετανόσπιτό μας ήταν κάτι σαν ιερό κειμήλιο. Σαν ένα παλιό μπαούλο που από μέσα του βγαίνουν άνθρωποι και αναμνήσεις. Ο παππούς Αυγέρης δεν ήταν ο πρώτος που έζησε εδώ, ήταν όμως εκείνος που φρόντισε να γεμίσει το πετρόχτιστο κειμήλιο των παππούδων του με ζωντάνια και φως. Και αναγκαστικά, όπως συμβαίνει πάντα με τους ανθρώπους… τύψεις. Ο Αυγέρης ήταν καπετάνιος. Και ως σωστός καπετάνιος που δεν μπορεί να κρατάει ταυτόχρονα το πηδάλιο ενός πλοίου κι ενός σπιτιού, παντρεύτηκε τη Σόφη παραδίδοντας της το πηδάλιο του σπιτιού και της καρδιάς του. ...
Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο blog μας τη Φωτεινή Καλλιώρα, συγγραφέα του βιβλίου Όσα κρύβει το σκοτάδι.
Αρχικά θα θέλαμε να μας συστηθείς για να σε γνωρίσει λίγο καλύτερα το κοινό. Περίγραψε τον εαυτό σου σε τέσσερις προτάσεις.
Ονομάζομαι Καλλιώρα Φωτεινή, είμαι 22 ετών και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι με ένα λογοτεχνικό βιβλίο στο χέρι. Αγαπώ τον χορό, το θέατρο, το διάβασμα, τον αθλητισμό και φυσικά την επιστήμη της ιστορίας.
Το συγγραφικό σου ντεμπούτο πραγματεύεται το πολύ σοβαρό, κοινωνικό ζήτημα της έμφυλης βίας. Πώς και αποφάσισες να μας συστηθείς με ένα τέτοιο ανάγνωσμα;
Η επιλογή αυτού του θέματος μπορεί στην αρχή να ήταν τυχαία αλλά στην πορεία εξελίχθηκε σε συνειδητή προσπάθεια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ξεκίνησα να γράφω αυτό το βιβλίο, όταν ήμουν για διακοπές και στην συνέχεια αποφάσισα να δώσω μία ευκαιρία να ακουστεί μία ιστορία που δυστυχώς αφορά ακόμη και σήμερα το σύνολο της κοινωνίας.
Πιστεύεις ότι η κοινωνία είναι επαρκώς προβληματισμένη για αυτό το θέμα;
Πιστεύω πως έχουν γίνει αρκετά βήματα προς την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου αλλά έχουμε ως κοινωνία ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις απόψεις που εκφράζονται ακόμη και σήμερα για την έμφυλη βία, όπως για παράδειγμα ότι κάποιος χειροδίκησε, επειδή τον προκάλεσαν.
Από την άλλη πλευρά δεν μπορώ να παρακάμψω τις φωνές που ολοένα και πληθαίνουν μιλώντας ανοιχτά για το φαινόμενο της βίας και διεκδικούν την απόδοση δικαιοσύνης.
Τι στοιχεία της προσωπικότητας σου έχεις δώσει στους χαρακτήρες σου;
Στην Αγγελική έχω δώσει την αισιοδοξία και το ονειροπόλο πνεύμα, στην Θεοδώρα τη μαχητικότητα αλλά και το πείσμα, που σε ορισμένες περιπτώσεις κάθε άλλο παρά χρήσιμο είναι.
Συμβουλεύτηκες την επιστήμη της ψυχολογίας για το βιβλίο σου;
Δεν μπορώ να πω ότι συμβουλεύτηκα κάποιο βιβλίο ψυχολογίας αλλά αυτό που έκανα ήταν να διαβάσω συνεντεύξεις γυναικών που έχουν κακοποιηθεί και να προσπαθήσω να μεταφέρω στο χαρτί τα συναισθήματά τους.
Ποια άλλα κοινωνικά ζητήματα σε προβληματίζουν και σκέφτεσαι να αναλύσεις σε επόμενες δουλειές σου;
Με προβληματίζει το ζήτημα των στερεοτύπων για τις συμπεριφορές των δύο φύλων, όπως για παράδειγμα ότι οι γυναίκες είναι εύθραυστες και ευαίσθητες ή η ενοχλητική και καθόλα καταπιεστική άποψη ότι οι άνδρες δεν πρέπει να κλαίνε και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους.
Έχεις σπουδάσει στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό της Αθήνας. Να περιμένουμε κάποια στιγμή και ένα ιστορικό μυθιστόρημα από σένα;
Είναι κάτι που επεξεργάζομαι εδώ και καιρό στο μυαλό μου και η απάντηση δε θα μπορούσε παρά να είναι καταφατική.
Τέλος, θα θέλαμε να κλείσεις με μια συμβουλή προς τους επερχόμενους συγγραφείς.
Η συμβουλή μου είναι να πειραματίζονται με διαφορετικά είδη και να τολμήσουν να γράψουν αυτό που πιστεύουν ότι δεν τους ταιριάζει. Πού ξέρουν; Τα αποτελέσματα μπορεί να τους εκπλήξουν.
Χαίρομαι που μαθαίνω για νέους ανθρώπους που ξεκινούν να ανοίγουν τα φτερά τους στον κόσμο της δημιουργίας και της συγγραφής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα η πτυχή της προσωπικότητας της Φωτεινής. Την ευχαριστούμε από καρδιάς ιαι την παρουσία της εδώ στο μπλογκ και να ευχαριστήσουμε και σένα Δανάη μου για την εξαίρετη, μία ακόμα φορά, συνέντευξη.
Μεγάλη μου χαρά να δίνω βήμα σε νέες φωνές. Και έρχονται και άλλες!
ΔιαγραφήΤέλεια Δανάη μου! Σε ευχαριστούμε για αυτό.
Διαγραφή