Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
banner

Our Latest

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά

Γράφει ο Κωφιάδης Χάρης



Βαμμένα κόκκινα μαλλιά 

κι ένα γαλάζιο κλάμερ. 

Ώμοι κυρτοί και γυρισμένοι προς τα μέσα...

Κρυψώνα θλιβερή για στήθια άλλοτε περήφανα που γίνανε μαστάρια. 

Στενάχωρες προσθήκες όλες τους, σ' ένα σαρκίο φορτωμένο από τα χρόνια. 


Βαμμένα κόκκινα μαλλιά

και απεγνωσμένες ρουφηξιές. 

Γεμάτες νικοτίνη οι ανάσες πια, και πίσσα. 

Και χνώτα γκρι ξεβάφουν τα ροζ χείλια. 

Μπογιά που πλέον πέρασε και από κάτω γήρας.


Βαμμένα κόκκινα μαλλιά 

και θυμωμένα βλέμματα. 

Για νιότες που 'ταξαν πολλά,

όλα τα πήραν πίσω...μαζί και τόκους άδικους. 


Σε βλέπω...


Ισχνή, ζαρωμένη, πικραμένη.

Καθισμένη στο πεζούλι, μαρτυράς πως κάποιοι ακόμη την κατέχουν. 

Αυτή τη νιότη, τη δροσιά που πίσω δεν γυρνάει. 

Όσο κι αν βάφεις τα μαλλιά, όσο και αν χρωματίζεις, 

εκείνη έφυγε. 


Βαμμένα κόκκινα μαλλιά 

και ρίζες λευκές...

Ποια ήσουν και ποια είσαι πια αναρωτιέμαι.



Σχόλια

  1. Χάρη φίλε μου, μας εκπλήσσεις ακόμα μια φορά θετικά! Και ποίημα φίλε μου! Και μάλιστα εξαίσιο, όμορφο, λυρικό και αισθαντικό.
    Μήπως είναι στιγμή να το δοκιμάσεις πιο συστηματικά;
    Στέλνω την ενθάρρυνσή μου αγαπητέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμπνεύσεις της στιγμής Γιάννη, για τις οποίες οταν έρχονται σε αυτη τη μορφή του ποιήματος, δεν έχω και κανένα μέτρο, κανενα σύστημα αξιολόγησης. Μα σας το παραθέτω και χαίρομαι πολύ γι αυτά που ακούω ή που διαβαζω εν προκειμένω!!! Θερμα σ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. H ποίηση Χάρη μου δεν έχει προετοιμασία. Μέσα στην καρδιά σου γεννιέται με τη φλόγα της ψυχής σου. Δεν έχει μέτρα, δεν έχει σταθμά. Γράφεις και εκφράζεις. Κάνε το, μην διστάζεις!
      Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Most Popular

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΩΤΣΑ

1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών-  έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...

"Το αρχοντικό της σιωπής" του Γιάννη Πιταροκοίλη (Review)

  Το αρχοντικό της σιωπής (Μυθιστόρημα) Σε ένα νησί πνιγμένο στα μυστικά, ένας φόνος ξεσκεπάζει δεκαετίες σιωπής, κληρονομιών και ψεύδους. Το παλιό πλούσιο αρχοντικό του Στέφανου Καψή και της συγύζου του, Βαλεντίνης Καψή. Ένα αρχοντικό γεμάτο μνήμες, παρακαταθήκες αλλά και πολλά μυστικά. Και οι δύο τους είναι πια μνήμες για τα παιδιά τους, την Ελένη και τον Ανδρέα Καψή. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δύο εντελώς αντίθετες προσωπικότητες. Εκείνη, σύζυγος και μητέρα της Βαλεντίνης, γυναίκα χαμηλών τόνων, δοτική και ανθρώπινη. Ο αδελφός της, Ανδρέας, το εντελώς αντίθετο. Άνθρωπος των επιχειρήσεων, του σκληρού real estate. Με μεθόδους πολλές φορές αμφιλεγόμενες, με σχέδια και επιδιώξεις με σημαία το σκληρό κέρδος. Η Βαλεντίνη Βαρθαλίτη, στα 36 της χρόνια, η λατρεμένη εγγονή της γιαγιάς, φέρει το όνομά της αλλά και την αύρα της αγάπης της και της επιρροής της από τα παιδικά της χρόνια. Εντελώς προσδόκητα θα βρεθεί στη σκιά του παλιού αρχοντικού αλλά και στο επίκεντρο μιας σκοτεινής...

Συγγραφή μέσω ΑΙ: Απειλή ή εργαλείο για τους συγγραφείς;

"Κι αν το AI γράψει το επόμενο Best-Seller, τι μένει για τον συγγραφέα;"   Πολύς ο ντόρος που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ανά τους διάφορους κλάδους που επηρεάζονται άμεσα από αυτή. Πολλώ δε στον καλλιτεχνικό χώρο, ανησυχία, αντάρα και αναμπουμπούλα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες, διαφόρων τομέων, θα χάσουν τη δουλειά τους και θα αντικατασταθούν από το AI. Και φυσικά, οι συγγραφείς δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό. Τι θα γίνει αν αρχίσει να γράφει ο καθένας με το ΑΙ; Πώς θα μοιραστεί μια πίτα που στον Ελλαδικό χώρο μοιάζει περισσότερο με μπισκότο ούτως ή άλλως; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί που γράφουν καλά από αυτούς που μπορούν να διαθέσουν ένα καλό ποσό σε συνδρομές για τεχνητή νοημοσύνη που υπόσχεται να κάνει τη δουλειά τους για αυτούς; Πόσο ηθικό είναι να γράφει κανείς με το ChatGPT, το Google Gemini και άλλες παρόμοιες πλατφόρμες; Η προσωπική μου στάση Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα -ακόμη και οι συγγραφ...