1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει η Αικατερίνη Χριστοδούλου
 |
| Πηγή:google.com |
Βαμμένα κάγκελα δεσπόζουν
στο φως ετούτης της μέρας
λαμπυρίζουν
Βαθυκόκκινη κάπα η φορεσιά τους
Μήτε είναι νέφτης μήτε φλόγα
μα καυτή ελπίδα για ζωή
Ηχούν καμπάνες στην απέραντη σιωπή
για ποια ελευθερία ομιλείς;
για ποια επαναστατείς;
Ποια ελευθερία παλεύεις να βρεις δέσμιε;
Βαμμένα κάγκελα δεσπόζουν
Εδώ κι εκεί
παράμερα θρονιασμένα
Ποιες φωνές καταπλακώνουν;
Ποιες ψυχές τερματίζουν;
K.X.
Κατερίνα μου, συγχαρητήρια, αγαπημένη μου φίλη. Ακούμπησες την καρδιά και την ψυχή σου σε μια μεγάλη επέτειο. Έξοχο ποίημα, στίχοι γεμάτοι συναισθήματα και μνήμες. Υποκλίνομαι κορίτσι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια Κατερίνα μου! Υπέροχο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο Κατερίνα! Ό,τι πρέπει για τη μέρα, για να θυμόμαστε πως το ευχάριστο κλίμα με τα σημαιάκια και τους στολισμούς δεν είναι το μόνο που έμεινε!
ΑπάντησηΔιαγραφή