"Ακούγοντας τη βροχή" ποίημα του Γιάννη Πιταροκοίλη
Ακούγοντας τη βροχή Ακούγοντας τη βροχή να πέφτει, στέκεις εκεί κολλημένος στο νοτισμένο παραθύρι, καραδοκώντας με το βλέμμα σου τις σταγόνες, που αρμενίζουν στο δικό τους ταξίδι στο τζάμι. Ακούγοντας τη βροχή, καρτεράς να δεις ποιο τραγούδι θα διαλέξει. Θα στήσει τη δική της ορχήστρα πάνω στην ξύλινη στέγη τα δικά της βιολιά θα 'ναι στα γυάλινα του σπιτιού και τα κρουστά της στα κεραμίδια της σκεπής. Και ο ρυθμός θα αφήνεται στην αγκαλιά της. Πότε είναι ένα απαλό θρόισμα που κάνουν οι λίγες σταλαγματιές, λες και μετριούνται με τη δική τους συστολή, ντροπαλές σαν τις μικρές παρθένες κόρες. Πότε είναι ένα αλέγκρο τραγούδι, με ρυθμό και ήχο ξέχωρο, με το δικό του ρεφραίν και στίχους. Πότε γίνεται ένα κρεσέντο από ήχους ξέφρενους, να κραυγάζει, να απειλεί, να δυναμώνει, σε παρασύρει, σε φοβίζει. Ακούγοντας τη βροχή αναμετριέσαι με τη ζωή έξω απ' το τζάμι, αυτά που συμβαίνουν έξω από σένα, γνώριμα μα μακρινά. Δεν μπορείς να απλώσεις τα χέρια να τα αγγίξεις, μονάχα να τα δεις, να...
Ένα ποίημα - έκπληξη από εσένα που δεν μας έχεις συνηθίσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μισούμε και αγαπάμε τελικά αυτές τις Δευτέρες?
Με αυτό τον προβληματισμό έμεινα στο τέλος και μου έδωσε τροφή για σκέψη...
Πράγματι Βούλα, δεν γράφω ποιήματα. Και αυτό είναι περισσότερο σκέψεις που ίσως φέρνουνε σε ποίηση. Έχεις δίκιο παρόλα αυτά, αγαπάμε να μισούμε τις Δευτέρες μας! Σ' ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό. Τελικά αν και αγαπιούνται τα ξεκινήματα, οι Δευτέρες είναι αδικημένες θεωρώ. Και λίγο παρεξηγημένες. 🙄🙂
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Οι Δευτέρες είναι όντως παρεξηγημένες! Γιατί τις έχουμε φορτώσει με ό,τι δύσκολο και ό,τι όχι τόσο ευχάριστο. Από Δευτέρα δε λέμε;
ΔιαγραφήΩωωωωω να μια ευχάριστη έκπληξη αγαπητέ Χάρη! Ποίημα λοιπόν! Και πόσο όμορφο, συναισθηματικό. Με μηνύματα, εικόνες και συναισθήματα. Με τις σκοτωμένες προσδοκίες μιας Δευτέρας και τις αναμονές της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου, με ότι καταπιάνεσαι συγγραφικά, έχει να δώσει κάτι σπουδαίο και όμορφο, μπράβο φίλε μου. Ειλικρινά το χάρηκα.
Γιάννη φίλε μου, τώρα είδα το σχόλιό σου και για μία ακόμη φορά με τιμάς. Χαίρομαι πάρα πολύ λοιπόν που αυτά με τα οποία καταπιάνομαι, ανεξαρτήτως ποιότητας που δεν μπορώ να την κρίνω εγώ, κάτι μπορούν να προκαλέσουν. Έστω και μια μικρή σκέψη!
ΔιαγραφήΦυσικά και μπορούν Χάρη μου, το ρωτάς; Το βλέπεις άλλωστε. Κράτα το αυτό κατά νου, το ποίημα λέω, να το δουλέψεις. Ποτέ δεν ξέρεις. Καλησπέρα φίλε μου.
ΔιαγραφήΤο κρατώ όπως και ό,τι άλλο έχεις να μοιραστείς φίλε μου Γιάννη! Καλό μήνα να έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή