1. Πολλοί σε γνωρίζουν από τη σκοτεινή λογοτεχνία και τη φαντασία. Πώς επηρεάζει το ύφος σου η ενασχόληση με κοινωνικά θέματα, όπως στον αυτισμό; Η αλήθεια είναι ότι οι αναγνώστες με γνώρισαν και αγάπησαν ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού -κάτι που συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε με βραβεία και διακρίσεις για πάνω από δέκα χρόνια. Αλλά καθώς έγινα γονιός, άρχισα να αλλάζω ως άνθρωπος -θέλω να πιστεύω πως ξεκίνησα να βελτιώνομαι, να αποκτώ κοινωνικές ανησυχίες και νέες σκέψεις μαζί με τις νέες αυτές ευθύνες και χαρές -και όλα αυτά φάνηκαν στην λογοτεχνική στροφή που συνειδητά -και με ρίσκο που δικαιώθηκε με εκκωφαντικό στ' αλήθεια τρόπο, τόσο με σπουδαίες βραβεύσεις, όσο κυρίως με την αγάπη των αναγνωστών- έκανα, αρχικά με “Το κουτί”, και εν συνεχεία με το σε αρκετά σημεία βιωματικό “Το ξεχωριστό παιδί”, βήματα προς τα μπροστά. Σαφώς με απασχολούν και ως γονιό και ως ανεξάρτητο άνθρωπο τα κοινωνικά θέματα της σύγχρονης εποχής, ενώ ως συγγραφέας ανακαλύπτω, μια γραφή που εξ...
Γράφει ο Χάρης Κωφιάδης
Δεν είναι Δευτέρα
Είναι άλλη μια Δευτέρα που ο κόσμος τρέχει μανιωδώς να προλάβει,
Τη δουλειά, τις υποχρεώσεις, τη ζωή...
Τους βλέπεις.
Είναι άλλη μια Δευτέρα, φορτωμένη με αράβικο χαρμάνι σε χάρτινα κύπελα,
Κανα-δυο τσιγάρα και τη βαριά αίσθηση πως κάτι ξεκινά που εσύ δεν θέλησες.
Βλέμματα χαμηλωμένα σε πόδια που βιάζονται.
Και καρδιές που βουλιάζουν...
Τις ακούς.
Είναι άλλη μια Δευτέρα που θα 'θελες να 'τανε Παρασκευή,
Ή έστω Πέμπτη
Και αναμονή!
Πολλή αναμονή για το τίποτα εκείνο που δεν ξέρεις και δεν ξέρω.
Το νιώθεις;
Είναι άλλη μια Δευτέρα πάνω σε μύριες άλλες,
Κι όμως, δεν θα 'λεγα πως με γνωρίζω καλύτερα απ' όσες πέρασαν.
Μα κάτι έχει αλλάξει.
Στη μακριά λίστα των όσων προσμένω, δεν είσαι...
Και κάπως αυτή η Δευτέρα μοιάζει διαφορετική και αλλιώτικη.
Είναι όμως άλλη μια Δευτέρα που θα φύγει.
Ίσως την επόμενη σε περιμένω ξανά.
Ίσως και όχι...
Ένα ποίημα - έκπληξη από εσένα που δεν μας έχεις συνηθίσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μισούμε και αγαπάμε τελικά αυτές τις Δευτέρες?
Με αυτό τον προβληματισμό έμεινα στο τέλος και μου έδωσε τροφή για σκέψη...
Πράγματι Βούλα, δεν γράφω ποιήματα. Και αυτό είναι περισσότερο σκέψεις που ίσως φέρνουνε σε ποίηση. Έχεις δίκιο παρόλα αυτά, αγαπάμε να μισούμε τις Δευτέρες μας! Σ' ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό. Τελικά αν και αγαπιούνται τα ξεκινήματα, οι Δευτέρες είναι αδικημένες θεωρώ. Και λίγο παρεξηγημένες. 🙄🙂
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Οι Δευτέρες είναι όντως παρεξηγημένες! Γιατί τις έχουμε φορτώσει με ό,τι δύσκολο και ό,τι όχι τόσο ευχάριστο. Από Δευτέρα δε λέμε;
ΔιαγραφήΩωωωωω να μια ευχάριστη έκπληξη αγαπητέ Χάρη! Ποίημα λοιπόν! Και πόσο όμορφο, συναισθηματικό. Με μηνύματα, εικόνες και συναισθήματα. Με τις σκοτωμένες προσδοκίες μιας Δευτέρας και τις αναμονές της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου, με ότι καταπιάνεσαι συγγραφικά, έχει να δώσει κάτι σπουδαίο και όμορφο, μπράβο φίλε μου. Ειλικρινά το χάρηκα.
Γιάννη φίλε μου, τώρα είδα το σχόλιό σου και για μία ακόμη φορά με τιμάς. Χαίρομαι πάρα πολύ λοιπόν που αυτά με τα οποία καταπιάνομαι, ανεξαρτήτως ποιότητας που δεν μπορώ να την κρίνω εγώ, κάτι μπορούν να προκαλέσουν. Έστω και μια μικρή σκέψη!
ΔιαγραφήΦυσικά και μπορούν Χάρη μου, το ρωτάς; Το βλέπεις άλλωστε. Κράτα το αυτό κατά νου, το ποίημα λέω, να το δουλέψεις. Ποτέ δεν ξέρεις. Καλησπέρα φίλε μου.
ΔιαγραφήΤο κρατώ όπως και ό,τι άλλο έχεις να μοιραστείς φίλε μου Γιάννη! Καλό μήνα να έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή