ο Χρόνος

Γράφει η Βούλα Γκεμίση

ο ΧΡΟΝΟΣ 

Αντέχουν τα νήματα στο παρελθόν να πλέξουν αραχνοΰφαντη εσωτερική δύναμη για να προχωρήσεις παρακάτω;

Οι αναμνήσεις θα επισκιάσουν την αντοχή.

Ο χρόνος θα επουλώσει κάθε ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί.

Θα προσπεράσει με το σκήπτρο του νικητή και θα ρίξει μισό βλέφαρο στο απομεινάρι της ψυχής.

Θα περάσει.

Όλα περνάνε όταν εκείνος τα αγκαλιάζει.

Έτσι αρκέστηκαν στο να μας πουν.

Αυτό είναι το παρήγορο συμπέρασμα.

Εκείνος θα κάνει τη δουλειά του κάπως σιωπηλά και απόμακρα και στο τέλος θα πανηγυρίσει με την ίδια νοσταλγικότητα.

Κανείς δεν θα καταλάβει το μεγάλο του έργο.

Κανείς δεν θα αγαπήσει τα σημάδια.

Τα τραύματα θα μείνουν πίσω.

Μόνο η ψυχή θα πιάνει το νου από το χέρι για να τρέξουν ελεύθερα προς το άγνωστο. Να συναντήσουν την ανάμνηση. 

Να αγαπήσουν τη δύναμη της.