1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει η Βούλα Γκεμίση
ο ΧΡΟΝΟΣ
Αντέχουν τα νήματα στο παρελθόν να
πλέξουν αραχνοΰφαντη εσωτερική δύναμη για να προχωρήσεις παρακάτω;
Οι αναμνήσεις θα επισκιάσουν την
αντοχή.
Ο χρόνος θα επουλώσει κάθε ανοιχτή
πληγή που αιμορραγεί.
Θα προσπεράσει με το σκήπτρο του
νικητή και θα ρίξει μισό βλέφαρο στο απομεινάρι της ψυχής.
Θα περάσει.
Όλα περνάνε όταν εκείνος τα
αγκαλιάζει.
Έτσι αρκέστηκαν στο να μας πουν.
Αυτό είναι το παρήγορο συμπέρασμα.
Εκείνος θα κάνει τη δουλειά του κάπως
σιωπηλά και απόμακρα και στο τέλος θα πανηγυρίσει με την ίδια νοσταλγικότητα.
Κανείς δεν θα καταλάβει το μεγάλο του
έργο.
Κανείς δεν θα αγαπήσει τα σημάδια.
Τα τραύματα θα μείνουν πίσω.
Μόνο η ψυχή θα πιάνει το νου από το
χέρι για να τρέξουν ελεύθερα προς το άγνωστο. Να συναντήσουν την ανάμνηση.
Να
αγαπήσουν τη δύναμη της.
Μένω ενθουσιασμένος και συγκινημένος από τον ποιητικό σου λόγο Βούλα μου. Για μια ακόμα φορά μας δίνεις ένα εξαίρετο δημιούργημά σου. Ξέρεις ότι σου έχω εμπιστοσύνη. Ότι δεν έρχεται σαν έκπληξη αυτή η εξέλιξη. Για μένα ήταν αναμενόμενη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο ποίημα, αφιερωμένο στο χρόνο.
Σε ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
Κάποιες εμπνεύσεις μας πιστεύω ότι ανήκουν αποκλειστικά στο blog μας! Ή ίσως θα πρέπει να ξεκινάνε το ταξίδι τους από εδώ!
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ καλέ μου Γιάννη!
Πόσο δυνατό και κοντά σε τόσες εμπειρίες μας. Ο χρόνος, αυτό το τεράστιο καταπραϋντικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι... Πάντα μας αγγίζει αλλά και πάντα μας προσπερνά! Σ ευχαριστώ Δανάη μου!
ΔιαγραφήΜα ποσο ωραιο πορτραιτο του χρόνου. Πραγματικα εντυπωσιαζομαι με το πρωτόγνωρο της γραφής σου σε αυτό το κομματι και διαπιστώνω πως είσαι εξισου ταλαντούχα με ό,τι καταπιάνεσαι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρη αν μπορούσες τώρα να με δεις... Κοκκινίζουν τα μάγουλα μου! Αλήθεια με συγκίνησε το σχόλιο σου & το κρατάω στην καρδιά μου να ξέρεις!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Υπέροχο, ανατριχιαστικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή