Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλώς ήρθες

Αναγνώστης, συγγραφέας, αρθρογράφος ή και απλός περαστικός... Είναι τιμή μας να σε έχουμε στην παρέα μας!

Επιλεγμένα

KΟΝΤΑ ΜΑΣ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΛΕΝΗ ΣΙΝΤΟΥ

 Η Ελένη Σίντου γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Σπούδασε Πληροφορική και ΜΜΕ στο ΑΤΕΙ Πάτρας (Παράρτημα Πύργου). Είναι μητέρα δύο παιδιών και λατρεύει το διάβασμα και τα ταξίδια. Το πρώτο της μυθιστόρημα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λυκόφως με τίτλο Αρλίν. Τον Μάρτιο του 2023 εκδόθηκαν τα Αδαμάντινα Τείχη και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τα Αδαμάντινα Τείχη Φιανκέτο, από τις εκδόσεις Ελκυστής. Επισης στις 20 Δεκεμβρίου του 2023 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα 7 Κόκκινα Φεγγάρια, σε μορφή e- book, από τις εκδόσεις CarmelasBooks .Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και λογοτεχνίας του φανταστικού, το Master Class Συγγραφής του Κώστα Κρομμύδα, τα σεμινάρια Φιλολογικής και Λογοτεχνική επιμέλειας του Βαγγέλη Ιωσηφίδη, όπως επίσης και το σεμινάριο «Εγκληματολογία: στο μυαλό ενός δράστη» του ΚΕΔΙΒΙΜ Παντείου. Αγαπά και θαυμάζει τον Τόλκιν, τον John Verdon και την αστυνομική λογοτεχνία. Είμαι μητέρα δύο μικρών κοριτσιών και μου αρέσουν τα ταξίδια. ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ - ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ Β

Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά

Γράφει ο Κωφιάδης Χάρης



Βαμμένα κόκκινα μαλλιά 

κι ένα γαλάζιο κλάμερ. 

Ώμοι κυρτοί και γυρισμένοι προς τα μέσα...

Κρυψώνα θλιβερή για στήθια άλλοτε περήφανα που γίνανε μαστάρια. 

Στενάχωρες προσθήκες όλες τους, σ' ένα σαρκίο φορτωμένο από τα χρόνια. 


Βαμμένα κόκκινα μαλλιά

και απεγνωσμένες ρουφηξιές. 

Γεμάτες νικοτίνη οι ανάσες πια, και πίσσα. 

Και χνώτα γκρι ξεβάφουν τα ροζ χείλια. 

Μπογιά που πλέον πέρασε και από κάτω γήρας.


Βαμμένα κόκκινα μαλλιά 

και θυμωμένα βλέμματα. 

Για νιότες που 'ταξαν πολλά,

όλα τα πήραν πίσω...μαζί και τόκους άδικους. 


Σε βλέπω...


Ισχνή, ζαρωμένη, πικραμένη.

Καθισμένη στο πεζούλι, μαρτυράς πως κάποιοι ακόμη την κατέχουν. 

Αυτή τη νιότη, τη δροσιά που πίσω δεν γυρνάει. 

Όσο κι αν βάφεις τα μαλλιά, όσο και αν χρωματίζεις, 

εκείνη έφυγε. 


Βαμμένα κόκκινα μαλλιά 

και ρίζες λευκές...

Ποια ήσουν και ποια είσαι πια αναρωτιέμαι.



Σχόλια

  1. Χάρη φίλε μου, μας εκπλήσσεις ακόμα μια φορά θετικά! Και ποίημα φίλε μου! Και μάλιστα εξαίσιο, όμορφο, λυρικό και αισθαντικό.
    Μήπως είναι στιγμή να το δοκιμάσεις πιο συστηματικά;
    Στέλνω την ενθάρρυνσή μου αγαπητέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμπνεύσεις της στιγμής Γιάννη, για τις οποίες οταν έρχονται σε αυτη τη μορφή του ποιήματος, δεν έχω και κανένα μέτρο, κανενα σύστημα αξιολόγησης. Μα σας το παραθέτω και χαίρομαι πολύ γι αυτά που ακούω ή που διαβαζω εν προκειμένω!!! Θερμα σ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. H ποίηση Χάρη μου δεν έχει προετοιμασία. Μέσα στην καρδιά σου γεννιέται με τη φλόγα της ψυχής σου. Δεν έχει μέτρα, δεν έχει σταθμά. Γράφεις και εκφράζεις. Κάνε το, μην διστάζεις!
      Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Back to Top