Το steampunk ήταν μέχρι πρόσφατα μία από τις ελάχιστες υποκατηγορίες του fantasy που αγνοούσα και δεν είχα διαβάσει. Η πρώτη μου επαφή με το είδος προέκυψε στο Φαντασμαγόρια 2019, όπου και άκουσα την Χρύσα Αναστασίου να παρουσιάζει το βιβλίο της. Κι αφού δεν έκανα κανένα κόπο να μειώσω την λίστα με τα αδιάβαστα το καλοκαίρι, φέρθηκα για μία ακόμα φορά άπληστα και πήρα την Κοιλάδα του Πράσινου Κρυστάλλου στο Φαντάστικον. Αλλά ήταν μία αγορά που τελικά έπρεπε να είχα κάνει πολύ νωρίτερα.
Το είδος του stempunk μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον και ιδιαίτερο. Μέσα στο βιβλίο της Χρύσας συνάντησα κατασκευές και μαραφέτια (για μένα έτσι λέγονται όλα τα εργαλεία) που θα με έβαζαν στον πειρασμό να δοκιμάσω να κατασκευάσω κάτι. Ευτυχώς για τον κόσμο, ξέρω ότι είμαι μαστροχαλαστής, οπότε και μάλλον θα μείνω στο διάβασμα. Επιπλέον, δεν έλειψε από την Κοιλάδα το φαινόμενο της μαγείας, που κατείχαν υπερφυσικά όντα, αλλά και η φίλη της πρωταγωνίστριας, η πολυαγαπημένη μου Νόρα.
Οι χαρακτήρες ήταν ένας προς ένας, συμπαθείς και αξιολάτρευτοι. Δεν ήταν too good to be true, αλλά ούτε και τέρμα αντισυμβατικοί. Η Χρύσα κατάφερε να ισορροπήσει ανάμεσα στο συνηθισμένο και την νέα τάση και να δημιουργήσει κάτι αρκετά καινοτόμο. Αγνοί αλλά ζαβολιάρικοι χαρακτήρες. Παιδάκια θα λέγαμε, αλλά τελικά ήταν έφηβοι. Φυσικά υπήρχαν και οι εξαιρέσεις, όμως ήταν τέτοια η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργήσει η συγγραφέας, με αποτέλεσμα ακόμα κι αυτοί να μην φαντάζουν χθόνιοι.
Η ροή κύλησε ευχάριστα, το κείμενο ήταν άρτιο, οι σκηνές που ανέβαζαν την αδρεναλίνη τόσο όμορφα γραμμένες που από την μία αγωνιούσες κι από την άλλη θαύμαζες την γραφή μιας ανερχόμενης συγγραφέως. Ειλικρινά, δεν μπόρεσα να βρω κάτι που μου έλειψε ή με ενόχλησε έστω και στο ελάχιστο, καθώς βάδισα σε τελείως ξένα μονοπάτια, τα οποία με έκαναν να τα αγαπήσω. Ίσως αν είχα διαβάσει κι άλλα steampunk να είχα υψηλότερες προσδοκίες, όμως το υλικό που έχω στα χέρια μου είναι τεχνοτροπικά άψογο κι ανεξαρτήτως του πόσο βαθιά είμαι στο είδος, θα το διάβαζα ξανά με χαρά. Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά.
Αλλά ίσως η Χρύσα να μας ετοιμάσει κάτι καινούριο και να συνεχίσω να εντρυφώ στο steampunk!
Από το οπισθόφυλλο:
Η δεκαεξάχρονη Isabel Castleton ζει σε έναν κόσμο που βρίθει παράξενων κατασκευών και μαγείας. Ορφανή από μητέρα λόγω της ματαιοδοξίας του παππού της –και ξακουστού μηχανικού– Charles, μελετάει για να περάσει στην Ακαδημία των Μηχανικών.
Καθώς το όνειρό της γίνεται πραγματικότητα, αρχίζει να μαθαίνει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη ζωή του Charles. Καταλήγει να ονειρεύεται να ακολουθήσει τα χνάρια του στην εύρεση ενός μαγικού κρυστάλλου με απίστευτες δυνάμεις.
Η Isabel βρίσκεται μπροστά σε ένα καίριο δίλημμα. Θα συνεχίσει την ήρεμη ζωή που τόσο κόπιασε να αποκτήσει ή θα ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία στην προσπάθειά της να αλλάξει το παρελθόν;
Με τη βοήθεια δυο καλών της φίλων, της Μάγισσας Nora και του Μηχανικού Daniel, θα βάλει τα δυνατά της ώστε να φέρει ξανά τον κόσμο της σε ισορροπία. «Η Κοιλάδα του πράσινου κρυστάλλου» είναι μια περιπέτεια φαντασίας γεμάτη αερόπλοια και μαγικά πλάσματα. Θα κάνει η Isabel το πρώτο βήμα για τη διάσωση του κόσμου της, παρά τα συναισθήματα απληστίας και εγωισμού που θα συναντήσει στο δρόμο της; Δεν έχετε παρά να την ακολουθήσετε στις αναζητήσεις της!
Δεν το ξέρω και εγώ το είδος Δανάη καθόλου. Παρ όλα αυτά το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον από την παρουσίαση που κάνεις στο βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι καλή επιτυχία στην συγγραφέα και κρατώ τις σημειώσεις μου.
Καλησπέρα καλή μας φίλη.